Πόσο

παίζει το σενάριο... να σκεφτεται ο Ροσσις... 'το Λορεντζο παιζει να μην τον εχω... κι εχουμε ιδιο μηχανακι... οποτε παω στη Ντουκ... αν τον εχω καλως... αν οχι.... ε... προσαρμογη... φταιει το μηχανακι... δικαιολογημενα μπροστα ο λορεντζος....'' ?

Superbikes...

Διαβάζω στο ΜΟΤΟ τον συμπολεμιστή Πατεράκη για την κουκλάρα Agusta F4....

''Μας έχει φάει αυτή η παγκοσμιοποίηση και η ισοπέδωση των πάντων, που για να χαρακτηρίζεται κάτι καλό πρέπει να είναι εύκολο και προσιτό για τον καθένα...''

Φυσικά δεν αναφέρεται στην ιταλίδα.... Παλιότερα θυμάμαι και τον έταιρο συμπολεμιστή Μέντη να δίνει ατάκα του στυλ 'αν δεν τα κάνεις και λίγο πάνω σου δεν είναι superbike...''

Τροφή για σκέψη...

Άλκης Συνιώρης ...

δυστυχώς ο Άλκης δεν είναι πια μαζί μας ... τροχαίο στη βάρης κορωπίου ....

ενα φορτηγο παραβιασε το κοκκινο.......
συγκρουση.........
πηρε φωτια η μοτοσυκλετα....

...καλό ταξίδι

Aγαπητό ημερολόγιο

σημερα αγορασα την πρωτη μου 'μεγαλη' μοτοσυκλέτα, μια Χοντα CBF600. Με χαρα πηγα να τη δειξω στο φιλο μου τον Γιάννη!!!

Η υποδοχη ομως δεν ηταν αυτη που περιμενα!

'Μμμμ...αυτο πηρες?' μου ειπε υποτιμητικα.
'Γιατι;'
'Ιαπωνικο??'
'Α, ιαπωνικο ειναι; Δεν το ηξερα, ενα περιοδικο διαβασα κι ελεγε οτι ειναι καλο. Δεν ειναι καλα τα ιαπωνικα?'
'Τι καλα??? Κατ' αρχην δε στριβει!'

Πηγε να μου δειξει με το δικο του, ενα κοκκινο που εχει πως στριβουν αλλα επεσε, μου ειπε ομως οτι παντα εχει ρισκο αυτο το πραγμα.

Μετα πηγαμε για βολτα και πηρε λιγο και τη δικια μου μοτοσυκλετα αλλα δεν του αρεσε η θεση οδηγησης. Εκατσε παλι στο δικο του αλλα φαινοταν να υποφερει γιατι τον χτυπουσε ο αερας μεσα στα μουτρα μαζι με ολα τα μυγακια. Του εφυγαν και τα πραγματα που ειχε δεσει αλλα τα βαλαμε μετα στο δικο μου και ολα καλα. Στο δρομο τον πονουσε παλι η μεση του αλλα οπως μου ειπε με μια καλη ζωνη ολα φτιαχνουν.

Σταματουσα και τον περιμενα, γιατι το δικο μου εχει 30 αλογα πανω απ το δικο του, αλλα μου ειπε οτι δεν εχει σημασια αυτο γιατι δεν εχει αισθηση το δικο μου μηχανακι κι οτι δεν ειναι τιποτα ιδιαιτερο, ενω το δικο του εχει αισθηση και ειναι αριστουργημα και φανταστικο.

Μετα απο ενα μηνα που τον περνουσα συνεχεια, μου λεει κατσε να δεις τωρα τι κανει το δικο μου που δεν κανει το δικο σου και το εσπασε και πεταχτηκανε και κατι λαδια. Εγω οντως, εχω προσπαθησει να σπασω το δικο μου με την ατζαμοσυνη μου αλλα αντεχει! Τωρα δεν εχει μηχανακι γιατι υπαρχει ενα προβλημα με τα ανταλλακτικα και πρεπει να μαζεψει και λεφτα για το μεγαλο σερβις οποτε πηρε κι αυτος ενα σαν το δικο μου 'για να κινειται ισα ισα', μονο που δεν ειναι καλο και ειναι συνεχεια στενοχωρημενος γιατι θελει ξανα κατι καλο σαν το δικο του.

Ευχομαι μια μερα να μαζεψω κι εγω λεφτα και να παρω ενα καλο μηχανακι με χαρακτηρα σαν το δικο του, οχι σαν το δικο μου το ασημαντο

Δε χωραει...

τι να χωρεσει?

Τωρα που το γραφω αυτο καθομαι στο 'δωματιο μου', διπλα μου η μεγαλη βιβλιοθηκη τιγκα στα βινυλια. King Crimson, Tom Petty, ολα τα καλα παιδια. Και βιβλια, απο παλια που ξαναδιαβαζονται μεχρι κατι αλλα που περιμενουν σειρα. Και μερικα που μου χουν καρφωθει, ο μεγαλος περιπατος του πετρου, οτιδηποτε Σαμαρακης και Τσιφορος.

Αριστερα μου, σε αποσταση χαιδέματος πάντα το Χοντακι, το Ζ50.

Μ αρεσε παντα στο εξωφυλλο των Φλουντ του A Nice Pair, δευτερη σειρα πρωτη εικονα με το τρελλαμενο τυπακι




Δουλευα και σ' ενα περιπτερο, απο κεινα τα ασφυκτικα γεματα και μου εχει μεινει το κουσουρι, να θελω να προσωποποιησω ενα χωρο, να χει κατι σε καθε γωνια που το γουσταρω. Συλλογες κομικ, ΚΟΚΟΜΠΙΛ, ΦΑΝΤΟΜ







Kαι ξαφνικα σκεφτομαι οτι ολα αυτα, θεωρητικα, πρακτικα, εκσυγχρονιστικα, τεχνολογικα, χωρανε σ ενα στικάκι. Σκαναρονται, ψηφιοποιούνται, εμπιτριάρονται, συμπιεζονται, και χωρανε ολα σ' ενα παπαρακι.

Και μετα? Ολα σε κουτες κι ενα αδειο δωματιο? Εξοικονομηση ή απωλεια ψυχης?

Τι χωραει ρε? Τιποτα δε χωραει. ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ

Βγαζω με τη μια και χαιδευω το εξωφυλλο




Που να χορεσει αυτη η υπεροχη μουτσουνα, που έτρεχα να τ' αγορασω να μη μου το παρουνε, γιατι ειχα ακουσει στο ραδιοφωνο το Epitaph κι ειχα χασει τον υπνο μου, και θα το κοπιαρω σ' ενα στικακι? Πισω @#ουστηδες, ψυχων κλεφτες.

Που να χωρεσει ολο αυτο το οργιο σε στικακια, σε οθονες, που να χωρεσουνε οι φιλοι μου σε φεισμπουκ, που να χωρεσουν οι φωνες μας σε μοτερ ηλεκτρικα?

Καλημερα

To δανειζομαι απο ducatisti.gr

ο τυπος απλα δεν υπαρχει! Δειτε ελεγχο μοτοσυκλετας σε βροχη και ΤΑΠΑ!

Η μιση χαρα ειναι ν' ακους τους ιταλους σπορτκαστερ, βαλτε ηχο και απολαυστε!

Ιστοριουλα

με πολλες εφαρμογες.

Ηταν μια φορα ενας σκορπιος, που ειχε φτασει στην οχθη μιας λιμνης. Ηθελε να την περασει αλλα δεν μπορουσε, του φαινοταν απεραντη. Προσπαθησε απο τις οχθες αλλα δεν τα καταφερε. Τοτε ειδε μια χελωνα. Της ζητησε ευγενικα να τον περασει στην απεναντι μερια πανω στην πλατη της.

'Οχι' του λεει 'γιατι θα με τσιμπησεις και θα πεθανω απ' το δηλητηριο σου'

'Μα' της λεει ο σκορπιος 'θα ημουν ηλιθιος να κανω κατι τετοιο γιατι αυτο θα σημαινε και το δικο μου θανατο. Αν παθαινες οτιδηποτε θα βουλιαζα μαζι σου στα νερα της λιμνης και θα πεθαινα. Δε μπορω να το κανω αυτο!'

Η χελωνα το σκεφτηκε λιγο και δεχτηκε. Προχωρουσε με κοπο και μολις εφτασε στα μισα νιωθει το κεντρι του σκορπιου και να παγωνει παντου ανημπορη να κινηθει. Μολις που προλαβε να τον ρωτησει πριν βουλιαξουν και οι δυο

'Τωρα θα πεθανεις κι εσυ, γιατι το εκανες?'

'Γιατι ειμαι σκορπιος'

Καληνύχτα σας

Ψέματα

Απίστευτα, τερατώδη ψέματα. Συνοδεμένα με burbon σήμερα, όχι μπύρα.

Σήμερα πάμε για τα βαριά. Γράφω προκατειλλημένος στο κάργα, ερωτευμένος μέχρι τα μπούνια, μεροληπτικός όσο δεν παίρνει, ξετσίπωτα προκλητικός και χωρίς να σηκώνω αντίρρηση γιατί όλα τα ψέματα που θα πω έγιναν ακριβώς όπως τα λέω.

Φουλάρια δεμένα στα τιμόνια, και πετσέτες στη σέλα. Καρφωτές ταχύτητες με ένα χέρι στο τιμόνι να χει ασπρίσει στις κλειδώσεις των δαχτύλων και το άλλο να κρατάει σφιχτά το πηρούνι. Ξάπλα πάνω στο μηχανάκι και να ξεμυτίζουν πάνω απ' τα κοντέρ. Ξεκράνωτοι όλοι, ξετάπωτοι όλοι. Στ' @@ τους ολοι. Στην κυριολεξια. Για ολα. Χωνια Devil, ότι και να ακούσετε, ότι Akrapovic, ότι Arata, τίποτα δε φτάνει το χωνάκι του διαβόλου. Μόνο ίσως οι μαύρες ματ Kerker στα Kawasaki με τα μεγάλα μαλακά λάστιχα και το σουλούπι θηρίου. Κανείς δεν πολυσκεφτόταν το design τοτε. Ουτε το 'handling'. Μόνο το μοτέρ, αυτό ηταν ολη η μηχανή, το μοτερ.

Ολα λες κι ειχαν μπει προχειρα γυρω του, κατόπιν εορτης και χωρις πολυ σκεψη, τεποζιτο, τιμονια, μια σελα της κακιας ωρας, ενας κοκοβιος που θα κοβοταν με το που περναγε το κατωφλι της αντιπροσωπειας. Σαν κατασκευη νεάτερνταλ χωρις να σου προσφερει τον παραμικρο εφυσηχασμο οτι φτιαχτηκε για να εισαι ασφαλης.

Αλογα, πολλα αλογα, τοσα που να αφηνουν καμμενο λαστιχο φλουδες, τοσα που δεν τα σηκωνε το πλαισιο, δεν τα σηκωναν οι αναρτησεις, δεν τα σηκωνε ο δρομος. Urban legends που λεει κι ο φιλος. 500 αλογα. 700 αλογα. Ενα σκασμο αλογα, και ψεμματα δε λεω.

Τιποτα δεν ητανε 'φιλικο'. Ή ηξερες να καβαλας ή πηγαινες γυρευοντας να φας το κεφάλι σου. Κι ο μεσος ασχετος καθεται στο CBR και το παλευει και λιγο στη στροφη. Σε GS1000 και σε Z1 ή ήξερες να το κανεις ή δεν το εκανες. Κι αν δεν ηξερες επρεπε να σπασεις τα μουτρα σου πολλες φορες και να εισαι τυχερος να μαθεις πως γινεται το κολπο πριν το game over.

Ολοι δανειζανε μηχανακια σε ολους. Ανοιχτα. 'Ναι ρε φιλε, παρτο.'

Τα μισα μηχανακια ηξερα τι ητανε - και δε μιλαω για μαρκες. Ολα ειχανε ονοματα γιατι ειμαστε στα δαχτυλα. 'Το 900 του Πεπέ.' 'Το 400 του Μπακαλιάρου'. 'Το 250 του Φαντάρου.' 'Το 1100 του Νίκου.'΄Δεν υπήρχε τότε 'ειδα ενα 1100'. Ειπαμε, με ονοματα.

Και σου εμενε το ρημαδι. Αν ειχες ενα GPz θα ησουν 'ο Κωστας με τον Καρχαρια.' Και θα σου κολλαγε. Μηχανακι θ αλλαζες, κι αυτο το παρατσουκλι το ερμο θα κολλαγε, στον αιωνα τον απαντα. 'Ποιο Κωστα; Με τον Καρχαρία;'

Λες και σημαδευε στο πετσι σου σαν το tattoo.

Συνεχιζεται, εμεινα απο παγο.

- -

Τωρα ανεβαινω στο 1300 και παω καπου. Βολτα στο ταδε μερος. Δεν ξερω, καπου. Τοτε ανεβαινα και δε μ ενοιαζε που πηγαινα. Δεν ηξερα που πηγαινα. Δεν ειχε σημασια. Πολλες φορες ανεβαινα σε κατασταση που δεν ηξερα αν θα κατεβω.

Μια φορα ρωτησα ενα φιλο, τρελο κ0λοχερο, πως εμαθε να πηγαινει ετσι. Τρελαμενα φρενα, απιστευτες εξοδοι με το μηχανακι να διπλωνει απ το γκαζι, σουζες λαμπαδες απο στροφη σε στροφη.

'Τι πως εμαθα; Περασα μια εποχη που δε μ ενοιαζε, ετσι εμαθα. Απλα ημουνα τυχερος.'

'Τι δε σ' ενοιαζε;'

'Τιποτα δε μ' ενοιαζε.'

Δεν ηταν μια εποχη καλυτερη. Ουτε ειχε τιποτα το ηρωικο. Απλα το να ζεις κατι τοσο politically incorrect για να το πω με γλωσσα του 2010 ήταν σκετη κ#υλ#

-

Η κουρελου στη σελα εμπαινε για να καθεσαι χαμηλα και μεσα στο μηχανακι και βολευε πολυ και στο να βγαζεις το σωμα και να κρατας χαμηλο κεντρο βαρους. Στις κοντρες πολλες φορες βγαζανε και τα τεποζιτα. Βαζανε ενα μπουκαλι απο Αζαξ και στην τρυπα που ριχνει τη μλκια το υγρο ειχαν ενα σωληνακι κι εδινε στα καρμπ. Γλυτωνανε τρελο βαρος χωρις το τεποζιτο χωρια που ξαπλωνανε πανω στο πλαισιο και το κανανε ντραγκστερ το μηχανακι κανονικα.

Αλλοι ξηλωναν και κατεβαζαν τιμονοπλακα αλλοι οχι. Θυμαμαι αυτα τα τεραστια φαναρια να στεκονται μεσα στον κοσμο, καπνοι απ το λαστιχο, βλαστημιες, τσαμπουκας. Δεν οδηγουσε παντα αυτος που ειχε το μηχανακι, μαλλον σπανια. Ηταν 2-3 τυποι που 'ξερανε' και τα τρεχανε αυτοι, συνηθως κοντοι και αδυνατοι σαν τζοκευ. Ξερανε που θ αλλαξουν ταχυτητα και ποτε θα τα δωσουν για να βγαλουν οτι τελικη ειχαν γρηγορα.

Και τα φαναρια να χανονται μεσα στο σκοταδι και να μη μπορει κανεις ν ακολουθησει κανεις να μην ξερει τι εγινε. Ν' ακους τα σκασιματα και τις καρφωτες να ξεμακραινουν και μετα να βλεπουμε μονο σκοταδι.

Αυτη τη στιγμη δε θα ξεχασω. Σα στοπ καρε. Να ειμαστε σταματημενοι ολοι, εντουρακια, παπια, τσοπερακια της πλακας και να κοιταμε το σκοταδι. Απ τον απολυτο θορυβο ξαφνικα τιποτα. Να ακους το κλεισιμο απ τα βλεφαρα σου. Και ξαφνικα να βλεπεις 2 φαναρια να ρχονται αργα αργα απο μακρια, κι ακομα να μην ξερεις.

Μεχρι που το ενα φαναρι εδειχνε τον ουρανο κι ακουγες το μοτερ να σκυλιαζει στην συμπλεξια τριτη και τοτε σα να γινοτανε η σιωπη θρυψαλα

'ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΜΑΛΑΚΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΑ, ΣΤΟ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΙΧΕ!'

- -

Οι Talking Heads τραγουδανε στο Road to Nowhere

ενα απ τα τραγουδια που μιλαει για ολα αυτα, δινει ακριβως το στιγμα

We're on a road to nowhere
Come on inside
Takin' that ride to nowhere
We'll take that ride

Feelin' okay this mornin'
And you know,
We're on the road to paradise
Here we go, here we go

Maybe you wonder where you are
I don't care
Here is where time is on our side
Take you there...take you there

Eτσι οπως το λεει και ο φιλος στο μυαλο μου ειναι μια γειτονια, ακομα εκει, τοσα χρονια και ολοι αυτοι οι τυποι οι μυστηριοι ειναι ακομα εκει. Και τους βλεπω καθε μερα καθαρα. Με τα κλειδια και τα στουπια σκυμμενους πανω απ τα μηχανακια να ρυθμιζουν, να ψαχνονται να λιωνουν. Τα πιτσιρικια με τα σπασμενα γονατα και τα ποδηλατα που κοιτανε τα κοντερ. '210!!! Κοιτα!!! 210!!!'

Ολοι και ολα εκει. Απο τα φιλαρακια μου, ακομα και απ αυτους που δεν ειδα το φαναρι να γυριζει πισω, ολοι εκει. Και ειναι ομορφα. Δε ζω εκει γιατι θα ηταν λαθος, σημερα ζω, εδω, αλλα μ αρεσει να ξερω οτι υπαρχει ακομα αυτη η γειτονια εκει περα και οτι ο Γιαννης με το 900 ειναι ακομα εκει και καπνιζει ψευτομαγκικα το τσιγαρο με σηκωμενα τα μανικια και σφυραει στα κοριτσακια. Το να μην ξεχασω αυτη τη γειτονια ειναι κατι που χρωσταω σε πολλους. Ουτως ή αλλως με γεμιζουν και γραφω.

Oι νόμοι του Blues

1. Most Blues begin, "Woke up this morning..."

2. "I got a good woman" is a bad way to begin the Blues, unless you stick something nasty in the next line like, "I got a good woman, with the meanest face in town."

3. The Blues is simple. After you get the first line right, repeat it. Then find something that rhymes... sort of: "Got a good woman with the meanest face in town. Yes, I got a good woman with the meanest face in town. Got teeth like Margaret Thatcher, and she weigh 500 pound."

4. The Blues is not about choice. You stuck in a ditch, you stuck in a ditch--ain't no way out.

5. Blues cars: Chevys, Fords, Cadillacs and broken-down trucks. Blues don't travel in Volvos, BMWs, or Sport Utility Vehicles. Most Blues transportation is a Greyhound bus or a southbound train. Jet aircraft and company motor pools ain't even in the running. Walkin' plays a major part in the blues lifestyle. So does fixin' to die.

6. Teenagers can't sing the Blues. They ain't fixin' to die yet. Adults sing the Blues. In Blues, "adulthood" means being old enough to get the electric chair if you shoot a man in Memphis.

7. Blues can take place in New York City but not in Hawaii or any place in Canada. Hard times in Minneapolis or Seattle is probably just clinical depression. Chicago, St. Louis, and Kansas City are still the best places to have the Blues. You cannot have the blues in any place that don't get rain.

8. A man with male pattern baldness ain't the blues. A woman with male pattern baldness is. Breaking your leg cause you were skiing is not the blues. Breaking your leg 'cause a alligator be chompin' on it is.

9. You can't have no Blues in a office or a shopping mall. The lighting is wrong. Go outside to the parking lot or sit by the dumpster.

10. Good places for the Blues:
a. Highway
b. Jailhouse
c. An empty bed
d. Bottom of a whiskey glass

11. Bad places for the Blues:
a. Nordstrom's
b. Gallery openings
c. Ivy league institutions
d. Golf courses

12. No one will believe it's the Blues if you wear a suit, 'less you happen to be a old ethnic person, and you slept in it.

13. You have the right to sing the Blues if:
a. You older than dirt
b. You blind
c. You shot a man in Memphis
d. You can't be satisfied

14. You don't have the right to sing the Blues if:
a. You have all your teeth
b. You were once blind but now can see
c. The man in Memphis lived
d. You have a pension fund

15. Blues is not a matter of color. It's a matter of bad luck. Tiger Woods cannot sing the blues. Sonny Liston could. Ugly white people also got a leg up on the blues.

16. If you ask for water and your darlin' give you gasoline, it's the Blues

17. Other acceptable Blues beverages are:
a. Cheap wine
b. Whiskey or bourbon
c. Muddy water
d. Nasty black coffee

18. The following are NOT Blues beverages:
a. Perrier
b. Chardonnay
c. Snapple
d. Slim Fast

19. If death occurs in a cheap motel or a shotgun shack, it's a Blues death. Stabbed in the back by a jealous lover is another Blues way to die. So is the electric chair, substance abuse and dying lonely on a broke-down cot. You can't have a Blues death if you die during a tennis match or while getting liposuction.

20. Some Blues names for women:
a. Sadie
b. Big Mama
c. Bessie
d. Fat River Dumpling

21. Some Blues names for men:
a. Joe
b. Willie
c. Little Willie
d. Big Willie

22. Persons with names like Michelle, Amber, Debbie, and Heather can't sing the Blues no matter how many men they shoot in Memphis.

23. Make your own Blues name Starter Kit: a. name of physical infirmity (Blind, Cripple, Lame, etc.) b. first name (see above) plus name of fruit (Lemon, Lime, Melon, Kiwi, etc.) c. last name of President (Jefferson, Johnson, Fillmore, etc.) For example: Blind Lime Jefferson, Jackleg Lemon Johnson or Cripple Kiwi Fillmore, etc. (Well, maybe not "Kiwi.")

24. I don't care how tragic your life: if you own even one computer, you cannot sing the blues.