Ο βουλευτής κοίταξε σκεπτικός τους άνδρες της δίωξης και μετά ξανακοίταξε τη φωτογραφία.
'Παιδιά... λυπάμαι. Δεν είναι το δικό μου. Έτσι που το βλέπω δηλαδή εδώ - εντάξει είναι και σκοτεινή η φωτογραφία - δεν το βλέπω για δικό μου. Εντάξει, μοιάζει λίγο στα δικά μου στα ματσάκια, αλλά σαν να τα θυμάμαι πιο στρουμπουλά.'
Οι άνδρες της δίωξης του πήραν τη φωτογραφία απ' τα χέρια και την έδειξαν στον βουλευτή που καθόταν δίπλα του.
'Χμμ... να είχε άλλη κορδέλα να πω μοιάζει. Αλλά στα δικά μου βάζω πράσινη. Αυτό έχει μπλε. Μωρέ την έχω ξαναδεί αυτή την κορδέλα γιατί περνάνε πολλά χέρια αυτά μέχρι να πάνε στην Ελβετία αλλά ποιανού είναι τώρα, είμαστε και πολλά άτομα ζωή να χουμε. Τι να σου πω φίλε μου δε μπορώ να σε βοηθήσω.'
'Για να τα δω εγώ' πετάχτηκε ένας άλλος. Πηγαδάκι μαζεύτηκε γύρω απ' τη φωτογραφία με το εκατομμύριο. Γέλια, φωνούλες, αθώα πειράγματα. Τι κι αν σκοτώνονταν στην αίθουσα. Εδώ ήταν το καφενεδάκι τους - τι είχαν να χωρίσουν εξάλλου;
'Λοιπόν ξέρεις τίνος είναι;' είπε ένας με γυαλιά. 'Αυτό όπως το βλέπω, εδώ στο τούτο του, πρέπει να είναι εκατομμύριο από επιδότηση. Βλέπεις πως είναι σηκωμένα τ' αυτάκια στις άκρες; Για επιδότηση θα ταν αυτό, για καμιά βοήθεια στο σπίτι ποιος ξέρει τώρα.'
Όλοι έγνεψαν καταφατικά, ήταν γνωστός φυσιογνωμιστής εκατομμυρίων, σπάνια τα ξεχνούσε.
'Και η κορδέλα. Ναι, ναι, από επιδότηση ήταν. Ε, ποιος ξέρει τώρα που μπλέχτηκε με τα δικά μας και πήγε κι αυτό έξω μαζί με τα άλλα 600. Μπορεί να το βαλε καμια καθαρίστρια. Την άλλη φορά δεν είχα χάσει το κινητό μου και μου το χαν βάλει σ' ενα συρτάρι; Μύλος με τις καθαρίστριες, δε βρίσκεις άκρη.'
'Ξέρεις ποια θα ναι;' πετάχτηκε ένας άλλος. 'Εκείνη η κοντούλα που κάνει και τις σκάλες; Αυτή την άλλη φορά μου είχε χάσει κι ένα παπιέ μασέ που είχα τον Πάγκαλο για να κρατάει τα χαρτιά και το είχε βάλει στην τουαλέτα.'
'Αυτή θα ναι' πετάχτηκε κι άλλος. 'Κι εγω είχα πορσελάνινους Πάγκαλο-Βενιζέλο για βιβλιοστάτες κι όλο αλλού τους έβρισκα.'
'Λοιπόν παιδιά ναι. Δεν ξέρω πως βρέθηκε αυτό με τα δικά μας αλλά φως φανάρι, όπως σας τα λέμε είναι.'
ΠΛΕΜΠΑ ΤΣΑΝΕΛ
ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ
ΣΕ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ!!!
ΣΥΝΕΛΛΗΦΘΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΡΙΝΕΤΑΙ!!!
ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΛΑΘΟΣ ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΚΑΙ 5 ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΣΤΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΚΟΥΒΑΣ ΜΕ ΧΕΡΟΥΛΙ. ΓΙΑ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΣΠΕΙΡΑΣ ΜΙΛΑΝΕ ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΡΧΕΣ.
85% ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΕ 5-ΛΕΠΤΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΔΝΤ. ΠΥΡΑ ΜΕΡΚΕΛ. ΡΗΝΤ ΩΛ ΑΜΠΑΟΥΤ ΙΤ.
Και ξαφνικά το δίχτυα κυνικής διχτύωσης (facebook κτλ) γεμίσανε με δόρατα. Τους 300. Η Ελλάδα. Κολοκοτρώνηδες. Φουστανέλλες. 6πακους κοιλιακούς. Παρέλαση.
Φίλε λίγο πιο δεξιά την πανοπλία να παρκάρω την ασπίδα - θενκς.
Γαλανόλευκες, το Αιγαίο, όλοι στον έτσι που χάραξε ο τέτοιος. Ηρωικά τσιτάτα. Μολών λαβέ, ή ταν ή επι τας και μια με απόλα μάστορα.
Δεν ξέρω αλλά δε νιώθω ιδιαίτερα ήρωας. Καλό όλο αυτό το στυλ ευρομπάσκετ 87 αλλά δε μου βγαίνει να πάρω ένα καριοφύλλι και να κανω αντισταση, ασε που θα μου ειναι δυσκολο να βρω φουστανελλα στο νουμερο μου.
Γιατί ; Δεν είμαι έλλην; Δεν είμαι πατριώτης; Τι να σας πω;
Μπορεί να είμαι και να μου βγαίνει σε άσχετες φάσεις. Μπορεί ας πούμε να μου βγαίνει όταν βλέπω ένα κακομοίρη άστεγο και λυπάμαι χωρίς καν να ξέρω τι εθνικότητας άστεγος είναι, δεν περιμένω ταυτότητα για να λυπηθώ. Ο Ξένιος που λέγανε κι οι αρχαίοι ε;
Φιλοξενία χαρτόκουτας.
Μπορεί να μου βγαίνει πάλι η Ελλάδα όταν κάθομαι σαν το βλάκα και κοιτάω τη θάλασσα.
Αλλά δε μπορείς να κάθεσαι να κοιτάς τη θάλασσα, πρέπει να πάρεις θέση. Είσαι Έλλην ρε φίλε ή δεν είσαι; Μπορεί να είμαι αλλά να μην μου βγαίνει η Ελλάδα και ο πατριωτισμός όταν μου πειράζουνε το πορτοφόλι. Μπορεί να μην έχω συσχετίσει τον Ελληνισμό με το χαράτσι της ΔΕΗ και τα εικοσάευρα, ξέρω κι εγώ;
Μπορεί να τον φυλάω για κάτι πιο 'ιερό' (πω πω λέξη ε; μπλέκεις με τέτοια και καταντάς να χρησιμοποιείς φρικαλέο λεξιλόγιο).
Κι ύστερα είναι και το άλλο. Λέω δεν το θυμήθηκες ρε φιλε ότι είσαι Ελλην πριν; Τότε που έπρεπε; Τότε που με κάτι τρελές πλειοψηφίες και με την ανοχή σου βιάζανε την Ελλάδα κατά συρροή όλοι οι Μαυρογιαλούροι; Πρόσεξε με όμως λίγο, όχι την πειράξανε. Όχι την χαλάσανε. Όχι την φάγανε. Όχι τόσο απλά. Την ξεσκίσανε είπαμε, από ακρογιάλι σ' ακρογιάλι. Και συ το θυμήθηκες τώρα που βάλανε χέρι και στο δικό σου πορτοφολάκι; Έλα άσε τώρα το δεν ήξερα, μεταξύ μας είμαστε...
Αααα σου λέει ο τύπος, αυτός δεν είναι απ' αυτούς. Είναι απ' τους άλλους. Πρέπει να σε κατηγοριοποιήσει. Κάτι πρέπει να σαι. Ελληνάρας; Τσίπρας; Παπαρήγας; Κάτι πρέπει να σαι δε μπορεί. Έλληνας και να μη σου βάλουνε ταμπέλα; Μωρέ τι μας λες. Θα στην βάλουν την ταμπέλα μακάρι να στην κολλήσουν στο κούτελο.
Ακούς εκεί να κρίνεις κατά περίπτωση χρησιμοποιώντας κάθε φορά το φτωχό κοινό σου νου. Ρε που τα πουλάς αυτά; Μωρε έτσι τα λεει αλλα τον εχω καταλαβει εγω.
Για να σε προβλέψει ο άλλος πρεπει να σου βάλει ταμπέλα. Η ελλειψη ταμπέλας τρομάζει. Ακόμα κι αυτόν που δεν έχει, σας το λέω εκ πείρας. Πολυ τρομακτικο σ' αυτή τη χώρα να μην έχεις ταμπέλα.
Γιατί σε κοιτάνε όλοι, γαλανόλευκοι με πληγωμένα πορτοφόλια, συμπαθούντες, τσίπρες, όλοι κι όλοι και σου σφυράνε κλέφτικα.
'Ψιτ. Φιλαράκι. Αν δεν είσαι μαζί μας είσαι εναντίον μας.'
Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιος το είπε αυτό. Να δεις που δε θα ταν Έλληνας, γιατί για μαλακία μου ακούγεται.
Γενικα αυτα τα 1300 πρεπει να χουνε σχεδιαστικο προβλημα κατι.
Γιατι μπορει το πρωι που ερχεσαι στη δουλεια να σκεφτεσαι τι παπι που ειναι μες στην πολη και εκει που πας χρησιμοποιώντας 50 κυβικα να του παιξεις το γκαζιδι και να σου ρθουν τα αλλα 1250 καπελλο και μετα μονο απο κωλοφαρδια δε θα τσακιστεις πανω στο τσινκουετσεντο που παει μπροστα.
Και το τσινκουετσεντο να αποφυγεις βεβαια, τα ματια σου θα χουν γινει σαν τα πιατα, το ποδι σου θα ψαχνει το παταρακι, θα κρατιεσαι απ τα γκριπ κι ο κωλος θα γραφει ΖΖΖΖΖΖSSSSZZZ καμια 50αρια μετρα.
Και με καινουρια λαστιχα.
Δε μου συνεβη ποτε εμενα αυτο, και ειδικα σημερα, απλα το χω ακουσει οτι εχουν ενα σχεδιαστικο προβλημα αυτα τα μπολντορ και το κανουν αυτο απ' το 80 κι ακομα να το εξαλειψουν.
Όταν βγήκε το είχα ερωτευτεί. Όχι μου άρεσε, όχι αγαπήσει, ερωτευτεί. Με είχε χτυπήσει κατακούτελα ρε παιδί μου, πως το λένε. Αυτό εδώ.
1984-1986
Τετράχρονο υγρόψυκτο V-4
70hp στις 12,000 rpm
16άρι μπροστά, 18 πίσω με 110 λάστιχο
Έβγαινε και σε F2 με full fairing μέχρι να το αντικαταστήσει το CBR600 'Hurricane'
184 κιλά στεγνό
Eμπορικά ήταν αποτυχία, κυρίως γιατί ήταν πολύ ακριβότερο από τον ανταγωνισμό (λέγε με RD350LC) και μηχανολογικά πολύπλοκο με αυξημένο κόστος σέρβις. Επίσης πολλοί φοβήθηκαν ότι μπορεί να παρουσίαζε τα προβλήματα που είχαν μεγαλύτερα αδέρφια του...
Το handling ήταν εκπληκτικό, ντρόπιαζε πολύ μεγαλύτερα μηχανάκια και το έκανε να φαίνεται εύκολο...
Και γιατί γράφω για το VF? Γιατί πριν καιρό είδα ένα... σκουριασμένο, παρατημένο, σε ημιδιάλυση.
Αλλά... πάλι όμορφο ήταν. Σαν τις ντίβες του κινηματογράφου. Η Γκάρμπο και να γεράσει, Γκάρμπο είναι. Κάτι στο χαμόγελο, κάτι στην κίνηση του χεριού, το βλέπεις. Κι όταν τις βλέπω παρατημένες, στα μάτια μου λάμπουν - πως πέφτουμε κορόιδα και τις αγοράζουμε; Μα δεν βλέπουμε αυτό που είναι. Βλέπουμε αυτό που ήταν κι αυτό που μπορούν να γίνουν. Ίσως είμαστε κορόιδα ίσως όχι. Εξαρτάται πως κοιτάς.
(προσχέδιο, θα το γράψω για το περιοδικό αφιερωμένο στη Bonnie!)
Brainstorming
Η πορεία στο να γίνω British Rebel δεν ήταν εύκολη. Κατ' αρχην δεν επρεπε να βαλω μπριγιαντινη αφου δεν εχω μαλλι, ουτε τζελ. Με το κρανος να γλυστραει στο κεφαλι μου από τη μαυρη παστα που σχηματιστηκε μπηκα στο μαγαζι.
'Γεια σας, ραφτά εχετε;'
'Ναι, θελετε με κλωστες Ντεμισέ;'
'Οχι θελω ραφτα για μοτοσυκλετα, μπριτις αιρον κι ετσι.'
'Τι να σου πω παιδι μου, μια βοσκοπουλα εχω εδω, αυτο ειναι μεγαλο για πανω απο τζακι. Εσεις για πανω απο τζακι το θελετε;'
'Οχι αν και δεν αποκλειεται να παρει φωτια και το δικο μου. Τι αλλο εχετε;'
'Εχω αυτο το μικρο με τον ανεμομυλο'
'Θα το παρω. Εχετε τιποτα με κανενα σταυρο;'
'Εχω αυτό που ράβεται, ειναι η Αγια Διονυσία βοήθεια μας κι εχει και το σταυρο.'
'Τι αλλο στυλ σταυρο εχετε;'
'Μονο αυτο'
'Καλα κοψτε μου τη Διονυσια και βαλτε μου μονο το σταυρο και δωστε μου και δυο ανεμομυλους. Αυτο πως ραβεται;'
'Να πιαστε τη βελονα ετσι και τρυπήστε δυνατα...εδδ'
Θα φταιει που βγηκα απ το μαγαζι ουρλιαζοντας με τη βελονα καρφωμενη στον αντιχειρα γι' αυτο θα νομιζαν οι μπατσοι οτι εκλεβα το μαγαζι. Με πηραν απο πισω και μου πεφτε το κρανος απ τη μπριγιαντινη και δεν εβλεπα τιποτα. Ευτυχως χαλασε ο ματρακας πριν πιασει την τελικη των 60 και με πιασανε, γιατι με πανω απο 20 χτυπας ασχημα, το χω δει σε ντοκυμαντερ. Κωλο μπριτις αιρον να πουμε, δεν πα να παρω καμια χαρλευ να μη φοραω και μαντηλες και παει και 40 και θα μαι ασφαλης?
Στο περιοδικο θα το κανω heroic αλλα εγραψα οπως μουρθε μουχαχαχα
