Στο Στόμα του Λύκου: Ιουνίου 2015

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

MRCG logos

Περάσαμε τα 10,000 μέλη. Το logo πλέον έχει πάει παντού! Από την αρχή δεν ήθελα να 'πουλάω' μπλουζάκια μέσα από τη σελίδα, γι' αυτό και τα έδωσα όλα ελεύθερα για χρήση.

Επειδή όμως μου τα ζητάνε πλέον ΠΑΡΑ πολλοί και δεν μπορώ να στέλνω ούτε λινκ σε τόσα άτομα, τα βάζω εδώ μαζεμένα για download ώστε να κατεβάζει κάποιος ΟΠΟΙΟ θέλει.

Επίσης εδώ θα βρείτε και το καινούριο σήμα που έκατσε κι έφτιαξε ο Βασίλης Φλετς. Λοιπόν δίνω το καθένα ξεχωριστά και λινκ. Είναι σε μορφή που μπορείτε να τα κάνετε οτιδήποτε, για μπλουζάκι προτιμήστε τις μορφές ai και pdf.

Παμε.

Αυτό το κατεβάζετε σε jpg απλό εδώ:

https://dl.dropboxusercontent.com/u/107655305/MRCG%20logos/10356464_10152471094122682_1016895834_n.jpg

και το κατεβάζετε σε pdf για μπλουζάκι εδώ

https://dl.dropboxusercontent.com/u/107655305/MRCG%20logos/%21MRCG_Logo.pdf

Επίσης έχουμε το καινούριο σήμα του Βασίλη που ειναι σε ολες αυτες τις μορφες:

Που το κατεβάζετε σε απλό png εδώ:

https://dl.dropboxusercontent.com/u/107655305/MRCG%20logos/MRGC.png

κι αν το προτιμάτε σε ai το κατεβάζετε εδώ:

https://dl.dropboxusercontent.com/u/107655305/MRCG%20logos/mrcg2.ai

Συννενοηθείτε με τον τύπο που σας φτιάχνει μπλουζάκια, αυτοκολλητα και δεν ξερω τι και κατεβάστε τη μορφη που σας βολευει. Πάμε!

Δείγματα του τι εχω δει μεχρι τωρα:

Ο εχθρός του καλύτερου είναι το αρκετό.

Διαβάζω στο αγγλικό Bike (που το λατρευω και το ξεκοκκαλιζω οποτε το βρω) μια απο τις συνηθισμενες εκπληξεις τους. Που δεν εχει να κανει ως συνηθως με καινουρια μοντελα ή κατι τετοιο, αλλα που ειναι ενα αρθρακι με πολυ ζουμι. Εχουν παρει λοιπον τα παλικαρια τρεις κουκλες του 90, μια ΖΧ-10Β, μια CBR1000F και μια FJ1200 (απ τις αδυναμιες μου) και κανουν το ταξιδακι - και ταυτοχρονα μεταξυ τους αγωνα - απο την Αγγλια μεχρι το Nurbugring.

Και περνάνε υπέροχα, χωρις κανενα παραπονο απ τα μηχανακια τα οποια ανταποκρινονται εξαιρετικα.

Κόστος απόκτησης (γιατί πάντα τα γράφουν όλα)

Yamaha FJ1200 - 650 λιρες + 350 λίρες μαζεματα = 1000 λιρες

Kawa ZX10 - B - 950 λίρες + 44 = 994 λιρες

Honda CBR1000F - 900 λιρες + 10 για φίλτρο = 910 λίρες

Και οι τρεις βγάζουν το ταξίδι άνετα - σίγουρα όχι όσο ένα μηχανάκι 25 χρόνια μεταγενέστερο τους, αλλά.... μηπως αυτο που κανουν ειναι ΑΡΚΕΤΟ για παρα πολλους; Διαβάζω σε μια παράγραφο του Mike Armitage:

''Τo CBR είναι καλό... έχει αρκετή απόσταση απ' το έδαφος, η σταθερότητα είναι υποδειγματική, τίποτα δεν ταράζει το πλαίσιο στις καμπές που τις διαγράφει χωρίς προσπάθεια. Με ελάχιστα φρένα πηγαίνω με φόρα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα πήγαινα πιο γρήγορα ή θα περνούσα πιο καλά σε κάτι καινούριο''. (Σ.Σ. θεωρω ότι εννοεί ότι όχι δε θα μπορούσε να παει πιο γρηγορα με κατι καινουριο, θα ηταν βλακωδες, αλλα οτι πηγαινε με τετοιες ταχυτητες ηδη που το 'πιο γρηγορα' ηταν περιττο).

Και μου θυμίζει ένα σχόλιο που είχα διαβάσει του Ιάκωβου Σουργουτσίδη, φίλου στο ΜΟΤΟ που έγραφε στη διάρκεια ενός Mega Test κι αφου είχε οδηγήσει αν δεν κάνω λάθος όλα τα τεράστια καινούρια 1200άρια ον-οφφ που κόστιζαν 20,000 plus το καθενα, ότι ξέρετε κάτι, μετά που πήρα απ' τη Θεσσαλονίκη αν δεν κάνω λάθος το Fazer 1000 μου για να γυρίσω δεν με χάλασε καθόλου... Είχα αρκετό γκάζι, επαρκή προστασία απ' τον αέρα...

Το 1990 αν σου αρεσαν τα 'κλασσικά' μιλουσες για ενα μηχανακι του 70 που απείχε ετη φωτος από το μοντέλο σου. Η διαφορά ανάμεσα σ' ενα GSXR ή σ' ενα 954 Blade με κάτι του 70 ήταν απλά χαώδης.

Τώρα όμως που το 'κλασσικό' έχει αρχίσει να σημαίνει αυτά τα μηχανάκια του 90 που είχαν κι έχουν ακόμα μια χαρά δοντάκια και μασάνε, και που μπορείς να αποκτήσεις στα 2 και 3 χιλιάρικα πιστεύω ότι οι εταιρίες θα έχουν ένα μεγάλο πονοκέφαλο.... που προοδευτικά θα οδεύει προς ημικρανία.

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Back to the future

Διάβαζα πριν από λίγο ένα άρθρο σχετικά με το παρελθόν και το μέλλον των μοτοσυκλετών, κι επειδή είμαι ανώμαλος έκανα την παρακάτω σκέψη. Προφανώς οι μοτό έχουν προχωρήσει απίστευτα τεχνολογικά, έστω και αλλάζοντας κατεύθυνση μερικές φορές. Παρ' όλα αυτά είναι μερικές συγκρίσεις που θα θελα να δω. Μια πρώτη που σκέφτηκα είναι αυτή εδώ.

Το πρώτο είναι ένα ZXR250 του 1989.

Και το δεύτερο είναι ένα 250 Ninja του 2008. 20 χρόνια διαφορά το ένα από το άλλο!

Πάμε στα specs.

To 250άρι του 89 έχει 15 άλογα πάνω απ' το 250άρι του 08, έχει 7 κιλά κάτω (και 7 κιλά σε 250άρι είναι μεγάλη υπόθεση) και 0,5 χλγμ ροπή παραπάνω που την αποδίδει 1500 στροφές πάνω απ' το καινούριο.

Πιστεύω θα είχε πολύ ενδιαφέρον μια τέτοια σύγκριση.

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

The XT story

Τι σημαίνει ΧΤ ;

Το Χ σημαίνει Cross και το Τ σημαίνει TRAIL

Tο πρώτο τετράχρονο μονοκύλινδρο της Yamaha έκανε το ντεμπούτο του στο 21ο Tokyo Motor Show το 1975. Ήταν το πιο σύγχρονο σε μια σειρά off-road μοντέλων της Yamaha που ξεκίνησε από το DT-1 το 1968. Το ΧΤ500 όμως αντιπροσώπευε μια εντελώς καινούρια ιδέα στο σχεδιασμό trail bike.

Με το DT-1 η Yamaha είχε βάλει πολλούς στον κόσμο του trail riding. Το καινούριο ΧΤ500 ήταν μια συνέχεια αυτής της σειράς και παρόλο που μοιραζόταν κάποιες ρίζες με το DT-1 ήταν μια εντελώς καινούρια μοτοσυκλέτα. Κατ' αρχήν ήταν 500άρι σε μια εποχή που τα μεγάλα μονοκύλινδρα φαινόταν να έχουν περάσει την εποχή της δόξας τους. Στα μισά της δεκαετίας του '70 τα BSA ήταν από τα ελάχιστα μεγάλα μονοκύλινδρα, αλλά ακόμα και η BSA είχε να βγάλει καινούριο μεγάλο μονοκύλινδρο για αρκετά χρόνια.

Παρόλο που μερικοί αναβάτες προτιμούσαν τα μονοκύλινδρα οι περισσότεροι είχαν αρχίσει να τείνουν προς τα καινούρια πολυκύλινδρα μοντέλα και πίστευαν ότι το μονοκύλινδρο είναι πλέον μια άκομψη άβολη και απαρχαιωμένη σχεδίαση κινητήρα.

Ήταν γενναία απόφαση για τη Yamaha να στήσει ένα μεγάλο μονοκύλινδρο, και η ιδέα δόθηκε από την Yamaha USA. Οι Αμερικάνοι πίστευαν ότι υπάρχει αγορά για ένα μηχανάκι με αρκετή δύναμη για να μπορεί να κινείται στο ανοιχτό off-road της Αμερικής. Θα έπρεπε να είναι απλό στη λειτουργία και εξαιρετικά ανθεκτικό - γι' αυτό και κατέληξαν στο μονοκύλινδρο τετράχρονο.

Το project ξεκίνησε με ξεκάθαρο στόχο να φτιαχτεί ένα μεγάλο μονοκύλινδρο που θα ήταν ελαφρύ, συμπαγές, όμορφο και με μεγάλη αντοχή. Ήθελαν επίσης να είναι ένα μοτέρ που τα χαρακτηριστικά του θα του επέτρεπαν να φορεθεί αργότερα και στο δρόμο, σ' ένα road sports μοντέλο ίσως. Η δουλειά ξεκίνησε στο πλαίσιο, το οποίο θα έπρεπε να αντέχει και τη σκληρή χρήση και τους κραδασμούς.

Έχοντας υπόψη τους ότι 'κάθε γραμμάριο μετράει' οι μηχανικοί της Yamaha προπάθησαν να κάνουν το μηχανάκι όσο γίνεται ελαφρύ γι' αυτό χρησιμοποίησαν μαγνήσιο αλλά και έβαλαν αλουμινένια ντεπόζιτα τόσο στο ΧΤ όσο και στο ΤΤ. Το πλαίσιο όπως είπαμε σχεδιάστηκε από το μηδέν.

To ΤΤ500 Enduro βγήκε το 1975 χωρίς φώτα και το νόμιμο για χρήση δρόμου ΧΤ500 ακολούθησε το '76. Ήταν άμεσα επιτυχημένα στην Αμερικάνικη αγορά όπου τα χρησιμοποιούσαν για καθημερινό μηχανάκι και για off-road το Σαββατοκύριακο. Το ΧΤ500 άρχισε να κερδίζει αγώνες enduro και να τραβάει την προσοχή. Στην Ιαπωνία βγήκε το Φεβρουάριο του '76 και τράβηξε αρκετούς νέους αναβάτες.

Η μεγάλη έκπληξη όμως ήταν στην Ευρωπαική αγορά. Μετα που κέρδισε το πρώτο Paris-Dakar το 1979 και πήρε τις 4 πρώτες θέσεις το 1980 μια νέα γενιά αναβατών τρελαμένων με το adventure motorcycling άρχισε να αναπτύσσεται στην Γαλλία και τη Γερμανία. Η Yamaha ανταποκρίθηκε με το Ténéré, το οποίο έγινε συνώνυμο της μοτοσυκλέτας για περιπέτεια για αρκετά χρόνια, και έκανε τη Yamaha market leader στην κατηγορία.

Τα SR500 και SR400 βγήκαν στην παραγωγή το 1978 με κινητήρα ΧΤ και πούλησαν αρκετά ειδικά στην Ιαπωνία, όπου πουλάνε ακόμα. Η αξιοπιστία και η σχεδίαση αυτού του μονοκύλινδρου είναι πραγματικά υποδειγματική. Τόσα χρόνια μετά πουλάνε ακόμα, ΧΤ κάθε χρονιάς, και περνάνε σαν πραγματικά classics στην ιστορία της μοτοσυκλέτας.

Το πρώτο εντούρο που βγήκε το 1976 είχε τον κωδικό ΧΤ500C. Το 1977 εξελίχτηκε και πάλι και είχαμε το ΧΤ500D, και το 1979 το ΧΤ500Ε. Το αμερικάνικο μοντέλο είχε το πανέμορφο ντεπόζιτο από γυαλισμένο αλουμίνιο. Το '79 βγήκε το ΧΤ500F με τις λαστιχένιες βάσεις στα φλας και το ΧΤ500Η του 1981 ήταν το τελευταίο μοντέλο βασισμένο στο ΧΤ για την αμερικάνικη αγορά πάντα.

Το ευρωπαικό μοντέλο είχε πολύ μικρές διαφορές. Το ΧΤ500Ε του 78 για την Ευρώπη είχε το διάσημο πλέον κόκκινο-λευκό colour scheme αντί για το γυαλισμένο, το 81-85 απέκτησε καινούριο φτερό και φανάρι, και συνέχισε με μικροαλλαγές για το '86-'89 όπου αλλάχτηκαν και οι ζάντες.

Να δούμε και μερικά τεχνικά για αυτά τα πρώτα μοντέλα και το πως ήταν στο δρόμο.

Yamaha XT500 Specifications

Κινητήρας – 4-stroke single-cylinder air-cooled SOHC

Χωρητικότητα – 499cc

Ισχύς – 32bhp @ 6500rpm

Ροπή – 29ft-lb @ 5400rpm

Carb – 32mm Mikuni

Μετάδοση – 5-speed wet-clutch chain-final-drive

Πλαίσιο – Steel single down tube

Ανάρτηση – 36mm telescopic forks, hydraulic/pressurised nitrogen rear shocks

Φρένα – 160mm single leading shoe, 150mm single leading shoe

Τροχοί – 3.25 x 21 4.00 x 18

Βάρος – 149kgs

Τελική – 84mph

Ρεζερβουάρ – 8.8ltrs

Το πρώτο ΧΤ είχε τον κωδικό 1Ε6 (και για την Ευρώπη 1Ν5), το δεύτερο 1U6 κτλ αλλά προτίμησα να βάλω τις εμπορικές τους ονομασίες.

Στο δρόμο τώρα. Πρώτη φορά είχα οδηγήσει ΧΤ500 όταν είχα ένα Husky 250 και μάλιστα πήρα το ΧΤ σε χωματόδρομο. Το πρώτο που προσέχεις είναι η κλιμάκωση. Όποιος έφτιαξε αυτό το σαζμάν είναι ιδιοφυία, πραγματικά. Με το που σκας μια ταχύτητα στις 6,500 περίπου που είναι το καλό του σημείο κι έχεις μεγιστη ιπποδύναμη, στην αλλαγή οι στροφές πέφτουν στις 5,300 περίπου όπου έχεις τη μέγιστη ροπή. Φαντάζεστε.

Ισοπεδώνει ότι βρει μπροστά του, αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι μηχανάκι trail και όχι σοβαρό off-road. Πρώτον το μοτέρ δεν έχει μεγάλη απόσταση από το έδαφος και δεύτερον πηδάει σαν κατσίκι όπου βρει μεγάλη πέτρα και δεν ξέρεις που θα προσγειωθείς και πως. Με καλά χέρια και ανοιχτό γκάζι μπορεί να οδηγηθεί πολύ γρήγορα σε βατό χωματόδρομο, ενώ σε επαρχιακό δρόμο με τη ροπή του, το μεγάλο τιμόνι κι ένα καλό τρακτερωτό είναι πραγματικά απόλαυση και θα αφήσει πίσω πολύ μεγαλύτερα. Αυτό το μοτέρ είναι πραγματικό διαμάντι. Πέρα από την πρώτη-δευτέρα που θα ξεκινήσεις ξεχνάς τι ταχύτητα έχει μέσα, πραγματικά. Τραβάει δυνατά, από χαμηλά, χωρίς ξεσπάσματα, με μια φλατ απόδοση της ροπής 3-6000 ενώ θα μάθεις σούζα θες δε θες.

Φυσικά όλα αυτά θα γίνουν αφού και εάν καταφέρεις να το βάλεις μπροστά. Είχε πάντα το παρατσούκλι ''μηχανή για άντρες'' γιατί για να πάρει μπροστά ήθελε πόδι, όχι αστεία, αν και όταν το μάθαινες το έβαζες μπροστά και με το χέρι....

Συνεχίζεται εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον όποτε ξαναβρώ χρόνο γιατί έχουμε κι ένα ΧΤ550 κι ένα Tenere κι ένα ΤΤ600 που περιμένουν...