Highway στο διάοτσο (ACDC)

Γυρίζω σήμερα από Αρκαλοχώρι που έχω πάει να δω ένα φίλο. Επαρχιακός, κεφάκια και τα ψιλοχώνω στον Οβελίξ. Το ψιλοχώνω σύντομα μετατρέπεται σε καλοχώνω και αμέσως μετά σε παραχώνω. Κι εκεί που πάω με τις καλές μου γραμμές τις αγωνιστικές που τις φυλάω για έκτακτες περιπτώσεις και πάνω που έχω πάρει και θάρρος κι ανοίγω γκάζι με παρρησία και ηρωισμό στην έξοδο μιας στροφής, τη βλέπω.

Είμαι σίγουρος ότι και ο Ρόσσι έχει δει πολλές ταμπέλες στη ζωή του. Ας πούμε Stoner +0.3, ας πούμε Hayden +0.4 κτλ. Τη δικιά μου αποκλείεται να την έχει δει. Θα γούσταρα πάντως να δω αντίδραση ειδικά αν τη δεις στο άνοιγμα του γκαζιού πάνω.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΛΙΣΘΗΡΟ ΛΟΓΩ ΜΟΥΣΤΟΣ.

Με το που το βλέπω αρχίζω να τη βλέπω και σε γωνία την ταμπέλα ένεκα το μπαντιλίκι. Μου φυγε ο τιτανικός μπρος, πίσω, στο πλάι λίγο, πίσω δεξιά, μια στάση να κατέβει η κυρία, συγνώμη αλλά έχω σειρά να λέει ο πίσω τροχός, από τις 7 είμαι εδώ, υπερθέαμα, σάμαλι, μαλλί της γριάς, για περάστε και θαυμάστε, ο μούστος του θανάτου με 1300 τώρα για όλη την οικογένεια.

Τελικά το μάζεψα. Έριξα άγκυρες, πόδια κάτω, παραγάδια, το μάζεψα. Αλλά μου μεινε η απορία. Ο Ρόσσι τι θα'κανε ;

To All The King's Horses And All The King's Men

ή Μανιφέστο του Λύκου

Σαν το φίδι με περιμένει. κουλουριασμένο, γκρίζο, με το κορμί γεμάτο ρωγμές και δηλητήριο και πόνο. συσπάται, κουλουριάζεται, ανεβαίνει, προσπαθεί με κάθε τρόπο να σε καταπιεί. Mόνο κορμί σου δείχνει, ποτέ μάτια, εκτός κι αν είναι η τελευταία σου στροφή. Σαν την πόρνη, με περιμένει κάθε Κυριακή. Ξαπλωμένη, έτοιμη, να σε προδώσει μόλις γυρίσεις την πλάτη. Παλιά τα λέγαμε συχνά, με είχε κάψει, μου είχε σπάσει κόκαλα, με χτύπαγε πάνω της μέχρι να σιγουρευτεί ότι ο πόνος θα τη θυμίζει για μήνες. Σαν τη θάλασσα στέκει μπροστά μου τώρα, γεμάτη λάφυρα και νεκρούς που έκλαψα και χίλιες ιστορίες δεμένες στο κορμί της.

Η άσφαλτος. γεμάτη λάθη, χάσματα, πισωγυρίσματα κι ανατροπές και μύθους κεντημένη σαν μυθιστόρημα του δρόμου, γραμμένο από μοναχικούς καβαλάρηδες χωρίς αύριο, με μάτια αδειανά και χείλη δαγκωμένα την κυνηγούν σελίδα τη σελίδα ψάχνοντας το γκρίζο νόημα της. Σαν μίτος της Αριάδνης που έσπασε, σαν τη φωνή της λογικής που πνίγηκε στο ξύπνημα του τέρατος και στο χλιμίντρισμα του αλόγου, σε παρασέρνει σ ένα λαβύρινθο που τελειωμό δεν έχει, σε μια ομίχλη που ξημέρωμα ποτέ δεν την περνάει.

Φτιαγμένοι είμαστε από σίδερο και σκουριά δεν μας πιάνει, άγγελος μόνο μαύρος. Παλιά γλεντούσαμε σε καταστρώματα πειρατικών, γεννιόμαστε απ' τις στάχτες μας, τριγυρίζαμε τα δάση σαν αγρίμια, καβαλούσαμε άλογα σιδερόφραχτα και καρφώναμε τα δόρατα μας στο χώμα, και ποτέ δε μας σταματήσατε, και ποτέ δε θα μας σταματήσετε.

Θα είμαστε οι ερινύες της χαμένης λευτεριάς σας, θα φωνάζουμε στο κενό, θα βάφουμε με πινελιές θανάτου τις εφημερίδες σας, θα πέφτουμε στο βωμό θεών αγνώστων και θα κάνουμε αυτό που εμείς θέλουμε. Και δε θα μας σταματήσετε.

Θα φτιάχνετε χαρτιά και νόμους, κάμερες και ανθρωποφάγα καλώδια, κυκλώματα και ατσαλοπαγίδες κι εμείς σαν ηλεκτρικά φαντάσματα θα ξεγλιστράμε πάντα στα σκοτάδια μας, εκεί που το μάτι σας φοβάται να φτάσει. Και δε θα μας σταματήσετε.

Κι όταν αργοπεθαίνετε στριμωγμένοι στα κουτάκια σας ο άνεμος μας θα ουρλιάζει δίπλα σας καθώς σας προσπερνάμε σαν αστέρια που πέφτουν, με το φως μας να χάνεται απ' τα μάτια σας – κοίτα τον τρελό… κοίτα πως πάει… - κι εμείς θα νιώθουμε σαν να πετάμε πάνω από χίλια πέλαγα και σύννεφα λευκά – και δε θα μας σταματήσετε.

Κι όποια μορφή κι αν πάρουμε θα είμαστε πάντα μέσα στο χρόνο παρόντες, σα σκιές που φτερουγίζουν πάνω απ' τα μεσημέρια σας. Δεν είμαστε φτιαγμένοι από χώμα, είμαστε από σίδερο και ουρανό, είμαστε παιδιά του Πήγασου, του Ίκαρου και αστραπής γέννα. Και δε θα μας σταματήσετε.

Λύκος 26/03/07

(για το Μάνο)

Ηχος και Φως

Οδεύω με το CB. Νύχτα. Ελαφρό αεράκι. Μόνο τελάλης δεν περνούσε '11 η ώρα και όλα πάνε καλά.'

Και μια στιγμή ακούω μια σκυλογκαρίγκλα να με πλησιάζει ως τυφών συνοδευόμενη από πρα-πρα κομμένης εξάτμισης κι ακούω δίπλα μου ένα 'Νύχτα ξελογιάαααστραααα'. Ωχ λεω μλκ candid camera. Με κυνηγάει ο Μπουγάς ντυμένος μπάτσος. Και δώστου να πλησιάζει. 'Νύχτα όμορφηηηηηη'. Λέω αυτό ήταν ήρθε το τέλος. Αντί ν' ακούω μελωδίες που ακούνε όλοι εγώ ακούω Μπουγά (του Τάσου το version ήτανε). Εξωγήινοι σκυλάδες με απαγάγουν, αγιούτε χριστιανοί.

Και βλέπω μια βέσπα, Tokyo by night. Ηχεία, κέρατα, νήον, ζήνον, φρέον, τεπανιγιάκι βαθύ, μόνο η Μαριέττα έλειπε από πάνω. Και δώστου κόντρα στα ντεσιμπέλ η εξάτμιση με τον Τάσο. Σταματάει στη διασταύρωση, σταματάω και γω και κάτι ρύθμιζε σκυμμένος στο Ηχοσύστημα του Διαβόλου. Κι εκεί που το χει χαμηλώσει ναι... έλα... ίσα που ακούγεται... λίιιγο ακόμα... τσουλάω δίπλα του με νεκρό όπως έχει σκύψει απ' την άλλη και του τραβάω ένα full-blast γκαζίδι με τα 96db της ακράπας μεσ' στη μάπα. Γιατί μέχρι τις 3,000 που πάω στην πόλη είναι αρνάκι στον ήχο αλλά έτσι και καβατζάρει τις 3 νομίζεις ότι βιάζουν γάιδαρο.

Τέτοια φάτσα έχω να δω από ένα θρίλερ που είχε ανοίξει μια τύπισσα μια ντουλάπα κι είδε κάτι ζόμπια. Παραλίγο να πέσει απ' το subwoofer που καβάλαγε. Μήπως να βάλω κι εγώ ένα παλιό κασσετόφωνο clarion που έχω με καμιά φλοκάτη από πάνω να παίζω τίποτα Γκάλαχερ;

Το λάλημα του Ταρίφα

Πριν λίγες μέρες το έκανε ο εωσφόρος και μπήκα σε ταρίφα. Έχω μπει σε συμπαθέστατους ταρίφες, έχω μπει και σε μερικούς που δημιουργούν κύμα Αντιταριφισμού σα κοινωνικό φαινόμενο με 5 κούρσες (κάτι σαν τον Αντισημιτισμό αλλά σε ταρίφα).

Αυτός ήταν της δεύτερης κατηγορίας. Είμαστε σε διασταύρωση που δεν έχουμε προτεραιότητα και περιμένει να βγει. "Κοίτα ρε φίλε. ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ. Δεν κόβει κανείς!". Προχωράμε κι είμαστε σε διασταύρωση που έχουμε εμείς προτεραιότητα. Βλέπει κάποιον να προσπαθεί να βγεί και πατάει γκάζι. "Ένα μαλάκα δες! Με βλέπει ότι έχω προτεραιότητα και βγαίνει! ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ."

Πιο κάτω βλέπει ένα πιτσιρικά μ' ένα παπί να κάνει μπαντιλίκι βγαίνοντας στην ευθεία. "ΚΩΛΟΠΑΙΔΑ". Λεω αυτό ήτανε. "Μα είδες του λέω κάτι πράματα;" Βλέπει ότι έχει υποστήριξη και αφιονίζεται. "Ναι τα κωλόπαιδα! Σκότωμα θέλουν!" "Μα επιτρέπεται του λέω να κλείνει γκάζι και να κινδυνεύει να διπλώσει; Να κάνεις ρε φίλε μπάντες αλλά να ξέρεις! Όχι ανοίγουμε το γκάζι κι άμα πετύχει πέτυχε!" Με κοιτάει με το μάτι στο υπερπέραν. "Ε;" "Μωρέ καλά τα λες! Παίζω κι εγώ μπάντες αλλά με 140 και στην Εθνική, όχι στην πόλη και με 60!" Κοιτάει μπροστά και κάτι δεν του πάει καλά. "Και να χεις και μηχανάκι. Εμένα ας πούμε είναι 1300 κυβικά, πάει απ΄τη μιά μεριά του δρόμου στην άλλη, όχι παπάκια τώρα και αηδίες. Καλά το λες! Κωλόπαιδα! Τώρα βέβαια θα μου πεις που να μάθουν κι αυτά μπάντες; Στου κασίδη το κεφάλι! Αυτά βλέπεις και δεν μπορείς να μην το πεις - δεν είμαστε λαός, τέλος!"

Για την υπόλοιπη διαδρομή άκουγα μόνο το ραδιόφωνο. ^^

Ποιηματάκι!

Mε προσθετα το γιομισες ,το tank σου μεχρι απανω
γιατι θαrρεις οτι μ αυτο , θα γινεις ο ΝΑΚΑΝΟ
τι να σου κανουνε τα slick , τα αγριμια εκκεντροφοροι
οταν βρονταει στο διαβα σου , το αχρηστο μοτορι

Πατσαβουριαστηκες εψες , στ΄αλωνι στς ασπαλαθους
τα φρενα αφησες νωρις , δικο σου ειν΄του λαθους
νομιζω πως ελαλησες , και δεν καταλαβαινεις
πως τρεμει ολος ο ντουνιας , στο bike σαν ανεβαινεις

Θυμασε στην γιδοστρατα , που εκανες enduro?
το γαλα ξινισε στα ζα , τους εφυγε το ουρο
δυο μοναδες της ΕΜΑΚ , και δεκα νοματεοι
σε βγαλαν απ΄το χαραδρο , και η μανα σου ολο κλαιει:'

'Καταρα να ΄χει η ΚΤΜ , δεν το βασταω αλλο
σα βλεπω το παιδακι μου με ρουχα sinisalo
μα πιο πολυ λιγοθυμω και η καρδια μου σπαει
οταν φοραει τα dainese και βαζει το arai

Η ασφαλτος , τα χωματα , του πηρανε το νου του
τζαμπα εγω τ΄ανεθρεψα , του δινα το ΝΟΥΝΟΥ του
Παναθεμα σε Kevin Schwantz , παναθεμα σε Τianen
μικρος μπαλα δεν επαιζε , μον επαιζε με allen

Μια νια μικρη σ΄αγαπησε , και συ ανταποκριθεις
να ανεβει πανω στο ss , για εκδρομη την πειθεις
"Δεν θα πααινω γρηγορα , το ξερω πως σε σκιαζει
θα παμε αργα και χαλαρα , αυτο δεν με πειραζει''

Και ξεκινησαν , πηγανε , σε λογγους σε ραχουλες
και τα πουλια τιτιβιζαν και καναν αγαπουλες
μα σαν κινησανε αργα , στην στρατα να γυρισουν
ξεχασαν την προφορτιση , σκληρη να τη ρυθμισουν

καθως λοιπον επηγεναν με τριτη και σαραντα
ενα Motard τους περασε με μια κωλομπαντα
''αστον μη συνεριζεσαι , το λογικα δεν εχει
ειναι κουτος και παλαβος , τηρα τον πως ετρεχει!!''

Πιο κατω ενω του χαιδευε , η κοπελια τα μουσα
τους περασε σαν αστραπη , τουμπανo Ηayabusa
Δεν αντεξε αλλο τοτε αυτος και ανοιξε το γκαζι
''Τωρα θα δειτε ερπετα'' αρχιζει να φωναζει

Του κακου τον εχτυπαγε η κοπελια απο πισω
''Τα κοκαλα μου εδω να , μανουλα μ΄θα τ αφησω''
Αυτος δεν καταλαβαινε , μον τα χωνε στον κοφτη
''Σταματα τις φωνες μωρη!! νομιζεις πως με κοφτει?''

Και το Motard το περασαν απα σε μια φουρκετα
το μηχανακι ουρλιαζε, τον κολο τον επετα
''Γιατι μου διωχνει η ουρα? το Οhlins δε βασταει?
και αυτη η μαλακω πισω μου , τ΄@@δια μου τα σπαει''

Σε μια ευθεια ειδανε , το Ηayabusa περα
''Θα τον περασω με slipstream σα να μουνα μια σφαιρα''
Τωρα το γκαζι αλυχτα , η acrapa βγαζει φλογες
Tα pilot αφηνουνε , στην ασφαλτο οι ροδες

Πλευριζει ο νιος το gsxr και πανε πλαι-πλαι
Γυρω ολα μαραινονται , αρχες ειναι του Μαη
Μια δεξια ανηφορικη , ανοιγεται μπροστα τους
Τα φρενα δεν τα ακουμπουν , σκληραινει η ματια τους ......

Αχος βαρυς ακουστηκε σ΄ολοκληρο τον καμπο
και τα βουνα εσειστηκαν σα να χορευαν Mambo
Ολοι σταυροκοπιοντουσαν και λεγαν ''Παναγια μου''
carbon κομματια πέσανε σε ενα τραπεζι γαμου

Τρεις μερες τους γυρευανε , μες στις πλαγιες στα δαση
η κοπελια προσκυναγε, μουγκη εικοναστασι
Τον αλλον βρηκαν σε μαντρι , τον γλυφανε τα γιδια
κατι για nitro ψελισε μεσα στα αποκαϊδια

Το νιο τον βρηκαν μακρυα , σε ενα βοσκοτοπι
κατι σκυλια τον μυρισαν τα πηρανε κατοπι
Eιχε στα χερια του το γκριπ και μεσα στην θολουρα
το ανοιγε και φωναζε ''ΠΑΡΤΑ ΜΩΡΗ ΧΑΜΟΥΡΑ''.........

Τωρα η κοπελα ειν΄λολη , σαν το χτικιο γυρναει
τα βραδυα ακουν οι γειτονες που ολο μονολογαει:
''Αχου η δολια ριζικο που μου λαχε η μοιρα
αντι για γαμο και γιορτες τ΄@@δια μου επηρα''

Ο αλλος που οδηγαγε το Ηayabusa νιτρο
προχθες του βγαλαν οι γιατροι τον γυψο του τον τριτο
Τωρα αγορασε Hyundai και θελει να ξεχασει
για αυτο ποτε του δεν μιλα , μονο κοιταει την πλαση

Ο νιος εσυμορφωθηκε , παντρευτηκε μιαν αλλη
νομιζαν πως με μηχανες δεν θα εμπλεξει παλι
Μα καποιοι λεν πως ειδανε στη ακρη του γκαραζ
να εχει ζωγραφισει αυτος ενα μικρο βιραζ.

Λήμμα: Γρόθος (ο)

Ο γρόθος είναι λέξη που χρησιμοποιούμε στην Κρήτη και συγγενής με το πατρινό 'μηνάρας'. Βγαίνει από τη γροθιά και την παλινδρομική κίνηση αυτής πάνω-κάτω. Κοινώς λοιπόν γρόθος σημαίνει νομπελίστας αυνανιστής.

Που το θυμήθηκα; Ο αδερφός μου με έπαιρνε τηλέφωνα την προηγούμενη βδομάδα. ΟΛΗ τη βδομάδα. "Την Κυριακή θα φας σκόνη." "Έρχεται το ΧΤ κουφάλες". "Μια δευτέρα σας έχω ρε!". "Θα σας σκίσω αλύπητα, no mercy!". Πολλαπλασιάστε επί 14 περίπου.

Φτάνει η αποφράδα Κυριακή. Τον παίρνω τηλ να πάμε βόλτα. Κλειστό. Ξανά. Λος πούλος. Πάει η Κυριακή.

Δευτέρα. Με παίρνει τηλέφωνο στις 8.30.

"Έλα. Ρε συ ο Ραπτάκης ο κλειδαράς βγάζει και κλειδιά για μηχανές;"

(Εδω μπαίνει το 'γρόθος')

"ΡΕ ΓΡΟΘΕ έχασες τα κλειδιά;"

"Κάπου τα χω βάλει."

"Καλά ρε μλκ μ' έπρηξες με την Κυριακή κι έχασες τα κλειδιά; Να σ' έβλεπα με το μπουφάν και το κράνος να γυρίζεις πάνω κάτω και τι στον κόσμο!"

"Νομίζω έχει κάτι Ταιβανέζικες κλειδαριές με 20 ευρώ."

"Το δε χαλάνε ξέχασες."

"Δε χαλάνε."

"Α να μπράβο."

Τώρα το στέλνω στη wikipedia με μια φωτογραφία του συννημένη.

Καλησπέρα

Για ότι διαβάζετε εδώ από τώρα και τούδε μπορείτε να βρίζετε την φίλη imba και το φίλο Alex Under που με έπεισαν να ξεκινήσω κάποιο blog. Αυτή είναι μάλλον η ιστοσελίδα που θα εξελιχθεί σε αυτά που βλέπουν ορισμένοι και κρατάνε τα παιδιά τους μακριά απ' το internet καθώς επίσης και το αποκαλούν 'όργανο του διαβόλου'.

Σκοπεύω να γράφω κάποιες σκόρπιες σκέψεις, όνειρα, μπινελίκια, κειμενάκια και φυσικά αρκετά πράγματα για μοτοσυκλέτες. Δεν πιστεύω να γράφω ποιήματα. Μάλλον όχι. Μετά τον Πολύδωρα νομίζω ότι κανείς δεν τολμά πλέον. Welcome to the machine.

Λύκος