Ducati Streetfighter

Πρωτη παρουσιαση εδω

http://www.motorcycle.com/manufacturer/ducati/2009-ducati-streetfighter-review-88107.html

Πρωτη παρατηρηση: Στο ξεκινημα του αρθρου λεει οτι σε αντιθεση με οτιδηποτε αλλο εχει βγει σε streetfighter η Ντουντου απλα εγδυσε ενα κορυφαιο ss χωρις να το στησει για ροπη

"Unlike nearly every naked bike we can think of, Ducati has created a stripped-down, super-sporting roadster without excuses – no tuning for torque, "

Τοτε το FZ1 που ειχα εγω μαλλον ηταν οφθαλμαπατη. Κριμα γιατι πηγαινε και καλα.
Συνεχιζει με το τι λεει ο υπευθυνος της εταιριας κτλ. Αναρτηση βλεπω τζαπαν "and it boast a fully adjustable Showa suspension"αλλα τιμη ιταλιαν.

Και συνεχιζω προσεκτικη αναγνωση.

This is quality stuff, but it’s not enough to justify the $4,000 price increase of the S model. Helping it earn its lofty $18,995 MSRP are the most sophisticated electronics offered on any sportbike

Μεταφραση = Τα ηλεκτρονικα πλερωνετε.

Παμπαρακατ. Αυτο δεν το ακουω για καλο...

There’s more distance between the seat and its footpegs than the old Monster S4RS, but that’s mostly because the seat is way up at 33.1 inches. This is surprisingly tall for a bike without undertail exhaust pipes,

Ουτε αυτο το ακουω ιδιαιτερα καλο...

a dry clutch system, as it proved to be a bit grabby when taking off from a stop. Toggling through the transmission requires considerable effort in relation to a Japanese literbike,

ποσο μαλλον αυτο...

While the 1198’s fork is set at a moderately sporty 24.5-degree rake, the Streetfighter’s is kicked out at a slower-steering 25.6 degrees. The amount of trail correspondingly is lengthened from the 1098’s 94mm to 114mm. Additionally, a 35mm longer single-sided swingarm extends the wheelbase from 56.3 inches to 58.1 inches

Γι αυτο κανουν την παπια οταν μιλανε για περφορμανς και μιλανε για το πως συμπεριφερεται στις ευθειες! Ελεος!!! Δειτε

this new Ducati remains sure-footed at high speeds.

Το γελιο ειναι στο τελος οπου το λεει καθαρα!

The Monster, however, is nimbler and might be quicker on a really tight canyon road.

Τοτε αν το μανστερ ειναι πιο στριφτερο (ασε που υποψιαζομαι οτι τα αλογακια του τα βγαζει πολυ καλυτερα κατω χωρις ΟΚΤΩ ρυθμισεις αντι-σπιν) για ποιους ειναι αυτο το φαιτερ?

Well-heeled, middle-aged sportbike jockeys with bad backs are ideal candidates for Streetfighter pleasure,

Χαχαχαχα!!!!Επ....ειπαμε.... αν και επιφυλλασομαι για το οταν το καβαλλησω φυκια μου φαινεται η δουλεια... αν μου ελεγαν ΤΩΡΑ να διαλεξω μεταξυ αυτου κι ενος μανστερ, αβλεπη το μανστερακι.....

Το ΜΟΤΟ...

απ' ότι δείχνουν τα σημάδια φτάνει (έφτασε; ) στο τέλος μιας πορείας.

Δε θα πω και δε θα σχολιάσω τίποτα.

Θλίβομαι πάρα πολύ για φίλους, 'αδέλφια' μερικοί απ' αυτούς κι ελπίζω να βρουν το δρόμο τους γιατί το αξίζουν πραγματικά.

Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξουν αναλύσεις επί αναλύσεων, δε θα συμμετέχω.

Αν αυτή η τελευταία μου σελίδα στο 'Στόμα του Λύκου' φτάσει να είναι όντως η τελευταία σελίδα μακάρι να μην την έγραφα ποτέ.

Καλησπέρα.

Τι να ξεχάσεις…

Βρήκα το site τυχαία.. εδώ το λινκ είναι για τις BSA αλλά έχει κι άλλα… κι άλλα…

http://www.classicmotorcycles.org.uk/bikesreunited/bikes_reunited_bsa.htm

NTK806 1959 BSA Super Rocket Previous owner looking for subsequent ownersI customised the bike while I had it… I would love to know if she still exists, regretted selling her for the last 35 years.

Τεράστιος κατάλογο αγγελιών από προηγούμενους ιδιοκτήτες που ψάχνουν απλά το παλιό τους μηχανάκι ή καινούριους ιδιοκτήτες που σκαλίζουν την ιστορία της...

DOB177 1960 BSA A10 Super Rocket Previous owner looking for current owner Hi, does any body out there know the whereabouts of a 1960 BSA Super Rocket with a Avonnaire fairing coupled to a matching Watsonion Monza sidecar. It was my pride & joy about 40 years ago. I traced it to an Hastings address sometime during the eighties & would really like to know if this is still the crowd puller as it was back in my 'misspent youth' ( I have a great shot of it parked up behind the Villa Mariena in Douglas during the 1964 TT week)

Μερικοί ψάχνουν απλά τους καινούριους για να τους πουν την ιστορία της!

207DFR 1962/3 BSA 650 Rocket Gold Star Previous owner looking for current ownerI owned this bike around 1973 and seen it recently on calendar and in books. Willing to give owner a little history.

Η απλά να τους καθυσηχάσουν!

400URR 1963 BSA Rocket Gold Star Current owner looking for previous owners. You will be pleased to know she looks brand new.

Πόση ιστορία κρύβει μια πρόταση;

PJH46D 1967 BSA Bantam Previous owner looking for current ownerOften wondered if its still going. A much loved 1st 'proper' motorcycle. Rode it from London to Dover once.

Δείτε εδώ…

HBD990 1947? BSA C11? Previous owner looking for current owner I'm looking to find out who may have owned this bike or knew of it at one stage or another. Other searches on the net have proved fruitless. All I have to go on is a photo of my father on it just after the war. I believe it is a C11 machine, based on pictures seen elsewhere and that I believe the Speedo was tank mounted as my father has his chin on the headlight. Any help or info will be greatly appreciated.

Κι εδώ..

OGJ673 BSA C12 Previous Owner looking for other OwnersI used to own "Betsy" my BSA C12 from 1971 to 1972 when I sold her for a fiver. She holds many fond memories for me. About 1980 I saw what I think was her for sale for £98 "Tatty" but the Wife said "NO YOU HAVE CHILDREN NOW" Next year £495 and less than a year later "Almost fully restored £995" Where are you now old girl?No bike can ever beat your 1st one.

Δεν περιγράφω άλλο…

La Prima Volta

Pick up the pieces - Continued

Τρόμος.

Στο σινεμά ήταν εύκολο, ακόμα το θυμάται. Ήταν ένας τύπος με λαδωμένο τσουλούφι, όρθιο γιακά κι άφιλτρο, έκλεισε το μάτι σ’ ένα πουά κοριτσάκι που τιτίβιζε ντυμένο στα καναρινί, ανέβηκε στη σέλα, άρπαξε το γκάζι κι εξαφανίστηκε στο ηλιοβασίλεμα. Κάτω στη γαλαρία του σινεμά βουναλάκια τα σποράκια απ’ την αγωνία. Η καναρινί έμεινε με τα χέρια σφιγμένα σα τριανταφυλλάκια κι ο γιακάς τράβηξε δυο γκαζιές ακόμα αφήνοντας ένα σκοτεινό απόηχο.

Εδώ δεν ήταν σινεμά, χωρίς το σκηνοθέτη ήταν πιο δύσκολα τα πράγματα.

Είχε ξαναοδηγήσει μια φορά, το μικρό, του Βασίλη. Αυτή εδώ όμως ήταν άλλο κόλπο. Τον κοίταγε με τα κοντέρ της αριστερά-δεξιά σαν αγριοματάρες, έτρεμε, τιναζόταν, χτύπαγε με δύναμη στα σαμάρια, μούγκριζε σα σκυλί. Έσφιξε γερά το τιμόνι, κάρφωσε τα μάτια του στην ευθεία, αριστερά και δεξιά του να περνάνε όλα όλο και πιο γρήγορα και όλο και-

-και ξαφνικά

δεν ήταν πια στη γειτονιά

στις άκρες των ματιών τουτο κίτρινο της τέντας του μπακάλικου, έπαιξε με το γαλάζιο του ουρανού, στροβιλίστηκαν μαζί και κυλίστηκαν πάνω στο κόκκινο της διπλανής ταμπέλας, έσπασαν σε χίλια κομμάτια πάνω στο χαλκοπράσινο σωρό τα σκουριασμένα σίδερα, έβαψαν με ώχρες και βαθιά μπορντώ το σούρουπο, παντού γύρω του, παντού, όλα ένα κι αυτός με τα μάτια καρφωμένα μπροστά, καμμένα απ’ τον αέρα να κινείται σαν μέσα σε πίνακα, αριστερά και δεξιά του να κυλάει χρώμα ποτάμια, κι αυτός στο φούσκωμα του κύματος να μη σταματάει, μόνο στου πίνακα τη δίνη να βουλιάζει, βαθύ κόκκινο τώρα, ένα ηλιοβασίλεμα δικό του μόνο – κι η μοτόρα να τον σέρνει χωρίς να ξέρει αν τον πηγαίνει σε μαυροπόταμο Αχέροντα ή ουρανό.

Και να μην τον νοιάζει.

Μόνο το τιμόνι κρατούσε γερά.

Κι όταν σταμάτησε ένιωθε σα να χει ζευγαρώσει με τη νύχτα.

Άναψε τσιγάρο, αναστέναξε αργά.

Όρκο θα παιρνε ότι τα μέταλλα της μύριζαν ιδρώτα.