The finishing touch

Στο αμέσως προηγούμενο πόστ, εδώ δηλαδή

http://stoma-tou-lykou.blogspot.gr/2015/05/me-and-my-wings.html

 έγραφα για τα εκπληκτικά παταράκια - συγνώμη, κοσμήματα - που μου έφτιαξε ο Vass Works. Εγραψα το ποστ, εγινε ο χαμος κτλ κτλ ολα καλα. Πιανουμε χτες την κουβεντα, βραδυ. Του ελεγα τι καλη δουλεια που εχει κανει, και μου πεταει επι λεξη ''μια με τσιγκλας τωρα και κατεβω παλι στην υπογα''

Δε μου ελεγε γιατι, αλλα κατεβηκε. Και σήμερα έμαθα το γιατί, επειδή οι βάσεις που του είχα στειλει για τα παταράκια ήταν φθαρμένες, γδαρμένες. Και δεν ήθελε να μπει τετοιο παταρακι σ' αυτη τη βαση. Του εβγαλε την πιστη να φυγει το χρωμα, διαβρωτικο, ασετον και τα λοιπα. Μετα τα καθάρισε καλά και τα έκανε ηλεκτροστατική, έτσι, χωρίς να του πω τιποτα. Για να βγει κατι καλυτερο.

Γι αυτο κατεβηκε χτες το βραδυ κατω.

Και το χω δει αυτο, σε ελάχιστους. Στα δάχτυλα του ενος, αλλα υπαρχουν, και στο δικο μου το CB και σε άλλα προτζεκτ που εχω δει. Ανθρωποι που δεν φαινονται, δε μιλανε, δε φωναζουν, δε διαλαλουν τη δουλεια τους. Κι εχω δει κοντρα σ' αυτα τα 5 δαχτυλα αμετρητους μετριους φωνακλαδες. Κι οταν βρεις ενα τετοιο ανθρωπο, το λιγοτερο που μπορεις να κανεις ειναι να δειξεις τη δουλεια του οσο μπορεις, πρωτα γιατι τον σεβεσαι, κι αυτον και τον κοπο του.

Και δεν ειναι μονο αυτο. Εχει κι αλλο, καλυτερο. Οτι οταν τελειωσει το 'αγροτικό' ολοι μπορει να κοιτανε τα παταρακια και να ναι ομορφα, ναι. Αλλα οποτε τα βλεπω θα βλεπω οτι κατεβηκε βραδυ στην υπογα για να τα κανει τελεια. Και κοιτας και βλεπεις παθος και αγαπη. Το χω ξαναπει, το οτι ειναι μηχανακια ειναι λιγο τυχαιο. Θα μπορουσε να ναι βινυλια ή παλια ραδιοφωνα, το θεμα ειναι να περνας αγαπη μεσα απ αυτο που κανεις και να βρισκεις αλλους σαν και σενα.

Κι εχω να κοιταξω τουλαχιστον 10 σημεια πανω στο 750 και να θυμηθω και τον Ηλια και το Σπυρο και το Δημητρη και το Χρηστο, γεματο ιστοριες ειναι πανω του. Κι αυτο ειναι ανεκτιμητο.

Me and my wings

Από την ποιητική μου συλλογή ''Ένα Σκράμπλερ Θυμάται''.

Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα σ' αυτη την πλαση απ' το να βρισκεις εναν που συμμερίζεται την ψυχοπάθεια σου. Ναι, το CB750k τελειώνει, αλλά δεν βιαζόμαστε ακόμα αν δε γίνουν όλα όπως πρέπει.

Ένα από τα φετίχ μου λοιπόν, που δεν το άφηνα μαμά ούτε με σφαίρες είναι οι τριθέσιοι καναπ- τα μαμά παταράκια του.

Enter Vass Works.

Δεν ειναι το θεμα να βρεις 'καλο μαστορα'. Ναι, πρεπει να ναι καλος μαστορας, εννοειται. Πρεπει να ναι γαματος μαστορας. Πρεπει να μοιραζεται την τρελα σου. Κι αυτοι οι ανθρωποι ειναι ανεκτίμητοι!!!  Να αφήσω να μιλήσει η δουλειά του...

Κατ αρχην ηθελα παταρακια για 'αγροτικο'. Εντουράδικα λιγο σε στυλ αλλα οχι ποζεραδικα με τρελες γωνιες. Ηθελα να κανουν αυτο που κανει και το υπολοιπο μηχανακι. Να ειναι κατι καστομ και λειτουργικο οσο δεν παιρνει. Και με τις πρωτες φωτο που στελνει εχω αρχισει και παθαινω ερωτα.

Μετά τα προσχεδια ακολουθει η υλοποιηση. Εχω χασει τον υπνο μου, βλεπω ονειρα οτι χαιδευω παταρακια, κοιμαμαι και κανει η πατουσα μου καμπυλη ενω βγαζω ακαταληπτα μουρμουρητα καθε που περναω μπερμ.

Πλεον εχω ξεφυγει.

Βλεπω τορνο και παθαινω πριαπισμο. Θελω να παρω το παταρακι να κοιμηθουμε μαζι. Με την αρχαιοελληνική έννοια, οχι την αλλη που ροχαλιζεις σε 5 λεπτα.

Και ερχεται και το επομενο σταδιο να με αποτελειωσει

Δυο μικρα φτεράκια αυτοκολλητα στο ντεπόζιτο της και δυο πλεον μικρα μεταλλικα φτερακια στα ποδια της. Εχω βαλει τσιτα το Me n' my Wings και δωσε

Ετοιμο το αυτακι που θα κουμπώσει, ετοιμες και οι τρυπες για τα καρφακια

Και πάμε πλέον καρφί για το τελικό αποτέλεσμα. Καρφάκια και...

Το χω πει, μολις τα παραλαβω, τα χω παρει αγκαλια. Δεν υπαρχει αυτη η δουλεια απλα. Αν δεν τον ξερετε τον κυριο Vass https://www.pinterest.com/customizinggree/rear-sets-by-vass-works/


Kαι τελος, ετσι για το γαμωτο. Μια συγκριση. Τα μαμά και τα καστομ.

Α ναι... και δεν ειναι CNC... ειναι στο χερι....


Χρειαζεται να πω και τιποτ' αλλο;

The Sunday Rust Massacre

Να ξεκινήσω λέγοντας οτι τα μηχανάκια μου τα πηδάω ασύστολα. Δεν μπορώ με τίποτα να καθομαι απο πανω με τα πανακια και τις βουρτσες. Πρωτα τα αφηνω να γινουν - ο επισημος ορος ειναι πουτανα - και μετα τα ξαναφτιαχνω απ την αρχη. Το μη μου απτου δεν το φχαριστιεμαι. Ειδικα αυτο το 185 εχει τραβηξει τα πανδεινα.

Οταν το εφτιαξα λοιπον, ελλειψη γιουρο ειχα βαλει κατι καθρεφτακια και κατι ακτινες στους τροχους απο Ταιλανδη μερια. Δεν εχετε ιδεα ΠΟΣΟ γρηγορα σκουριασαν κι αρχισαν και να σκουριαζουν οτι βρισκεται γυρω τους. Αν δεν ψωνισεις απο τη Μητέρα Χόντα αυτά παθαίνεις.

Σημερα λοιπον ειπα να κανω ενα μινι πολεμο. Και θα περιγραψω μια μεθοδο που:

1. Γινεται τσακ μπαμ
2. Δε θελει τριβεια, πανια
3. Δε θελει υδροχλωρικα και αλλα δυσευρετα

Ειναι η μεθοδος του τεμπελη με υλικα απ το σουπερμαρκετ.

Λοιπον παμε. Παιρνουμε ενα τσιριχτήρι του αζαξ, το αδειαζουμε απο οτι μλκ εχει μεσα και βαζουμε βραστο νερο, ξυδι, ΜΠΟΛΙΚΟ ξυδι και υγρο για τα πιατα και το κανουμε φραπεδια. Τσιμπαμε το μιγμα DEATHRUST και ενα δυο πρασινα scotchbrite και πάμε στο εξελάκι

Δειτε κατάσταση ζαντας πριν.

Kαι σε 5 λεπτάκια

Πάμε και στο καθρεφτάκι που έχει γίνει κώλος

Ένα πέρασμα

Και δώσε

Πάμε και στο άλλο

Και 2 λεπτάκια αργότερα

Ξαναπάμε στην υπόλοιπη ζάντα

Ε ρε Ταιβανέζικο γαιδούρι..

Death to Rust

20 λεπτάκια υπόθεση. Υπάρχουν κι άλλες μέθοδοι, αλλά είπαμε, αυτή είναι του τεμπέλη... Τώρα καφεδάκι και βόλτα. Τσιμπήστε και το soundtrack που ειχα

The Pordutti Paradox

Με αφορμη και μονο κατι που διαβασα σημερα να κανω μια παρατηρηση. Επειδη χρονια διαβαζω φορουμ και φλωρουμ, βλεπω πολυ συχνα καποιον να λεει ''εμενα δε μ αρεσουν καθολου τα ον οφφ' πχ. η 'δε μ αρεσουν καθολου τα Pordutti''

Εκει υπαρχουν δυο αντιδρασεις. Η μια, η σωστη κατα τη γνωμη μου, ειναι νταξ καλα κανουν. Μην παρεις αμα δε σ' αρεσουν. Εγω το χω και το καραγουσταρω.

Η αλλη εχει ενδιαφερον. Η αλλη λεει 'δηλαδη ρε φιλε οσοι εχουν ον οφφ / πορντουτι ειναι μλκς / ασχετοι;''

Η δευτερη ειναι ενδιαφερουσα γιατι βλεπεις καποιον που οχι μονο δινει σημασια στη γνωμη του αλλου παραπανω απ οσο θα ηταν γονιμο, αλλα και αυτοπροσδιοριζεται απο το τι εχει, κι οχι απο το τι ειναι. Αν λοιπον το μηχανακι του θεωρειται απο καποιους μλκια, νιωθει ο ιδιος μλκς. Ουτε μπορω να φανταστω πως μπορει να ζει ετσι καποιος και να κρεμεται απο τη γνωμη καποιου εταιρου μλκ.

Σε μερικους ειναι πολυ δυσκολο το να διαχωρισουν οτι ο χαρακτηρας τους ειναι κατι πολυ διαφορετικο απ τα αποκτηματα τους, εκτος κι αν ο χαρακτηρας τους ΕΙΝΑΙ τα αποκτηματα τους. Οι μαρκετιστες κανουν παρτυ φυσικα.

Ετσι λοιπον ειναι αδυνατον σ' ενα τετοιο ανθρωπο να κριτικαρεις το αποκτημα και να μην το παρει προσωπικα. Για ενα υπαρκτο παραδειγμα, προσωπικα μισω τα σκουτερ. Τα σκουτερ. Οχι τους αναβατες τους. Αυτο θα ηταν παραλογο. Εχω εξαιρετικο φιλο, που οδηγει μονο σκουτερ, τα θεωρει τελεια, και ουδολως τον πειραζει που τα θεωρω μαλακια. Αντιστοιχα αυτος θεωρει τεραστια μαλακια το 1300 μου. Επισης δεν μου αρεσει ενα μαχαιρι κουζινας που εχει παρει, ενα σκουπακι και η τηλεοραση του, ενω σ' αυτον δεν αρεσει το σπιτι μου και οι αφισες που εχω βαλει. Παραδοξως ειμαστε καλοι φιλοι και δεν το θεωρουμε τεραστια ελλειψη σεβασμου ή κατι αλλο μεγαλοσχημο.

Δεν είστε ότι έχετε, είστε ότι είστε. Μην διαλέγετε να είστε η γνωμη των αλλων. Και πιο απλα; Ξεκολλατε, η ζωη ειναι πιο ομορφη.

CM Blues

Είμαστε όλοι ρετρολάγνοι και μας αρέσουν τα παλιοσίδερα και πρώτος εγώ. Αλλά καμιά φορά βλέπω και θεοποιούμε ή ανεβάζουμε παλιά μηχανάκια που για να το πω ξερά στην εποχή τους ούτε να τα δούμε. Τα μοντέλα που θα πω είναι ψιλοτυχαία μην το πάρετε επι προσωπικου.

Εχετε οδηγησει CM200 ? XZ550 ? CX500 ? Virago 250 ? Μιλαω για συγκεκριμενα μοντελα που εχουν θεοποιηθει σημερα. Στην παρεα μου τουλαστιχον οποιος ειχε Βιράγκο ή Σιμπινι 250-400 έτρωγε τη σφαλιαρα της αρκουδας. Εχετε κατσει δικαβαλοι σε Virago 250 σε ανηφορα; Εχετε φρενάρει με XZ ? Έχετε στρίψει με CX με το κέντρο βάρους στο θεο; Εχετε χωσει CBN σε στροφη;

Το λεω γιατι την αλλη φορα ειδα σε βενζιναδικο ενα τυπο με CBR600F, το οποιο ειναι ενα ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ all rounder, αρκετοι θα το ξερουν, δε μιλαω για CBF αλλά για CBR600F και ο τυπος γλυκοκοιταζε ενα CM200 διπλα του. Τρελαθηκα.

Μια φορα ειχα παρει CM200 να παω Πειραια και με ειχε πιασει νευρικο γελιο, γελουσα μονος μου πανω στο μηχανακι. Το λαρυγγωσα σε μια κατηφορα και ηταν τοσο ανυπαρκτο το πηρουνι, τα φρενα, το γκαζι, ολα που θυμαμαι να το τω τελικιασει και να μ εχουν παρει τα γελια. Και βλεπω τωρα και γινανε τα CM200 ξερολουκουμα; Απο ποτε;

Τι θελω να πω. Ενα ΚΑΛΟ μηχανακι τοτε, ειναι κι ενα ΓΑΜΑΤΟ κλασσικο μηχανακι τωρα, πχ ενα GPz900, CB1100F, RD350LC κτλ κτλ. Και πολλα σημερινα εξαιρετικα μηχανακια θα ειναι τα κλασσικα του αυριο, μηχανακια που ειναι ακριβα τωρα και θα ειναι ακριβα και τοτε. Agusta Brutale πχ. Μας αρέσουν τα καλά μηχανακια καθε κατηγοριας, καθε μαρκας και καθε ηλικιας.

Δε σημαινει οτι επειδη εχουμε εφεση στα παλιοσιδερα ξαφνικά ενα CM250 γίνεται πιο επιθυμητό από ένα KTM390. Nα μιλαμε για κανενα RG250Γ... αλλάζει το πράγμα.... Savvy?

May 1st

Πρωτομαγιατικη. Εχω παρει την αδεια απο ενα τυπο, εποχη που εχω το κροσάκι και μπαινω σ' ενα χωραφι που εχει γαματο, εχει και μια πεζουλα στη μεση και κανει αλμα. Ειναι πανω στη διαδρομη μου, και καθε φορα μπαινω και στο χωραφι μπας και ξελυσσαξω. Εκει που παω με το γκαζι καρυδωμενο προς το αλματακι βλεπω δυο κεφαλακια. Χομπιτ. Ειναι ενας γερος και μια γρια που εχουν σκυψει και μαζευουν χορτα, ακουσανε τον τεντζερη και σκιαχτηκαν.

Λεω μλκ θα πατησω γρια. Παλι. Παλι γρια. Λασπη στο μεταξυ τση πτανας. Αν φρεναρα θα επεφτα απ την πεζουλα και θα γινομουν ρουμπικ με τη γρια και το γερο. Η απαντηση ειναι παντα γκαζι. Βλεπω ενα βραχακι πλακε γαματο, και περναω πανω απ το γερο και τη γρια που σκυψανε μην αποκτησουν τατου πιρελι. Λεω μλκ μια χαρα, κανω αναστροφη στη λασπη και αντιλαμβανομαι πως οταν περασα τερμα γκαζι απο πανω τους ο πισω τροχος αφησε 488 κιλα λασπη σπατουλαριστη.

Τη γρια την ειχα κανει ρελιεφ, ολο. Το τερας της γλιτσας. Ουτε ματια φαινοταν ουτε το ενα χερι. Ο γερος ηταν αθικτος. Κυριος. Το μονο κακο ήταν οτι του ειχε μπει ενα τεραστιο πλακε κομματι λασπη πισω απο το ενα γυαλι. Και με κοιταζε μονοφθαλμος με το αλλο ματι γουρλωμενο.

Χεστηκα πανω μου.

Μετα βγαλανε κατι αναρθρες κραυγες και προσπαθησαν να με κυνηγησουν αλλα ο γερος επεσε. Απο τοτε εχω να ξαναπερασω απο κει. Μια φορα το ειχα ξαναδει εφιαλτη.

MRCG stories

To ανεβάζω χωρίς κανένα δικό μου σχόλιο, δε χρειάζεται νομίζω.

° ευχαριστώ ... Όλα χάρη σε αυτή την ομάδα πήραν ξανά τον δρομο τους έτσι ξαναβρήκε ο μπαμπάς μου τον χαμένο του και τώρα πλεον σχεδόν εκπληρωμενο ερωτα του ... Έβαλα και εγω το χερακι μ βέβαια ... Αλλά χάρη σε αυτή την ομάδα όλα φτιάξανε πήραμε με κόπο και στερήσεις ξανά μια μηχανή και μετα απο ενα χρονο δουλειάς και μια 2 και τώρα πλεον όλη μ η ζωή είναι μια Κυριακή όχι φοιτητικη ζωή αλλά μια Κυριακή μια βόλτα με τον μπαμπά να ακούω ιστορίες του να διαβάζω λιγα πραγματα απο μηχανολογία και ενα σωρό αλλά πραγματα .. Αδομητο κείμενο το ξέρω

λογο καποιον οικονομικων δυσχεριων απο τοτε που μας τρακαρανε την μηχανη πριν περιπου 8 χρονια δεν μπορουσαμε να παρουμε αλλη οχι τωρα ειναι καλυτερα αλλα τελος παντων ... πιστευω οτι επρεπε να μεγαλωσω λιγο εγω και να αρχισω λιγο λιγο να των πιεζω για να αρχισει να περνει μπρος μεχρι που εκανε φβ και μπηκε στην ομαδα ( χωρια απο τα περιοδικα που διαβαζε ) αυτο τον εφτασε στα ορια του και ετσι πηραν ολα τον δρομο τους

Ενα καρό πραγματα έχω να λέω αλλά μικρός είμαι έχω να μάθω πολλά παρα πολλά θα έλεγα ακόμη και πάλι ευχαριστώ

Fry

Πρωινος διαλογος με φιλο: Και που λες ρε μλκ αλλαζω το Μιλλε να το κανω Τουονο και το ψιλοκαστομαρω κιολας, αλλα περισσεψανε βιδες φιλε

Ποσες βιδες;

Κανα εναμιση κιλο

Νταξει αρκει να χεις τις βασικες. Τιμονοπλακα, ψαλιδι, αξονες μοτερ, τωρα και να παιζει το ντεποζιτο και η σελα στ @@ σου

Ναι ρε, στο μεταξυ το πηρα και ριχνω ενα γκαζιδι και κουναει η σελα ολη γιατι οχι μονο ειναι ξεβιδωτη, ουτε την εχω κουμπωσει και φευγω πισω και καθομαι στου συνεπιβατη, αλλα εκει δεν εχει σελα, δεν εχω βαλει ακομα και καθομαι μλκ στον εγκεφαλο, στις φισες

Ψηθηκες;

Δεν ξερω ρε μλκ που εκατσα αλλα κατι πρεπει να βραχυκυκλωσε και πηγαινε γαμιωντας μετα, μακαρι να μπορουσα να παω στο δυναμομετρο οπως ημουνα, αλλα ειχε ενα σαμαρακι κι εχασα το σεταπ

Restore or Customize?

Συχνά πυκνά πέφτει η ερώτηση, να κανω restoring ή customizing στο μηχανακι που βρηκα; Κατα κανονα ειμαι πιο πολυ του restoring, αλλα πρωτιστα εξαρταται απ το μηχανακι. Ασφαλως και θα έγδερνα με νυχοκοπτη καποιον που θελει να κανει customizing σε Vincent Black, το ιδιο ομως και θα γελουσα στα μουτρα οποιου φοβαται οτι αν καστομαρεις ενα Bol'd'Or, ένα CB750k, ένα GPz ή ένα ΧΤ θα χαλάσεις ένα κλασσικό μηχανάκι.

Σοβαρευτείτε λίγο κύριοι, ή μαλλον χάστε την ψευτοσοβαρότητα. Αυτά τα μηχανάκια κυκλοφόρησαν κατά χιλιάδες. Ισως οχι στην Ελλαδα, αλλα στον υπολοιπο πλανητη ναι. Δεν ειναι προστατευομενα ειδη. Μη νιωθετε τοσο self - important, δεν κανει. Αλλαξε καποιος οργανα ή καπακια σε SR400 και χέστηκε η Φατμε στο γενί τζαμί. Τα μηχανακια που ειναι μουσειακα, που ειναι προστατευομενα ειδη, ειναι εξαιρετικα ελαχιστα. Ειναι ενα πολυ μικρο ποσοστο των συνολικων μοτοσυκλετων που κυκλοφορουν. Προσφατα ακουσα ακομα και για Virago οτι ειναι αμαρτια να το χαλασεις και μου σηκωθηκε η πετσα ποντους τρεις. Ειναι κριμα να χαλασεις το Βιραγκο;;; Σοβαρα τωρα; Για να κρατησεις παντα την κλασσικη διαχρονικη του ομορφια;

Παμε κι ενα βήμα παραπερα. Αυτο που δεν καταλαβαινουν πολλοι ειναι οτι ο κατασκευαστης οταν φτιαχνει ενα μηχανακι, το φτιαχνει με συγκεκριμενα κριτηρια. Κριτηρια κοστους. Δε μπορει να βαλει οτι καλυτερο και να παει η τιμη στα ουρανια. Κριτηρια γουστου - θελει να αρεσει σε πολυ κοσμο, οχι σε 5 ατομα - ασχετα τι πετυχαινει. Κριτηρια σωματοτυπου - θελει κατα κανονα να μπορουν να το οδηγησουν πολλοι αναβατες. Αυτο λοιπον το μηχανακι ειναι αποτελεσμα της ιδεας ενος ανθρωπου, η ακομα χειροτερα μιας επιτροπης ανθρωπων για το πως πρεπει να ειναι το μηχανακι Σου.

Απο ποτε ειναι αυτο πιο σημαντικο απο τη δικη σου αποψη για το πως πρεπει να ειναι; Κι αν το κανεις εσυ οπως σου αρεσει υπαρχουν και δεκα επιτροπες που σου βαζουν χερι γιατι δεν το αφησες οπως το ηθελε ο αλλος, χωρις να καταλαβαινουν καν την υποκειμενικοτητα του πραγματος. Και μαζευονται 50 ατομα και βαζουν μια σφραγιδα που λεει οτι το μηχανακι ειναι ετσι που το εφτιαξε ο αλλος, οχι ετσι που θ αρεσε σε σενα. Φυσικα υπαρχουν και παραμετροι, δεν ειναι απλο πραγμα να πιασεις ενα εξαιρετικο racer του παρελθοντος και να το καστομαρεις. Δεν παιρνεις Benelli και να του βαλεις upside down γιατι και για μενα εισαι ιεροσυλος - αν γουσταρεις βεβαια δικο σου ειναι το μηχανακι σου και χαλαλι σου και δεν στα πρηζω - αλλα δεν κερδιζεις και τιποτα... μαλλον χανεις.

Το κολπο ειναι τελικα πως οτι και να πιστευεις, υπάρχουν πολλοι Παπες, μην προσθέτετε...