Tο βιβλίο των ηρώων του δρόμου

ή κάπως έτσι.

Ξεκίνησε από μια ιδέα του Νικόλα του Εξελάρ, συνεχίστηκε με μένα και τον Ηλία τον Νταίρη που το έφτιαξε βάζοντας την τρελή του τέχνη με τα δέρματα.

Τι είναι αυτό το βιβλίο; Είναι ένα ταξίδι.

Και τι γράφει μέσα;

Ακόμα τίποτα.

Από το Νικόλα θα έρθει σε μένα. Θα ταξιδέψει μαζί μου για μερικές βδομάδες, με το 750, με τη Χρυσόφτερη, με ότι τύχει. Θα γραφτεί μέσα κάτι, ότι έρθει εκείνη την ώρα. Όχι μεγάλα λόγια, όχι μεγάλες σοφίες. Βαρετές και χορτάσαμε. Απλά πράγματα και καθημερινά. Μια σκέψη, ένα σκιτσάκι,
ένα λαδωμένο αποτύπωμα. Κάτι.

Mπορεί και τίποτα. Είναι φορές που απλά δε θες να πεις τίποτα. Το αφήνεις για το επόμενο πέρασμά του.

Μετά θα φύγει, θα πάει στο Νικόλα, θα πάει στο Σκούρκο στο Τέξας, θα πάει στον Παναγιώτη τον Sleeper, θα πάει στον Eledin, θα γυρίσει μια καλή παρέα. Ο καθένας τα δικά του. Και το βιβλίο θα ταξιδεύει. Θα γράψει χιλιόμετρα κάτω από σέλες, μέσα σε μπουφάν, το εξώφυλλο του θα βραχεί, θα τριφτεί.

Από καιρού εις καιρόν θα ξαναγυρίζει σε μένα, θα σταχυολογώ όσα έχουν γραφτεί, θα κρατάω τις σελίδες του και θα προσθέτω καινούριες. Και το ταξίδι θα συνεχίζεται. Είναι ένα βιβλίο χωρίς συγγραφέα., μόνο με δημιουργούς, είναι ένα βιβλίο που δεν τελειώνει, είναι ένα βιβλίο που φτιάχτηκε - όπως και μεις - για το δρόμο.

Καλό του ταξίδι.