Vultus 6 ?

Τεράστιο σκάνδαλο έχει ξεσπάσει στην ιαπωνική μοτοβιομηχανία μετά από τη διαρροή πληροφορίας ότι το νέο Honda Vultus σχεδιάστηκε σε στραβωμένο iphone 6.

Ανώτατο στέλεχος της Honda μας μίλησε ανώνυμα σχετικά με το Vultusgate που συγκλονιζει την ιαπωνική αγορά.

'Είμαστε μια ομάδα νέων designer με πρωτοποριακές ιδέες που θέλαμε να εφαρμόσουμε. Η πλατφόρμα επικοινωνίας της apple που χρησιμοποιούσαμε - μια και όλοι είχαμε πρώτες εκδόσεις του iphone 6 - μας έφερε σ' αυτό το ολέθριο αποτέλεσμα. Ενώ στις οθόνες μας το project φαινόταν σωστό όταν το είδαμε υλοποιημένο πάθαμε ίκτερο.

Το αποσιωπήσαμε γιατι δεν περιμέναμε ότι θα κυκλοφορούσε ποτέ, αλλά από τότε που κυκλοφόρησε το Fiat Multipla κανείς δε νιώθει ασφαλής.

Μέχρι τότε δεν το είχαμε καταλάβει γιατί οι μόνες φωτογραφίες που ανταλλάζαμε στα κινητά εκτός απο το Vultus ήταν από τα κορίτσια μας και νομίζαμε ότι όλες έχουν στραβή μύτη αλλά δε λέγαμε τίποτα από ευγένεια.

Ειλικρινά ζηταμε συγνώμη από τον κόσμο, και ζητάμε την κατανόηση του. Τουλάχιστον η ομάδα που έφτιαξε το CB1100F σε Samsung δεν αντιμετώπισε κάτι τέτοιο.

Πηγή - Reuters

1ο Circuit Ηρακλείου by LEKO

Ετοιμάζω τις φωτογραφίες και αναλυτικό ρεπορτάζ από το πολύ επιτυχημένο 1ο Circuit Κλασσικών Μοτό και Αυτοκινήτων στο Ηράκλειο το οποίο κέρδισε το Guzzi του διοργανωτή.

Φυσικά δεν θα ήθελα να υπαινιχθώ το παραμικρό - γιατί να αμαυρωθεί εξάλλου με μικρόψυχες σκοπιμότητες ένας άρτιος αγώνας - απλά θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.

Επειδή θα ήθελα να αποφύγω την πιθανή λάσπη που θα εκτοξευθεί προς τον μέσο τίμιο αγωνιζόμενο με XL185s που τολμάει να τα βάλει με τα μεγάλα συμφέροντα - δεν θα ήθελα να κατονομάσω φυσικά κανένα, πόσο μάλλον τον συγκεκριμένο διοργανωτή του οποίου το Guzzi κέρδισε, στο θεό που πιστέβς δηλαδή - κάνω την παρακάτω δήλωση:

Επειδή ήδη έχουν εμφανιστεί στο διαδίκτυο δήθεν φωτογραφίες που πήραν ελεεινοί παπαράτσι και αποτελούν κατάφωρη παραβίαση προσωπικών μου δεδομένων, οι συγκεκριμένες που αφορούν σωσία μου προφανώς είναι μια καλά σκηνοθετημένη απόπειρα να δείξουν κάποιοι ότι δεν τηρούσα το όριο ταχύτητας στον αγώνα αλλά έκανα ότι μου κατέβαινε.

Επίσης σε περίπτωση που εμφανιστούν κι άλλες όπου φαίνεται ένα 185 να σηκώνει καντήλια στην Μικρή Έβανς ούτε αυτός είμαι εγώ.

Θα ακολουθήσει ρεπορτάζ απ' όλο τον αγώνα. Stay tuned...

Phantom Duck

Και για πες, αν επαιρνες ενα μηχανακι απο δω να φυγεις ποιο θα ητανε;

Στο υπόγειο του Σπύρου περασμένη η ώρα. Κοιταζόμαστε. Ποιο ε; Γριφους βραδιατικα. Κοιταμε γυρω γυρω, CB750k, Guzzi, XT500....

'Το παπί φίλε'

΄Κι εσύ ρε μαλάκα;'

Ναι, εύκολα το παπί. Πριν από λίγο είχα κάνει βόλτα το εκπληκτικό Dax, νυχτερινή καλοκαιρινή βόλτα, μικρή αλλά καλή. Και το Daxάκι να πετάει. Ναι θα μπορούσε να ναι βόλτα με CB1300, με R1, με Χάρλευ, με Munch Mammut.

Αλλά τίποτα δε σου βγάζει αυτό τον καθαρό εφηβικό τσαμπουκά του μικρού. Κι αυτό το enduro cub είναι αμαρτία. Τίποτα περιττό πάνω του, τίποτα 'για να γυαλίζει' που λέει κι ο Καζούλης. Ξερό, γυμνό, τρακτερωτό, πανάλαφρο.

Και κοιτάς την πάπια, και ξέρεις ότι έτσι και την ξανακάνεις άλλη μια βόλτα νυχτερινή, καλοκαιρινή, κροταλίζουσα, σαματατζίδικη, με τις ταχύτητες μύτη τακούνι, με το τρακτερωτό να τραγανίζει την άσφαλτο, με το εξατμισάκι να πετάει νότες, με το φτεράκι να ανεβοκατεβαίνει σαν το ράμφος του Ντόναλντ όταν του βγαίνει ο τσαμπουκάς... ε... τι άλλο θες για να γίνεις ο Φάντομ Ντακ ρε φίλε;

Όλες κάτω και φύγαμε.

Απολαύστε και θυμηθείτε. Είχα την τύχη να τα δω από κοντά, μαζεμένα, και τα χα και βόλτα. Ευχαριστώ Κύρο Γρανάζη, για όλο τον εξοπλισμό του Φάντομ.

Μarketing uber alles

Μολις ενημερώθηκα ότι τα τμήματα marketing γνωστών μεγάλων εταιριών στο χώρο της μοτοσυκλετας, προκειμένου να αντιμετωπιστει η κριση στις πωλήσεις ένωσαν τις δυνάμεις του σε ένα κοινό στόχο. Τη δημιουργία μιας υπερμοτοσυκλέτας όπου υποσκελίζοντας πλέον εντελώς τους μηχανικούς θα μπορούν να δημιουργήσουν απερίσκαπτ--ασκεπρι...- ασπερίσκατ... τέλος πάντων.

Το νέο αυτό προιόν θα έχει styling και βάρος από το επιτυχημενο BMW1200GS αλλά σε σκούτερ, με σαφείς επιρροές από το Vultus ενώ θα φέρει το σήμα της Ducati. Το μπροστινό θα είναι δανεισμένο από CB500 - το γνωστό στιβαρό σύνολο - ενώ τους χρωματισμούς θα επιμεληθεί η Γιαμάχα με την Απρίλια.

Tα χειριστήρια για τα φώτα θα είναι δανεισμένα από την BMW με την γνωστή αποδεδειγμένη εργονομια, ενω τον συνολικο ποιοτικο ελεγχο θα κανει η Daelim σε συνδυασμο με τα δρακοντεια τεστ ασφαλειας της sayonarayayong.

Για την ιπποδυναμη θα φροντισει το επιλεκτο τμημα μηχανικων της Moto Guzzi με σκοπο να υπαρχει απεριοριστη παροχη ιπποδυναμης στον πισω τροχο ενω η Χαρλευ θα φροντισει ωστε να κρατηθει το βαρος χαμηλα. Τελος το συνολο θα ντυθει με πλαστικα Piaggio από 64 κομματια στερεωμενα με 4 βιδες τα οποια ομως θα χρειαζονται 155 ενσημα ΙΚΑ για να βγουν προκειμενου να αλλαξει μπουζι.

Παρακαλω τους γραφίστες να πέσουν με τα μούτρα. Ευχαριστώ.

YΓ - Και ναι, έχουμε σκιτσο!

Say what?

Ποτέ δεν το είχα συνδυάσει στο μυαλό μου, και μονο μετα που το άκουσα από το Μιχαήλο το συνειδητοποίησα. Ο οποίος Μιχαήλος πέρασε σήμερα μια βόλτα με ένα Nuovo Falcone Guzzi του 70φεύγα.

Το οποιο εχει μανιβελα αριστερα, πισω φρενο αριστερα, ταχυτητες δεξια και νομιζω αναποδα, και 26 αλογα. Ειναι ενας αξιολατρευτος δεινοσαυρος που κανει τσαφ-τσουφ. Ολα καλα μεχρι εδω.

Η συνειδητοποιηση που εκανα ήταν ότι όταν η Guzzi έβγαζε αυτό

το αγόραζες, proud owner κι ετς, στηνόσουν στο φανάρι και άνετα δίπλα σου στεκόταν αυτό που έβγαζε την ίδια χρονιά η Honda.

Και πλεον η μονη λεξη που μπορώ να σκεφτώ είναι mindfuck. Χωρίς να χρειάζεται καν να σκεφτώ τα τεχνικά χαρακτηριστικά εκάστου... απλά δεν είχα σκεφτεί ΠΟΤΕ ότι τα δυο αυτά υπήρξαν ταυτόχρονα ως ανταγωνιστές στις πωλήσεις.... 

1984

Πολύ καπνός και φτηνό κραγιόν, πρόστυχα κόκκινα και νέον να χορεύουν στο ταβάνι, λαίμαργοι πιτσιρικάδες με στενά παντελόνια και ντίβες της μιας βραδιάς με πορτοκαλί ποτά και πράσινες σκιές στα μάτια. Πήγε σχεδόν τρέχοντας στην έξοδο, μια ξαφνική αναγούλα , έσπρωξε την πόρτα δυνατά και βγήκε έξω σα δραπέτης. 

Στο στενό ήταν, με μια χλωμή λάμπα από πάνω να τρεμοπαίζει σε μια σκηνή σουρεαλιστικού δράματος, έριξε μια κλεφτή ματιά έξω απ’ το κλαμπ και είδε ξανά τον κόσμο να περιμένει ένα πρωταγωνιστή που δεν έρχεται

Ανέβηκε πάνω, έριξε μια δυνατή μανιβελιά και άκουσε με ανακούφιση τον ήχο, κροταλιστό και ξερό να σκάει στ’ αυτιά του. Δυο πιτσιρικάδες πέρασαν  το στενό πηγαίνοντας προς  το εκκωφαντικό καρνιβαλικό μπουρδέλο του κλαμπ, και πριν χαθούν άκουσε τον ένα να ψιθυρίζει ‘μαλάκα, RD350, γαμώ’.

Έπρεπε να φύγει από κει.  Ήταν από κείνες τις στιγμές που ανοίγεις τα μάτια σου και βλέπεις τη φάκα και το μόνο που θες είναι να φύγεις. Από παντού. Απ’ όλα. Το 350 πέρναγε σα νυφίτσα μέσα απ’ τα στενά, χορεύοντας, αφήνοντας δίχρονες νότες και μια μυρωδιά καμμένου πίσω του, στροφή στον κεντρικό και μπάτσοι. 

Τέτοια ώρα μπάτσοι, γαμώ τις υπερωρίες σας. Είδε ένα να τον κοιτάει με ψεύτικο ύφος δανεισμένο από ταινίες αλέν ντελόν της κακιάς ώρας και να κάνει ένα βήμα αριστερά, ‘παρ’τα αρχίδια μου Καλλαχαν’ σφύριξε και έκανε το 350 να ουρλιάξει περνώντας σύριζα δίπλα του.  Τα φώτα των αυτοκινήτων κόκκινα άσπρα να αναβοσβήνουν σα πυγολαμπίδες αριστερά-δεξιά του καθώς πέρναγε τον κεντρικό με την αντανάκλαση του RD σα φάντασμα στις φτηνές βιτρίνες. 

Ανηφόρα για εθνική και λουσμένα στο κίτρινο φως μπροστά του ένα Μπολντόρ κι ένα GPz550 με τους τύπους να κάνουν τσιγάρο ακουμπισμένοι στις μπαριέρες. Κι όπως τα μάτια του γυρίζουν η κάμερα του μυαλού του γράφει ασταμάτητα, ένα Κατάνα, ένα GSX750, ένα χιλιάρι κατάμαυρο που ούτε καταλαβαίνεις τι είναι,  πιτσιρικάδες ολόγυρα με σκυλοφτιαγμένα παπιά να κοιτάνε με δέος καθώς ένα Z1300 χάνεται ουρλιάζοντας στην ευθεία κυνηγώντας ένα 900αρι τούμπανο. Ο αέρας μυρίζει βενζίνα και το φως τα κάνει όλα να φαίνονται σα σεληνιακό τοπίο με απόκοσμους πρωταγωνιστές. Σταματάει κι ανάβει τσιγάρο ενώ παντού γύρω του ακούγονται σκασίματα από εξατμίσεις, γέλια δυνατά, βρισιές, ‘τι λες ρε μαλάκα’ ‘όπως είμαστε πάμε ρε’ και στο βάθος πεδίου να τα καταπίνει όλα το σκοτάδι της εθνικής. 

 O τύπος με το 550 πάει κοντά και κάνει νόημα χαμογελαστά ‘τα πάμε μέχρι γέφυρα;’, έχει ένα ύφος σα να σου χαμογελάει ύαινα και κίτρινα δόντια, σφίγγει τα χέρια νευρικά και κοιτάει προς το σκοτάδι. ‘Ναι αλλά όχι φράγκα΄. ‘Έλα ρε φίλε όχι φράγκα, φοβάσαι;’ ‘Όχι. Κι αμα θες όχι φράγκα.’ ‘Άντε πάμε΄. 

Ανεβαίνω στο 350 και στήνομαι με το 550 δίπλα μου να μουγκρίζει. Κανείς δεν κοιτάει τον άλλον. Κάνω νόημα σ’ ένα πιτσιρικά ‘κάνε μας σήμα ρε φίλε’, έρχεται φωνάζοντας κι ένα φίλο, σηκώνει το χέρι κι ‘ΕΦΥΓΕΣ΄

Βλέπω την ουρά του 550 αριστερά μου να χορεύει, γαμώ τα δίχρονα σας και γαμώ την εκκίνηση μου, δευτέρα χώνω το στροφόμετρο βαθιά στα κόκκινα εκεί που το γουστάρει, το μπροστινό έχει ήδη αρχίσει τη σάλσα αλλά η ουρά του 550 είναι πιο κοντά, τρίτη και μπαίνουμε στο σκοτάδι, φωνάζω στο κενό ‘γέμισε γαμω το σου γέμισε’ τραβάω το συμπλέκτη δυνατά, μια, δυο, κόκκινα, πάρτα τώρα, έχω πλευρίσει το 550 με τον τύπο να χει μπει κάτω απ τη μπογιά του τεπόζιτου, φτάνουμε γέφυρα, αν ανεβάσω δε γεμίζει και θα μ΄έχει, έχω 2,000 στροφές μπόσικα, κάτω μια και νιώθω ότι θα εκραγεί, πάνω, συμπλεκτη, γεμισε, και πανω και – για μια ρόδα.  Αυτή τη φορά του χαμογελάω εγώ, δε με κοιτάει κάνουμε στροφή και βλέπουμε 2 φανάρια να κατεβαίνουν με λύσσα, ένα 900F περνάει δίπλα μου, ο τύπος με μάτια καμμένα απ’ τον αέρα να κρατάει το πηρούνι και να το σπάει το μηχανάκι. 

Ανεβαίνουμε ξανά στο κίτρινο φως, ο φίλος του του κάνει νόημα ‘τι έγινε’ κι αυτός σηκώνει απλά το κεφάλι σ’ ένα βουβό ‘όχι΄.  Χαιρετιόμαστε άψυχα, κατεβαίνω και ακουμπάω στις μπάρες με τα χέρια μου να τρέμουν. Νωρίς είναι ακόμα κι απ’ ότι φαίνεται θα είναι μεγάλο βράδυ. Κοιτάω το 350 να στέκεται λουσμένο στο κίτρινο φως και ξέρω ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω. Να είμαι σ’ εκείνο το φως καρφωμένος και να ουρλιάζω στα σκοτάδια μου. 

ΧΤ 550

Σαν φτερούγισμα ήταν. Με το που άκουσα το θόρυβο γύρισα το κεφάλι και μαζί γύρισα χρόνια πίσω. Αποκλείεται. Αυτό τον ήχο τον ξέρω, τον θυμάμαι από παλιά, έχω πάει ταξίδι μαζί του - αλλά αποκλείεται. Από πού βγήκε αυτό; Ποιος μου το'στειλε στο δρόμο μου βραδιάτικα; Να μου μηνύσει τι;

ΧΤ550. Άσπρο. Χτυπημένο το πίσω φτερό. Όλα μαμά εκτός από ένα ψηλόφτερο ACERBIS μπροστά, απ' αυτά τα παλιά. Φλασάκια βγαλμένα. Με προσπερνάει με το ρημάδι Polo μου χωρίς καν να με δει. Και εκεί που κάνω ευχές και θυσίες τω αγνώστω θεώ μου κάνει το χατήρι κι ακούω το φτερούγισμα. ΦΦΦΡΡΡΡΡΡ και στη μια ρόδα. Πολύ εύκολα, πολύ απλά. Αυτά τα μηχανάκια ήταν οι ινδιάνοι, οι απόλυτοι ινδιάνοι. Ναι έστριβε αν είχες θράσος, έκανε ταξίδια αν ήσουν σιδερόκωλος, αλλά πάνω απ' όλα σηκωνόταν με το καλημέρα. Με όποια ταχύτητα. Σε όσες στροφές. Πάνω του καβαλάρης ένας τύπος στην ηλικία μου. Μπα; Έχουμε ακόμα άδεια για σούζες; Μ' αυτά τα πονεμένα κόκαλα; Γιατί για να χει ΧΤ550 όλο και κάποια κοκαλάκια θα πονάνε.

Φοράει ένα παλιό κράνος MDS καταχτυπημένο, με γείσο που έχει σπάσει απ' τη μια. Ένα κολεγιακό μπλουζάκι. Τι σόι φάντασμα είσαι ρε φίλε και ποιος σε' στειλε; Κάθε βράδυ δουλειά σπίτι δε σ' έχω ξαναδεί. Ρολάρει αργά στην κατηφόρα, περνάει κάτι πιτσιρικάδες που κοιτάνε ένα Mazda, τον προλαβαίνω, κινούμαι πίσω του. Λες να σταματήσει; Μπα. Κι όμως δίπλα μου στο φανάρι και ν' ακούω τον ήχο που στ' αυτιά μου είναι Τσαικόφσκι. «Ωραία η κυρία… να την προσέχεις.» Χαμογελάει. «Κι αυτή με προσέχει. Από μικρός την έχω.» «Έρωτας ε;» Γελάει. Ε βέβαια, τι άλλο. Έρωτας. «Τρέλα. Όχι μόνο έρωτας. Τρέλα.» «Ωραίος. Τραβάς κανένα καντηλάκι πότε πότε;» «Ε, άμα το φέρει η ώρα…» Λαμπάδα ή καντήλι λέγαμε τη σούζα που σήκωνες το μηχανάκι τελείως όρθιο, με το πίσω φτερό να βρίσκει κάτω και να το ρεγουλάρεις με το ποδόφρενο. Ακόμα πονάνε τα κόκαλα μου απ' τα καπάκια μ' ένα PE400 δίχρονο και τις "καντήλες". Γι αυτό λέω. Είμαστε για σούζες μ' αυτά τα κόκαλα;

Πράσινο. Γμτ, είχα πολλά να του πω, αλλά έτσι είναι. Σε ένα σταυροδρόμι βρισκόμαστε, πλεκόμαστε λίγο, και διαλύουμε σε αντίθετες φορές. O μπάσος θόρυβος του ΧΤ μου σταματάει τη σκέψη. Καντήλα. Δέος.….!  Τέτοια λαμπάδα χρόνια είχα να δω, το φανάρι να σημαδεύει τον ουρανό, το πίσω φτερό να χαράζει την άσφαλτο και το acerbis μπροστά να τρέμει όρθιο. Το κατεβάζει, σηκώνει το χέρι σε χαιρετισμό και χάνεται.

Πόσοι είμαστε τελικά; Πόσοι που δεν μας ενδιαφέρει η κατανάλωση, οι ανεμοθώρακες, οι κορντούρες, οι βαλίτσες, η ποιότητα κύλισης (καινούριο αυτό), το φινίρισμα, η ηλεκτρονική ένδειξις θερμοκρασίας κι όλα αυτά τα playmobil; Πόσοι μείναμε που ανεβαίνουμε στη μηχανή γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, γιατί η ψυχή δεν κλείνεται σε sedan και coupe αλλά τρέφεται με τον αέρα που μας χτυπάει; Πόσοι γέρνουμε στις στροφές χωρίς καν να σκεφτούμε τα τελειωμένα λάστιχα κι αποθέτουμε την ψυχή μας στην άσφαλτο του κάθε μιζαδόρου εργολάβου;

Ίσως πιο πολλοί απ' όσο νόμιζα κι ας φθίνουμε. Και στο χρωστάω ρε σειρά με το ΧΤ, να γράφω για σένα και για όσους έχουν μείνει. Το χρωστάω στο Στράτο, το Γιάννη, το Μιχάλη, το Γρηγόρη, απ΄όπου κι αν με κοιτάτε. Και σε όσους είμαστε εδώ ακόμη. Να γελάμε, να πικραινόμαστε, να μετράμε τα σημάδια, αλλά να κάνουμε αυτό που πάντα κάναμε καλά. Να λέμε και να ζούμε την αλήθεια μας.

Να σαι καλά φίλε ψηλόφτερε με πήρες στα φτερά σου κι εμένα απόψε. Και το χρειαζόμουνα και δε θα το ξεχάσω.

Και τώρα που κάθομαι και τα γράφω μ' αρέσει η σκέψη ότι άλλο ένα κουρελάκι είναι κάπου εκεί έξω, κάπου σ' ένα σκοτεινό δρόμο με το ΧΤ του να γρυλίζει απαλά σε πείσμα των καιρών. Ίσως κάπου εκεί έξω υπάρχει κι ένα Ζ1300 ή ένα ΙΤ ή κι εγώ δεν ξέρω τι.

Ίσως υπάρχουν πολλοί εκεί έξω, περισσότεροι απ' όσοι νόμιζα. Απλά σαν έξυπνοι επικυρηγμένοι είναι πιο δύσκολο να τους δεις.

Έχω Ducati πάμε μια βόλτα;

Συνελλήφθη εχτές τα ξημερώματα από την αστυνομία ο Χ.Τ. 27 ετών με την κατηγορία εξαπάτησης, παραπλάνησης και σε μερικές περιπτώσεις αποπλάνησης άτυχων κοριτσιών. Ο επιτήδειος αυτός κύριος εκμεταλλευόταν την ομοιότητα των μοτοσυκλετών της δημοφιλούς κατηγορίας on-ωχ προκειμένου να προσελκύει τα θύματα του. Κάτοχος V-Strom ο Χ.Τ. αντικαθιστούσε τα σήματα με αυτά της BMW ή της Ducati έχοντας κάνει έρευνα για το τι αρέσει στο θύμα του.

Μίλησε στη ρεπόρτερ μας Νίκη Μπούκα: ''Με το V-Strom δεν έβλεπα προκοπή. Καλό και χρυσό αλλά θέλανε αυτό το exotica, την ιταλίλα, άντε έστω το Γερμανό τους. Είχα φτάσει σε απόγνωση, μέχρι και χρυσές ζάντες είχα σκεφτεί. Μου είχαν μείνει όμως κάτι σήματα Ντουκάτι από ένα Monster που διαλύθηκε και κάτι σήματα BMW από ένα που του είχε σπάσει το ψαλίδι γιατί πάτησε λάσπες. Τα έβαλα πάνω κι αμέσως άρχισαν να με προσέχουν. Άρχισα να παίζω επικίνδυνα χωρίς να το καταλάβω. Έβαζα το σήμα της BMW απ' τη μια και της Ducati απ' την άλλη και πάρκαρα το V-Strom ανάλογα.''

Ένα από τα πολλά θύματα του, η Μαρία Κ. βρήκε το θάρρος και μίλησε στην κάμερα.

'Έζησα έναν εφιάλτη. Τον είχα δει, δεν ήταν ιδιαίτερα ελκυστικός, αλλά... ξέρετε πως είναι... για ένα νέο κορίτσι. Μας τραβάνε οι ζάντες κι εγώ δεν ήξερα πολλά από μηχανάκια. Με οδήγησε στο σπίτι του, και.. έγινε όταν έγινε. Όταν φεύγαμε έβρεχε, και το ένα σηματάκι που είχε βάλει έπεσε. Είδα το Suzuki από κάτω. Έφυγα κλαίγοντας, το είπα στους γονείς μου. Ο πατέρας μου γέρασε 10 χρόνια σε μια μέρα, βουβάθηκε. Η μάνα μου ψέλλιζε 'δηλαδή δεν έχει ιταλικό...;' Προσπαθούσαμε να συγκρατήσουμε κάποια ξαδέρφια μου μην τον σκοτώσουν.
Οι φίλες μου με απομάκρυναν, με χλεύαζαν. Η μόνη που έκανε πλέον παρέα μαζί μου ήταν η Ιωάννα Ν. που είχε γκόμενο με ΜΖ αλλά μύριζε λαδίλα. Είχα σκεφτεί μέχρι και την αυτοκτονία''.

Η αστυνομία πλέον φοβάται ότι το φαινόμενο πιθανόν να έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις ενώ γράμματα έχουν σταλεί πλέον σε όλες τις εταιρίες οι οποίες συζητούν το να αναγράφουν πλέον πάνω τη μάρκα με neon lights που θα φτιάχνονται σε ταμπελά, ενώ δεν αποκλείεται και κάθετη ταμπέλα στο πλάι.

Για οποιαδήποτε εξέλιξη θα ενημερώνεστε πάντα με συνέπεια και εγκυρότητα.

Πηγή: Reuters

Ti είχες Γιάννη;

Διαβάζω από το mototriti.gr

"Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, τον Αύγουστο του 2014, στην Αττική είχαμε 411 τροχαία ατυχήματα, ενώ κόπηκαν 1360 κλήσεις για κράνος και 843 για χρήση κινητού.

Κατά το Αύγουστο 2014 στην περιοχή της Διεύθυνσης Τροχαίας Αττικής έλαβαν χώρα 411 τροχαία ατυχήματα, με 538 παθόντες, και ειδικότερα:

    21 θανατηφόρα με 21 νεκρούς

    17 σοβαρά με 21 σοβαρά τραυματίες

    373 ελαφρά με 496 ελαφρά τραυματίες

Το ίδιο χρονικό διάστημα στην περιοχή της Αττικής, βεβαιώθηκαν 26.224 παραβάσεις από τις οποίες 468 ήταν σε βαθμό πλημμελήματος.

Ειδικότερα βεβαιώθηκαν:

    745 παραβάσεις για οδήγηση υπό την επίδραση οινοπνεύματος, από τις οποίες οι 81 ήταν σε βαθμό πλημμελήματος,

    1.596 παραβάσεις ορίου ταχύτητας,

    429 παραβάσεις για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη,

    843 παραβάσεις για χρήση κινητού τηλεφώνου,

    486 παραβάσεις για μη χρήση ζώνης ασφαλείας και,

    1.360 παραβάσεις για μη χρήση προστατευτικού κράνους."

Διαβάζω επίσης από το pontiki

"Αγανάκτηση στην Κρήτη για την κοροϊδία σχετικά με την κατασκευή του βόρειου οδικού άξονα

Με απόγνωση οι Κρητικοί αντιλαμβάνονται ότι στο ορατό μέλλον δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γλιτώσουν από τον χειρότερο δρόμο-καρμανιόλα που υπάρχει στη χώρα και που ως σύγχρονος Μινώταυρος «τρώει» κάθε χρόνο δεκάδες ανθρώπους.

Στην κατ’ όνομα μόνο εθνική οδό, στον βόρειο οδικό άξονα Κρήτης, που ενώνει το Καστέλι Κισσάμου με τη Σητεία και πάνω του έχει στηριχθεί όλη η ανάπτυξη της Κρήτης τις τελευταίες δεκαετίες, χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο 60 άνθρωποι (κατά μέσον όρο) και σακατεύονται ανεπανόρθωτα άλλοι 100.

 Οι διαδικασίες εκσυγχρονισμού, ωστόσο, του δρόμου-καρμανιόλα από τις αρχές του καλοκαιριού μπήκαν σε νέες βάσεις. Από τις 12 Ιουνίου τέθηκαν σε λειτουργία 36 κάμερες σε όλο το μήκος του ΒΟΑΚ και σε λιγότερο από δύο μήνες, μέχρι τις αρχές Αυγούστου, έχουν καταγράψει περίπου 2.000 παραβάσεις υπέρβασης των ορίων ταχύτητας. Οι κλήσεις στέλνονται ταχυδρομικά και η πρώτη επίσημη στατιστική των αποτελεσμάτων της λειτουργίας των καμερών θα ανακοινωθεί έπειτα από 6 μήνες από την έναρξη της λειτουργίας τους, στα μέσα Δεκεμβρίου."

Αυτά με κάποιο τρόπο μεταφράζονται φυσικά και στο δρόμο. Ας δούμε ένα παράδειγμα.

 Κινούμαι στο ΒΟΑΚ με 110 σε σημείο που ο δρόμος είναι ανοιχτός, η άσφαλτος σχετικά καλή και το όριο ταχύτητας είναι 70. Στα 110 κινούμαι με απόλυτη ασφάλεια. Μπροστά μου κινείται κύριος με σκούτερ, σχετικά στη μέση και κάτι κοιτάει στο κινητό ενώ κινείται με 80. Μπροστά του 4-5 γουρούνες με τουρίστες εκ των οποίων με μια ματιά κανείς δεν ξέρει να οδηγεί γουρούνα. Φοράνε κάτι κράνη της κακιάς ώρας που προφανώς τους δώσανε από τα ενοικιαζόμενα. Βρίσκοντας μπροστά μου αυτό το σμάρι ανοίγομαι αριστερά να προσπεράσω, ευτυχώς προσέχοντας γιατί μέχρι να αφήσω το βλέμα από τον καθρέφτη με περνάει χιλιάρι από αριστερά με +100 απ' ότι πάω εγώ, 200+ άνετα. Ξανακλείνομαι δεξιά και βλέπω τον 200άρη να χάνεται στον ορίζοντα τη στιγμή που αυτοκίνητο που έρχεται αντίθετα κάνει προσπέραση στο δικό μου ρεύμα. Αυτός που πάει με 200 κόβει στα 140 και μουτζώνεται σε κλάσμα δευτερολέπτου μ' αυτόν που κάνει προσπέραση στο δικό μου ρεύμα.

Αυτός που έκανε την προσπέραση, με το αυτοκίνητο, την έκανε με 70 χλμ σε αυτοκίνητο που κινείτο με 50 χλμ (ναι στην Εθνική) τηρούμενος προφανώς το όριο. Κόβω ταχύτητα γιατί ξέρω τα σαμαράκια στην επόμενη στροφή και ξέρω και τον ένα από τους 74 (μετρημένους) παράδρομους που βγαίνουν στην Εθνική παράνομα και την κόβουν από το Ηράκλειο μέχρι το Ρέθυμνο. Συνεχίζω την 'βόλτα' μου σε μια σύγχρονη μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε να κινείται και με 160 άνετα αν δεν φοβόμουν τους άλλους, τα σαμαράκια, τα έργα χωρίς σήμανση, τις μπαριέρες σφαγείο, και τους οδηγούς που μπαίνουν στο ρεύμα μου. Γιατί φυσικά αν τύχει τίποτα θα 'έτρεχα με τη μηχανή' και 'αυτές είναι σκοτώστρες'.

Και σε λίγο θα διαβάσω σε ειδησεογραφικά σάιτ όπως τα παραπάνω για τους μεν που βρίζουν το κράτος που δεν φτιάχνει το δρόμο, και για το κράτος που τους έκοψε σε ένα μήνα 27000 παραβάσεις γιατί απλά δεν έμαθαν ποτε να οδηγούν, δεν έμαθαν να μην πιάνουν κινητό, να μη βάζουν παιδιά να κάθονται μπροστά στο μηχανάκι, να μην, να μην...

Κι αυτό που ζηλεύω όταν βλέπω test-ride στο εξωτερικό δεν ζηλεύω ούτε τα μηχανάκια που καβαλάνε, ούτε τα τοπία, ούτε τίποτα. Μόνο το ότι οδηγάνε σε ένα καλό, 'καθαρό' δρόμο με παιδεία.

Cool Dude

Ένα από τα πράγματα που μου πήρε καιρό να μάθω είναι ότι δεν ξέρω την τύφλα μου - διαβάζω και μαθαίνω, για οτιδήποτε, ειδικά τα βασικά. Ξεκινώντας με την ανακατασκευή / custom build του Bultaco έχω ξεσκονίσει οτιδήποτε σχετικό με την εταιρία και τις ιδέες της πίσω από την κατασκευή μοτοσυκλετών.

Και φυσικά δεν μπορείς να ψάξεις για Bultaco χωρίς να πέσεις πάνω στον ιδιαίτερα cool κύριο Bulto. (Έστω και σε μερικές αρκετά σπάνιες πλέον φωτογραφίες του).

Το παρατσούκλι του ήταν Paco. Bulto + Paco = Bultaco.

Μ αρέσει το στυλ του και μ αρεσει ο τσαμπουκάς του. Που έφυγε από την Montesa όταν του είπαν ότι η εταιρία σκέφτεται να σταματήσει τους αγώνες και έστησε από το τίποτα μια δικιά του εταιρία παίρνοντας μαζί του όλο το αγωνιστικό τημ.

Και χάρη σ' αυτήν την τρομερή φατσούλα έχουμε εικόνες σαν αυτήν.

Τεράστιος λάτρης και των δυο τροχών και των αγώνων. Εδώ με τον μικρό τότε Sete Gibernau...

Και ψάχνοντας πέφτω και σ' αυτήν την σπάνια διαφήμιση της Bultaco.

Ο chief της εταιρίας με το μουστακάκι και την τραγιάσκα του περνάει ένα καταρράκτη πάνω σε μια Alpina.

Σήμερα τον CEO της εταιρίας που γουστάρετε τον ξέρετε ή μπα; Μήπως μόνο όταν είσαι τόσο 'μέσα' σ' αυτό που κάνεις φτιάχνεις και τέτοια μηχανάκια; Μήπως γι' αυτό μου λείπουν σήμερα Soichiro, Tamburini, Yoshimura και πολλοί άλλοι;

Ανοίξτε ένα περιοδικό και δείτε τις σημερινές διαφημίσεις μοτοσυκλετών (κάπου ανάμεσα στα σκούτερ είναι). Και μετά ξαναδείτε μια το χαμόγελο του Paco πάνω στην Αλπίνα έχοντας διαλύσει στην κυριολεξία τον ανταγωνισμό στο trial championship.

Respect to one cool dude.

Καλησπέρα.