Καυτός χειμώνας

Στο γνωστό 'στάβλο' που έχουμε φτιάξει με τους κ.κ. Λίτσα, Μιχαήλο, Κωστάκη, Xίο και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις προστίθεται και νέο μέλος και ο χειμώνας προβλέπεται καυτός στα μοτοσυκλετιστικά. Το νέο μέλος της παρέας είναι αυτό εδώ.

To μοτέρ του υπάρχει κομπλέ και σκοπός είναι να γίνει κάπως έτσι...

Εντελώς συμπτωματικά το απεκτησε ο Χρήστος 'Συγκρατημένος' Κωστάκης πριν κλείσει βδομάδα από τότε που πήρα το Bultaco. Πως θ' ανεβαίνει κει πάνω μεγάλος άνθρωπος δεν ξέρω και ούτε θέλω να το κρίνω, με ξέρετε, ούτως ή αλλως και ν ανέβει του ρίχνω 3 άλογα με το Bultaco το 250 γιατί έψαξα κατευθείαν τα specs.

Οπότε έχουμε ένα YZ400 να στέκει.

Τώρα για το Bultaco...

Bρέθηκε μοτέρ από Frontera 250 κομπλε με το Bing καρμπ και τα ηλεκτρικά του (τα πλαίσια και τα μοτέρ τότε ήταν φτιαγμένα να 'κουμπώνουν' όλα σε όλα, Frontera 250 και 370 άλλαζαν μόνο στο μοτέρ) μαζί με μπροστινό μαμά κομπλέ που τα περιμένουμε από Δευτέρα για να αρχίσουν τα όργια.

Μιλώντας με τον Θάνο το Φελούκα απ' το ΜΟΤΟ ήδη φαντασιωνόμαστε ένα old school MX shootout συγκριτικό με Δημήτρη Κεραμιδά rider και Κουτσογιάννη στη φωτογράφιση, να γίνει ο χαμός με τα πριόνια! Θα μιλάμε για φωτό να τυπωθούν αφίσα, YZ400 vs Bultaco Frontera και το Castrol να φτάνει στο θεό.

Για παρεάκι μπορούμε να χουμε και το ανακατασκευασμένο τέλεια CR125 '89 του φίλου μου του Γιάννη...

Ταυτοχρονα με τα πριονια συνεχίζουμε αυτο εδω το τρακτεράκι

ενώ περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους μια πάπια και αυτά τα δυο μικρά

Για να δούμε μέχρι την άνοιξη τι θα καταφέρουμε...

Καλημέρα σε όλους

Conquistador.

ή αλλιώς η επέλαση των ισπανών.

Το Bultaco του Νικόλα έφτασε επιτέλους στα χέρια μου, και θα είναι το δεύτερο project που θα τρέχει παράλληλα με το 750k.

Το έχω ξαναπεί ότι έχω τρελό κόλλημα με τα 'παιδιά' του Κόμη Bulto πρώην διευθυντή του αγωνιστικού τμήματος της Montesa. Οταν έφυγε η νεα εταιρία πήρε το όνομα της από το Bulto και το παρατσούκλι του, Paco.

Βulto + Paco = Bultaco

Ξεκίνησαν σε μια φάρμα με ελάχιστα μέσα αλλά ο Bulto και το τημ του δεν ήταν τυχαίοι. Στις 24 Μαρτιου του 1959 παρουσίασαν το πρώτο τους μηχανακι, το 125cc Bultaco Tralla και δυο μηνες αργοτερα πηραν τις 7 απο τις 10 πρωτες θεσεις στο ισπανικο GP.

Ενα 'σακατεμένο' λοιπόν πιτσιρίκι του 'Paco' ήρθε στα χέρια μας σαν δωράκι του Νικόλα.

Και είναι αυτό εδώ.

Πρόκειται για ένα Frontera 370 MkII, δίχρονο. Στην μαμά του μορφή είναι κάπως έτσι:

Δεν έχουμε πολλά πράγματα, αλλά έχουμε κάτι. Έχουμε πλαίσιο, ντεπόζιτο, τροχούς, σέλα (βάση), έχουμε τιμόνι, ψαλίδι, έχουμε γρανάζι και ταμπούρο, έχουμε τάπα βενζίνας με το γαντοφορεμένο χεράκι, κι έχουμε μπροστινό από XLR500!

Έχουμε όμως τη μια μπουκάλα του και τη μια μπότα (βαμμένη σε μπλε ελεκτρίκ!) και την αλλη του μποτα σπασμενη. Επισης έχουμε ένα σωρο αξονακια κτλ που μπορεσε να βρει ο Νικολας και που ολο και καπου θα μπουν.

Ακομα κι ετσι που ειναι μου φαινεται κουκλι...

Το κενό που φαίνεται πίσω από το ντεπόζιτο ειναι το σημειο που μπαίνει εργαλειοθήκη!

Στεκόμουν από τη δεξια μερια και την κοιταγα. Ερωτηση του Μιχαηλου:
'Το ταμπουρο το ειδες;'
'Ωχ... τι έγινε δεν εχουμε ταμπουρο;'
'Για έλα απο δω..'

Το ταμπουρο ειναι χωνευτο μεσα στο γρανάζι.

Eχουμε πολλη δουλεια με το Σπύρο το Λίτσα... και καλη.

Πρωτον το θελουμε μαμα; Και ναι και οχι. Θελουμε διχρονο μοτερ οπωσδηποτε. Επειδη τα μοτερ 370 Frontera δεν φυτρωνουν στα δεντρα θα μπορούσαμε να βαλουμε καποιο απο Pursang ή κατι αναλογο, έστω και 250 - και να συνεχίσουμε το ψάξιμο για το δικο του.

Το να βαλουμε μοτερ απο πχ. DR250 δε βλεπω το λογο γιατι εχω οδηγησει DR250 :p

Επισης αυτο το μηχανακι θελει και να μυριζεις καστρολ... Διχρονακια παλια Γιαμαχα κτλ τα εχω απορριψει, ψαχνουμε λοιπον για μοτερ 370 ή παρεμφερες.

Τωρα για το κουστουμακι. Τα φτερα είναι... φτερα. Μπορουμε να τα φτιαξουμε ή να βάλουμε δυο άλλα. Το θεμα ειναι να μην κοπει το παραμικρο ωστε αν μια μερα βρεθει κατι μαμα να μπορουμε να το συμπληρωσουμε. Στο μεταξυ μπορουμε να βαλουμε ενα μικρο φαναρακι μπροστα, δυο ομορφα ρετρο-σκραμπλερ φτερακια και μια χειροποιητη σελα, ξαναλεω χωρις να κοψουμε και να χαλασουμε κατι.

Αν καποιος εχει ακρη με καποια ανταλλακτικα Bultaco θα μας βοηθουσε πολυ.

Θα μυρίσουμε καστρόλ από τη μπούκα του Δον Κιχώτη μια μερα; Who knows.

Προς το παρον κυνηγάμε ανεμομυλους.

Όπως και να χει ταξιδάκι θα ναι κι αυτό.

Αυτό δεν μετράει;

Friends with the same mental disorder. Priceless.

Απ' τα καλύτερα internet memes που έχω δει ποτέ.

Ευτυχώς έχω βρει κάμποσους.

Την Παρασκευή το βράδυ επισκέφτηκα με το φίλο Μιχαήλο την υπόγα του Σπύρου του Λίτσα.

Να παμε να φαμε πανω στο σπιτι; Να παμε να πιουμε ποτο; Να παμε να ξεκουραστειτε;

Μπα.

Σιγα μην ξεκολλούσαμε απ' την υπόγα... Αυτό το XRάκι το ερωτεύτηκα, δεν ξεκολλούσα. Είναι απίστευτα όμορφα από κοντά και η αίσθηση του στην οδήγηση είναι σαν factory made.

Παρ όλα αυτά, ο Σπύρος ως γνήσιος motorpsycho μας δείχνει. Εδώ θέλω να διορθώσω λίγο αυτή τη λεπτομέρεια... κι εδώ... κι αυτό εδώ θα το φέρω λίγο αλλιώς... Όταν στα λέει τα βλέπεις, πριν όχι.

Και οι πειραματισμοί και τα κόλπα δίνουν και παίρνουν. 

Το συγκεκριμένο παπί πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Ανθρακόνημα, εξάτμιση Lefas...

Αρχίζουμε και στήνουμε σκηνικό. Είπαμε δεν κουνάμε από κει. Ε, εκτός μια μικρή νυχτερινή βόλτα με το XR, το Dax και το Africa. Αυτό το Dax είναι μαγεία. 100αράκι ξερό.

Στήνουμε λοιπόν, στη μέση τραπεζάκι με σπιτικους μεζέδες από τη Δήμητρα (άπαιχτοι και άπαιχτη!) και μπύρες και γύρω γύρω...

Και παρ' όλη την κούραση του ταξιδιού δεν ξεκολλάμε. Και πως έγινε αυτό και πως εγινε εκεινο. Τα number plates του σκράμπλερ, το πλαισιο του Guzzi, η σέλα του XR, το ανθρακόνημα στο παπί...

Πήγε αργά...

Είπαμε... priceless. Σ' ευχαριστώ ρε φίλε που έχεις την ίδια τρέλα, τίποτ' άλλο.

8χρονα

Για όσους δεν ήρθατε και θέλετε να μάθετε πως ήταν η μάζωξη του Motorcycle Restoring & Customizing... 8 χρονα.

Δε μπορώ να το πω αλλιώς.

Βλέπω το Γιάννη τον Εφραιμίδη, που έχει έρθει με το πανέμορφο Guzzi του, τον 'ζαμπονοκόφτη'. Τον ρωτάω αν αυτό είναι το πιο αγαπημένο του μηχανάκι, κάνει ένα 'α!' και ξεχειλίζει ο άνθρωπος, έχει σκάσει 20 χαμόγελα μαζεμένα, έχει τόσα να σου πει κι άλλα τόσα που νιώθει που δε μπορεί να μη συγκινηθείς

κι ο Δημήτρης ο Ιωάννου με το κουκλί το Μορίνι του να μου λέει συνωμοτικά 'άμα το θες πάρτο μια βολτα', και να τον βλέπεις να το καβαλάει και να λάμπει ολόκληρος, αυτό είναι κι άλλο δεν είναι,

ο Άλκης ο Τσιλιώτης μου βγάζει από μια τσάντα τρία περιοδικά και μου τα φέρνει δώρο, είναι τα τρία τέστ του XL185s μου και έχω μείνει για να το πω γαλλικά μαλάκας, και καθόμαστε και γελάμε κρατώντας τα περιοδικά λες και παίζουμε κάρτες υπερατού και ανταλλάζουμε τα διπλά μας


και να χέσω όσα ακούω για 'φιλίες απ' το ίντερνετ' κι επίπλαστα, αν είσαι εσύ επίπλαστος κι η εικόνα σου δεν είσαι εσύ, ναι είναι, αν έχεις να κάνεις με αληθινούς ανθρώπους που ποτέ δεν ντράπηκαν γι' αυτό που είναι μια χαρα φιλιες κανεις

βλέπω ανθρώπους πρώτη φορα κι είναι σα να τους ξέρω χρόνια, κι έχουν στηθεί πηγαδάκια, ιστορίες, χαβαλές...

βλέπω το DCB Lowbrow και το φανταστικό Γιαμαχάκι του και μιλάμε λες και ξανασυναντηθήκαμε μετά από καιρο

τελείες δε βάζω επίτηδες, το χετε καταλάβει ε; κόμματα και πολύ είναι

και βλέπω το φίλο μου το NickBMW που τον έχω δει δυο φορές στα χίλια χρόνια κι αυτές στα πεταχτά, και τον Βασίλη και τον Νικήτα και τον Herr Bandit που τους έχω δει μια φορά στα χίλια χρόνια κι είναι απ' τους καλύτερους μου φίλους, και το εννοώ και το καλύτερους και το φίλους

και πάει έτσι η βραδιά, η μουσική ξεχειλίζει, ο Νικόλας έχει ξεπατωθεί να εξυπηρετήσει τους πάντες (σ' ευχαριστώ πολύ ρε φίλε κι ετοιμάζουμε την επόμενη) και οι ιστορίες πάνε βροχή

'και μου λέει δε γίνεται φίλε, πρέπει ν ανοίγεις πότε πότε και τρίτη, θα σου μπουκώσει, κι εγώ πήγαινα στο Ωνάσσειο κι ανοίγω τρίτη στο ZZR και περνάει το Ωνάσειο ΒΖΟΥΑΑΑ και λεω ΘΑ ΠΑΩ ΓΛΥΦΑΔΑ'

'και πλακώνομαι και φορούσα γραβάτα και μ αρχίζει η γραβάτα κάτι μπάτσους, ΧΜΠΑΑΑΦ'

'και τον βλέπω κι έχει βάλει τρίτη και έχει έτοιμο το κωλοδάχτυλο'

'αλλά έλα που το χω γραναζώσει κοντό, δυο δόντια πίσω κι ένα μπρος σου λεω τωρα'

'και πλακωνομαι στα φρενα αλλα πουυυυ'

'αμα δεις το ταβάνι εκει που μου πεσε το οξυ... α ναι, το σημαδι εδω ειναι που με δαγκωσε ο σκυλος γιατι επεσε οξυ και στο σκυλο'

'και μου λεει ακολουθα με που δεν εχεις φωτα κι εχει χτυπησει κοφτες ο μαλακας'

και ποιον να γραψω και ποιον ν' αφησω

το R69 βάζει μπρος να φύγει και αφήνει ένα τέτοιο μπάσο στακάτο που τελειωνεις τη μπυρα με τη μια, και διπλα του το Ζ1 ουρλιάζει και βλέπεις και φεύγουν παρέα τα δυο τους, που θα το ξαναδεις αυτο ρε, ο ιαπωνας διπλωνει και ξεσκίζεται

σε λίγο το ακολουθεί το γαμάτο λευκό ΧΤ550 που διπλώνει μια, δυο, κραταμε ολοι την ανασα κοιτωντας την αναρτηση, ξαφνικη σιωπη, ωραιο παιξιμο στο γκάζι το ισιώνει, και νιωθεις απ ολους ενα 'ωωωω να σου.....'

ο Γιάννης θ ανεβει σε λίγο στο Γκούτσι του και θα φυγει μ ενα υπέροχο μελωδικο ηχο, και λες κι όλα βάφονται σέπια ρε φίλε, λες και τα παρασέρνει ολα το Guzzi μαζι του χρόοοονια πίσω...

γι' αυτο σου λεω, τι να βαλω μηχανακια φωτογραφίες; Για φίλους οχτάχρονους και αθεράπευτα ρομαντικούς είν' αυτά τα κόλπα

να είστε ολοι καλα

και τελείες δε βάζουμε

Monkey bike

Εχω δει κι εχετε δει πολλα. Δεν υπαρχει μηχανακι να εχει καστομαριστει πιο πολυ απ αυτο. Σπανια ομως θα δω κατι πλεον που θα με χαζεψει γιατι δεν θα εχει πανω του το παραμικρο που να δειχνει αταιριαστο, που ολα θα φαινονται αναλογικα ομορφα πανω του.

Ειναι πολυ ευκολο να χασεις την αναλογια με ενα μεγαλυτερο ψαλιδι, σελα, φανάρι ή δεν ξερω τι αλλο. Το συγκεκριμενο ειναι απλα το τελειοτερο monkey που εχω δει.

Kαλά Κοπέλια 5 & MRCG 1 - παραλειπόμενα

Τα οποία είναι πολλά.

Και θα μπαίνουν σε δόσεις.

Φυσικά ήταν αδύνατο σε ένα κάμπινγκ γεμάτο κάμπιες, γκουτσίστες, κουνούπια και εγκάθετους σαν τον Κωστάκη να μην υπάρχουν δολιοφθορές.

Με πρώτη και καλύτερη κάμπια τον βρωμογκουτσίστα τον Δετοράκη.

Κόψτε φάτσα και βγάλτε συμπέρασμα που λένε.

Ο οποίος συνωμότησε με αυτό το αθώο παιδί το Στέλιο, το γιο του Χρήστου του Κωστάκη. Το βλεπουμε και εδω οτι εμπλεξαν εναν αθωο στα βρωμικα σχεδια τους.

Εγώ στο μεταξυ κύριος με όλους και ανυποψίαστος.

Με το που έφυγα λοιπόν απ το μηχανάκι έβαλαν το βρώμικο σχέδιο τους σε εφαρμογή.

Και όταν γύρισα βρήκα τα αυτοκόλλητα στο μηχανάκι.

Και εδω δεν μπορω παρα να πω λιγα λογια για τον Κωστακη.

Ηρθε στο καμπινγκ. ΧΩΡΙΣ μηχανακι για κοντρα. Εμενε σε ξενοδοχειο αφενος γιατι το γερικο κορμι του δεν αντεχε τις κακουχιες, απ την αλλη δεν του γραψανε το καμπινγκ στο ΤΕΒΕ. Ερχοταν φρεσκοξυρισμενος, καθαρος, παρκαρε το 750, εκανε μια βολτα, δολιοφθορες παντου, ετρωγε σε μια ταβερνα παραπερα και ξανα στο ξενοδοχειο οσο εμεις κοιμομαστε στα χαλικια.

Το μεσημερι κοιμοταν παλι κανα 6ωρο και μετα εμφανιζοταν με το γυαλι μην τον χτυπαει η αντηλια.

Οχι τιποτα αλλο αλλα για να ξερουμε με ποιον εχουμε να κανουμε.


Τα αυτοκολλητα τα εβγαλα.

ΟΥΤΕ θα με δεις να ρχομαι Κωστάκη.

Eχει κι αλλα παραλειπομενα αλλα ενα ενα...