'Κι εγώ θέλω ένα'

Την έχω ακούσει τη ρήση χίλιες φορές, κι αφορά μηχανάκι custom / restored κτλ. Κι ακολουθείται από 'αλλά δε μπορώ να το πάρω, δε βγαίνω' κτλ κτλ.

Σήμερα λοιπόν ημέρα αργίας, με αφορμή και την πρόσφατη πώληση του 185 μου τα έβαλα κάτω. Αν πουλούσα 5 από τα μηχανάκια μου, και συγκεκριμένα τα παρακάτω

Ηοnda Z50J 1982

XT550 '84

Honda XL250k3 '76

CB750k6 '76 Custom

XR200R '82 - Φωτό από νετ μια και είναι project που ξεκινάει τώρα

μια τιμή πακέτο για όλα, και τα πέντε θα ήταν γύρω στα 11.000 όπως τα χω στο μυαλό μου.

Με 11 χιλιάρικα αν έπαιρνα καινούριο μηχανάκι παίρνω πχ ένα Τ Max 350 ή ένα

Kymco AK550 Noodoe. Παίρνω επίσης ένα V-Strom 650 με έξτρα εξοπλισμό.

Για να πάρω ένα Versys 1000 θέλω άλλα 3000.

Δύο παράμετροι. Δεν είναι τόσο βολικά τα δικά μου στην πόλη όσο τα άλλα. Ναι δεν είναι, αλλά με καλή συντήρηση κυκλοφορούν καθημερινά και είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ πιο βολικά απ' ότι νομίζει κάποιος. Το 750 είναι χαμηλό, ροπάτο, με μίζα και κοντό τιμόνι και περνάει εύκολα. Το 550 και το 250 είναι απόλαυση.

Δεύτερον δεν βρίσκεις κάθε μέρα ν' αγοράσεις τέτοια μηχανάκια σε τέτοια τιμή και κατάσταση. Ναι. Βρίσκεις όμως. Κι αν όντως 'θες ένα τέθοιο' περιμένεις και ψάχνεις. Και εννοείται τρως και όλη την παπάρα της ανακατασκευής.

Αν το θέλεις ΑΡΚΕΤΑ, το κάνεις. Δεν είναι τόσο δύσκολο.

Και στο φινάλε διαλέγεις τι θέλεις. Ενα 350 σκουτερ ή ένα CB750, ενα μπομπο, ενα XL250, ένα ΧR200R κι ένα ΧΤ550;

Τα υπόλοιπα είναι συζητήσεις μεταξύ τύρου και αχλαδίου. 

Αgatha 2018 roadbook

ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΚΑΘΑ.
Διαβάστε το προσεκτικά όσοι θα συμμετέχετε ή το σκέφτεστε. Στο τελος θα βρειτε το λινκ για το Roadbook.

Πρώτον το χώμα είναι αρκετά νορμάλ και περνάνε αρκετοί τύποι μοτό αν ο αναβάτης έχει λίγο χεράκια. Όμως υπάρχει και φουλ εναλλακτική μόνο με άσφαλτο αν θέλουν να έρθουν στρητάδες με τους οποίους συναντιόμαστε σε αρκετά σημεια.

Τα χιλιόμετρα είναι αρκετά παραπάνω από πέρυσι. Ετοιμαστείτε για οδήγηση σε πολλά διαφορετικά εδάφη. Είναι απόλαυση η διαδρομή που έβγαλαν οι νομικά υπεύθυνοι.

Εξοπλισμος. Θα καβαλάτε σε τεραίν με κοφτερές πέτρες, κοτρώνια, κατηφόρες με κροκάλα κτλ. Δεν είμαι ο μπαμπάς κανενός για να του πω να βαλει ζακετα, αλλα ο κοινος νους εξυπακουεται. Εχω δει αρκετους φιλους με σπασμενα γονατα με 30 χλμ την ωρα. Αν δεν ξερετε τι gear χρειαζεται για το χωμα, ρωτήστε.

Φαί. Θ αργήσουμε πολύ να φάμε την πρώτη μέρα. Κρατάτε μαζι σας οτι χρειαζεστε για να την βγαλετε περιπου μεχρι τις 6 το απογευμα, αμα μεινετε και στα βουνα κατι παραπανω. Γαλετα, σταφιδα, ζβαν, σαντουιτς, κεφτεδακια, ομελετα, τρεξε τρεξε οδηγε. ΦΕΡΤΕ ΚΑΤΙ ΜΗ ΜΕΙΝΕΤΕ ΝΗΣΤΙΚΟΙ ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΣΕΛΕΜΑΡΕΙ ΤΟ ΖΒΑΝ ΧΑΝΕΙ ΧΕΡΙ.

ΒΕΝΖΙΝΑ. ΕΛΑΤΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕ ΓΕΜΑΤΑ ΝΤΕΠΟΖΙΤΑ. Μην μας γαματε - συγνωμη για τα γαλλικα - την βολτα. Θα ειμαστε 150 μηχανες για πλακα. Αν 30 χρειαστουν βενζινα, με 2 λεπτα μεσο ορο εχουμε χασει ΜΙΑ ΩΡΑ. Και μιλαω μονο για 30. Αν χρειαστουν 60 ή 70 πάει κατά διαόλου όλο το πράγμα.

Συμπεριφορά. Πέρσι υπήρχε άτομο, ευτυχως μεμονωμένη περίπτωση που πλακωθηκε στα ξυδια, χυμαρε, έχωσε κοσμο να τον τρεχει απο δω κι απο κει κτλ. Οποιος φερεται ετσι το λεω με καθε συναισθηση ΘΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΩ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΝΑ ΤΟΝ ΦΑΝΕ ΟΙ ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ ΛΥΚΟΙ. Αν δεν εχεις τη στοιχειώδη ευφυια να καταλαβεις οτι δεν αφορα μονο εσενα αλλα γαμας κοσμο με τη μαλακια που σε δερνει τοτε δε σε θελουμε στη βολτα. Καθαρά και ξάστερα. Αλλο να χεις ατύχημα κι αλλο να πλακωθεις στις μπύρες μεσα στο λιοπύρι και πας να χυμαρεις πάνω στο βράχο.

Υπευθυνοι δεν ειμαστε για την ασφαλεια κανενος. Τα οργανωμενα τουρ ξεχαστε τα. Εμεις παμε μια βολτα κι οποιος θελει έρχεται. ΠΡΟΦΑΝΩΣ βοηθαμε σε καθε περιπτωση. Λογω αλληλεγγύης όχι γιατί είμαστε υπεύθυνοι για το ξερό σας το κεφαλι.

Η διαδρομη είναι ευέλικτη. Εχει σημεια που αναλογως το χρονο μας μπορουμε να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε κομμάτια. Αρα το φέρνουμε στα μέτρα μας. Η 2η μερα ειναι στημενη ετσι ωστε να προλαβουν ολοι ανετα το καραβι.

Κατι δύσκολο στα Αγκαθα ειναι οτι εχουμε διαφορετικους τυπους μηχανων. Αυτο ειναι μια τεραστια ιδιαιτεροτητα. Δεν πανε βολτα 5 χιλιαρια. Πανε βολτα χιλιαρια με παπιά. Η σκουπα εχει πολυ ζορικο έργο. Γενικά το εγχείρημα με 150 μηχανες που ειναι απο 50αρια μεχρι 1200 και απο στρητ μεχρι καθαρά είναι πολύ ζόρι. Κι όμως βγαίνει ζάχαρη...

Την επομενη φορά θα γινει τριήμερο. Στάνταρ. Στο τριήμερο μπορούμε να παίξουμε πολύ διαφορετικά.

Tέλος όσοι είστε interested μας βοηθάτε πολύ πατώντας είτε going είτε ακυρώνετε για να μπορούμε να υπολογίσουμε καλύτερα τι θα χρειαστούμε.

WELCOME TO HELL.

Kατεβάζετε το roadbook από δω

https://www.dropbox.com/s/rjenb53zjhkdd9d/%CE%91gatha%202018-5.pdf?dl=1

Γαΐδουράγκαθα 2018 Part I

Mια σειρά δημοσιεύσεων εν αναμονή του roadbook - που θ' ανέβει κι αυτό εδώ - για να γίνει η ζωή μας πιο εύκολη.

Μερικές διευκρινήσεις και ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ.

Τα Άγκαθα δεν είναι η συνηθισμένη μοτοεκδρομή. Δεν έχει συμμετοχές, κρατήσεις, ιστορίες κτλ. Έχει υποτυπώδη οργάνωση. ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΑΜΕ ΚΑΠΟΥ ΒΟΛΤΑ. Πάμε κάπου ΕΜΕΙΣ βόλτα και ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ έρχεται μαζί μας.

Ναι έχουμε σκούπα, πλοηγό κτλ. αλλά δεν είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν κανένα, ούτε σας υπόσχεται κανείς ότι δεν θα κάνετε βαβά. Αν είστε κουλάντζα και ρθείτε με 240 κιλά μηχανάκι που ζορίζεστε να το κατεβάσετε το πεζοδρόμιο και πέσετε φταίει η ξερή σας η κεφάλα. Ναι, θα σας μαζέψουμε αλλά μέχρι εκεί.

Τα φετινά Άγκαθα έχουν μια ιδιαιτερότητα. Τα προηγούμενα ήταν μια διαδρομή σερί λίγο πολύ - και πάλι χάθηκαν άτομα. Η φετινή είναι ασφάλτινα και χωμάτινα κομμάτια, πανέμορφα, που συνδέονται μεταξύ τους. Οποιος δεν ακολουθήσει roadbook χάθηκε. Τα θα ακολουθώ τον τάδε κτλ ξεχάστε τα. Το μπεμβέ μπροστά πάει γρήγορα για κάποιον άπειρο και η σκουπα ειναι ΚΤΜ 990 και δε μπορει να περιμενει 50αρι παπι σε ανηφορες με νταλα ήλιο.

YOU'RE ON YOUR FUCKIN' OWN.

H φάση είναι cannonball. Ξεκινάμε όλοι από κει και φτάνουμε όλοι εκεί.

Τώρα τα καλά νέα.

Η διαδρομή μπορεί να γίνει καθαρά ασφάλτινη μόνο για όποιον θέλει. Επίσης περνάμε πολύ μεγάλα χωριά - Αγ. Βαρβάρα, Ζαρό, Αγιά Γαλήνη κτλ που όπου και να χαθείς ρωτάς και πας. Σε καμιά περίπτωση δεν πάμε τόσο off στα βουνά που να σε φάνε οι σκύλοι. Εκτός κι αν είσαι τρελό ταλέντο.

Μπορεί λοιπόν κάποιος να κάνει όσα χωμάτινα μέρη της διαδρομής θέλει κι όσα ασφάλτινα. Μπορεί να πάει και καρφί στον τερματισμό. Ότι βολεύει τον καθένα. Αλλά το ξαναλέω. Είμαστε 4-5 άτομα, δεν μπορούμε να μαζεύουμε 150 άτομα.

Οι εκδρομες στο χωμα ειναι 20, 30, 50 άτομα. Το 150 ειναι τρελό, άρα πάει έτσι εκ των πραγμάτων.

Αρα, ανακεφαλαιωση. Καντε οτι γουσταρετε αναλογα με τις δυνατοτητες σας. Τα χωματινα κομματια ΔΕΝ τα κανετε χωρις να διαβάσετε roadbook. Oπότε εν αναμονή....

MRCG Top 10

To ζητούσατε καιρό, και είναι εδώ. Ένα top 10 με τυχαία σειρά από τα καλύτερα του MRCG. Αν και θα έπρεπε να είναι top 100. Ή και 1000.

Με τυχαία σειρά λοιπον

1. με καμπιλαρέρ

2. Χωρίς σχόλιο

3. Το μπουλάς;

4. Δεν σε ξέρω... αλλά...

Ένα επικό σχόλιο.

5. Wikipedia

6. Τροχαία φίλε

7. Mερσέντα ρε

8. Εδεσσαικός

9. Κόκκινο

10. ΛΑΒΓΙΟΥ ΩΛ

2-stroke Yamahas

Πολλοί έχουν βγάλει επιτυχημένα δίχρονα. Η Suzuki με τα RG, η Honda με τα NSR, η Αprilia με τα RS, η Cagiva κτλ. Λιγοι έχουν βγάλει τόσο ΟΜΟΡΦΑ δίχρονα όσο η Yamaha.

Το να προσπαθείς να διαλέξεις colour scheme ανάμεσα σε μπλε κίτρινο, κοκκινο ασπρο, μαυρο κιτρινο κτλ ειναι ο δρόμος για την παράνοια

The Fixxer

Θα έχετε διαβάσει σίγουρα πολλές φορές και από διάφορες πηγές το πόσο ωραίο είναι να ασχολείσαι με τη μοτοσυκλέτα σου και να τη μαθαίνεις. Σ’ αυτό είμαι κι εγώ υπαίτιος σε κάποιο βαθμό με όσο κόσμο έχω πωρώσει απ’ αυτή τη σελίδα να ασχοληθεί με restoring και γενικά μαστορέματα. Το σε τι φαύλο κύκλο και τι άβυσσο μπορεί να πέσει κάποιος δεν το χω γράψει ποτέ, και το κάνω τώρα προκειμένου να εξαγνιστώ για τις αμαρτίες μου.

Για να μαστορέψει κάποιος αρχίζει και ρωτάει, ασχολείται, ψάχνει, διαβάζει. Στα πρώτα βήματα συνήθως συμβουλεύεται και το μηχανικό του ή κάποιον άλλο γνώστη. Κι εκεί αρχίζει το κολαστήριο. Ας πούμε ότι θέλεις να κάνεις μια εργασία στο μοτέρ, αρκετά απλή, που έχει να κάνει με γυαλίσματα ή καθαρισμούς. Το πρώτο βήμα στο χείλος του γκρεμού είναι η ακατανόητη ορολογία των μαστόρων. Ο guru που επέλεξες μπορεί κάλλιστα να σου πει ‘α, δεν είναι δύσκολο. Στου Αντώνη πήγαινε και πάρε ένα τσικρικάρι το απλό πες.’

Ο διάλογος που ακολουθεί πάει κάπως έτσι:

Εσύ: ‘Στου Αντώνη;’

Guru: ‘Ναι, ξέρεις του ψηλού’

Ε: ‘Ποιανού Αντώνη;’

G: ‘Του Αντώνη; Που πουλούσε παλιά τα κρύσταλλα;’

Διεύθυνση δεν παίζει. Έχεις αρχίσει να χεις την εντύπωση ότι ο Αντώνης είναι αυτόνομο κρατίδιο και πρέπει να το ξέρεις. Μετά από 213 χλμ. γύρω γύρω, τρεις κλήσεις για παρκάρισμα και ένα σκασμό βενζίνα βρίσκεις τον Αντώνη. Και κάνεις το λάθος να μπεις. Με το που θα μπεις βλέπεις τουλάχιστον 10 άτομα οι οποίοι ξέρουν τι τους γίνεται να κρατάνε διάφορα ματζαφλάρια και να μιλάνε σανσκριτικά. ‘Το 25άρι το κοντό δώσε μου καλύτερα’. ‘Δώσε μου και τη λούπα του’. ‘Περτσίνωσε το να πιάσει’. Και προχωράς σαν το πρόβατο στη σφαγή.

Εσύ: ‘Γεια σας’

Αντώνης: ‘Πες μου.’

Ε: ‘Θα ήθελα ένα τσικρικάρι’.

Pause.

Η επόμενη ερώτηση είναι η μαγεία. Είναι το point of no return. Είναι όταν καταλαβαίνεις το λάθος αλλά είναι αργά. Είναι κατά κανόνα τόσο ακατανόητη όσο τα σήματα της τροχαίας στο μέσο οδηγό.

Α: ‘Τσικρικάρι με πόσα ράουλα;’

Ε: ‘Ε…’

Α: ‘Το κοντό θες;’

Ε: ‘Ε… απ’ τον τάδε έρχομαι..’ (ναι σιγά μη γλυτώσεις)

Α: ‘Ναι και τι σου είπε;’ (Έχουμε εδραιώσει την πεποίθηση ότι δεν ξέρεις τι σου γίνεται και ότι σ’ έστειλε η μάνα σου να πάρεις ψωμί).

Ε: ‘Ε… το απλό μου είπε να μου δώσετε.’

Α: ‘ΕΣΥ τι θες να το κάνεις;’

Εδώ πλέον έχεις φτάσει στον απόπατο. Αν το απαντήσεις κι αυτό δεν ξαναφεύγεις από κει μέσα. Αντιλαμβάνεσαι ότι όλοι οι ματζαφλαροκρατούντες έχουν σταματήσει και σε κοιτάνε. Δεν ακούγεται τίποτα. Πέφτει ένα περτσίνι και πέφτει σε slow motion σαν το matrix.

Ε: ‘Θέλω…ε…’

Α: ‘Ναι, πες μου τι θέλεις’ (πλέον παίρνουν τροπή γερμανικής τσόντας τα πράγματα)

Ε: ‘Θέλω να καθαρίσω το καπάκι του μοτέρ’

Α: ‘Ποιο Volvo έχεις;’ (μια και ο Αντώνης αυτά πουλάει αλλά δε στο πανε).

Ε: ‘Έχω ένα CBR600RR’

Το χασες. Πέτα κάτω με τρόπο το χαρτάκι που γράφει τσικρικάρι και άρχισε να οπισθοχωρείς προς το μηχανάκι σου. Με λίγη τύχη θα είσαι τρία τετράγωνα πέρα πριν καταλάβουν ότι δεν ξέρεις τι σου γίνεται.

Υπάρχει και η άλλη περίπτωση – η οποία είναι βέβαια χειρότερη. Να ξέρει τι του λες και να στο δώσει αμέσως.

Αντώνης: ‘Έλα αδερφέ. 6 ευρώ. Που θα το βάλεις αυτό;’

Και για να εξηγούμαστε. Οι μισοί ανταλλακτικατζήδες όταν σου δίνουν ανταλλακτικό είναι σα να σου προξενεύουν κόρη. Έτσι θα στο δώσουν; Τι θα το κάνεις; Που θα το πας; Κι άμα κακοπέσει;

Εσύ: ‘Θα καθαρίσω το καπάκι από το μοτ-’

Αντώνης: ‘Ποιος σ’ έστειλε;’ (κοφτά)

Ε: ‘Ο τάδε.’

Α: ‘Και σου είπε να πάρεις αυτό; Έτσι σου είπε; Αυτό σου είπε; ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ;’

Έχεις αρχίσει να φοβάσαι ότι θα τον πάρει τηλέφωνο.

Ε: ‘Ναι… ένα απλό τσικρικάρι μου είπε…’

Α: ‘ΠΕΣΤΟΥ’

Ε: ‘Ναι;’

Α: ‘ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΕΣ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ’

Ε: ‘Νννναι…;’ (το χεις καταλάβει ότι δεν το παίρνεις, έτσι;)

Α: ‘ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΠΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝΕ. ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ.’

Ε: ‘Μάλιστα’

Α: ‘ΑΥΤΑ ΠΕΣ ΤΟΥ ΤΑ ΕΙΧΕ ΠΑΛΙΑ Ο ΚΩΣΤΗΣ. ΝΑ ΣΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΠΕΣ ΣΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙΣ’

Εκεί αν είσαι έξυπνος πας και αγοράζεις άλλο μηχανάκι. Αφήνεις το παλιό στο μηχανικό, μπαίνεις σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και εξαφανίζεσαι. Έτσι και κάνεις το λάθος και πας και πεις στο μηχανικό τι σου είπε ο Αντώνης και να σε στείλει στον Κωστή και αρχίσεις να λες στον Κωστή τι σου είπε κι ο μηχανικός και ο Αντώνης είσαι άξιος της μοίρας σου. Στην καλύτερη θα σε στείλει στον αγύριστο.

‘ΤΙ ΛΕΕΙ ΜΩΡΕ; ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΜΩΡΕ ΑΥΤΑ; ΠΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΕΝΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ’.

Φυσικά με την πολυετή πείρα μου τα έχω λύσει πλέον αυτά τα θέματα. Τα αντιμετωπίζω με ψυχραιμία και νηφαλιότητα. Παράδειγμα:

Εγώ: ‘Θα ήθελα ένα τσικρικάρι.’

Αντώνης: ‘Με πόσα ράουλα;’

Ε: ‘Ποια έχεις με το μονό ή το διπλό καπαμά;’

Τσααααααααααααααααακ. Πάρτα.

Αντώνης: ‘Ε… τα απλά έχω.’

Ε: ‘Για δείξε μου.’

Α: ‘Να τα, αυτά εδώ.’

Ε: ‘Μπράβο, αυτά είναι. Δώσε μου ένα.’

Αν δεν σου κάνουν καρφώνεις τον Αντώνη στο μηχανικό σου. ‘Αυτά μου έδωσε’. Και τους αφήνεις να γίνουν μπίλιες. Απλά πράγματα.

Αμ τι νομίζατε, ότι πιάνεις ένα γυαλόχαρτο κι όποιον πάρει ο χάρος;

Προφανώς επειδή το θέμα δεν εξαντλείται εδώ θα υπάρχει συνέχεια. Μέχρι τότε αν πεταχτείτε στου Κωστή πάρτε μου ένα κερκέζι με στριφτό πάσο γιατί ο Αντώνης δεν είχε. 

Μonkey Business

Θυμήθηκα πρόσφατα - με άσχετη αφορμή - τη θεωρία των 'άπειρων μαΐμούδων' γνωστή και ως infinite monkey theorem.

Aυτή η θεωρία με λίγα λόγια λέει ότι αν αφήσεις μια μαΐμού σε μια γραφομηχανή για μια αιωνιότητα, υπάρχει προφανώς η περίπτωση να γράψει μια σωστή λέξη. Ή μια σωστή πρόταση, ολόκληρη. Μικρή μεν αλλά υπάρχει. Υπάρχει ακόμα και η απειροελάχιστη πιθανότητα (αλλά όχι 0) να γράψει όλα τα έργα του Shakespeare χωρίς να λείπει ούτε ένα κόμμα.

Φανταστείτε τώρα άπειρες μαΐμούδες σε άπειρες γραφομηχανές.

Αυτό λοιπόν ήταν μια ενδιαφέρουσα θεωρία που αφορούσε στατιστική και κοσμογονία και είχε τις πηγές της στον Αριστοτέλη αν θυμάμαι καλά, ενώ έχει εμφανιστεί πάρα πολλές φορές.

Αυτό που δεν περίμενα ΠΟΤΕ ήταν ότι κάποιος θα το ΔΟΚΙΜΑΖΕ αυτό. Πρακτικά. Το Πανεπιστήμιο του Plymouth είχε άλλη άποψη.

Brace yourselves.

"In 2003, lecturers and students from the University of Plymouth MediaLab Arts course used a £2,000 grant from the Arts Council to study the literary output of real monkeys. They left a computer keyboard in the enclosure of six Celebes crested macaques in Paignton Zoo in Devon in England for a month, with a radio link to broadcast the results on a website.Not only did the monkeys produce nothing but five total pages largely consisting of the letter S, the lead male began by bashing the keyboard with a stone, and the monkeys continued by urinating and defecating on it. Mike Phillips, director of the university's Institute of Digital Arts and Technology (i-DAT), said that the artist-funded project was primarily performance art, and they had learned "an awful lot" from it"

Πιο Monty Pythons πεθαίνεις.

https://en.wikipedia.org/wiki/Infinite_monkey_theorem