TΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ

Έχω στα χέρια μου στοιχεία από ανασκαφές της Κνωσσού που θα κάνουν πάταγο. Γνωρίζετε όλοι το μύθο του Μινώταυρου που κάθε χρόνο του έστελναν 7 νεαρά αγόρια και 7 νεαρά κορίτσια και τα έριχναν στο λαβύρινθο για να τα φάει.

Φαίνεται όμως ότι ο Μίνωας είχε πολλά οικονομικά προβλήματα. Κατ’ αρχήν ανακαλύφθηκε ότι κάτι λαμόγια είχαν μπει στη μέση γιατί όπως αποδείχτηκε έστελναν 9 αγόρια και 9 κορίτσια αλλά κάτι είχε γίνει με τις συμβάσεις και κάποιοι έπαιρναν μίζα και τελικά από τα 18 φτάνανε τα 14.

Κατέβηκε λοιπόν ένα κλιμακιο για να δει τι παίζεται αλλα ακρη δε μπορούσε να βρει. Ο Μίνωας τα μισα χαρτιά έλεγε ότι τα χε δώσει στην Πασιφάη κι αυτή τα χασε, κάτι άλλη ήτανε σ’ ένα πυθάρι και το χανε κάτω στην αποθήκη, τρέχα γύρευε.

Βρήκανε το Μινώταυρο και του λένε κοίτα να δεις κάτι πρέπει να γίνει – με αποτέλεσμα να τα πάρει στο κρανίο.

‘Κάτσε ρε φίλε. Δηλαδη δε φτανει που ειμαι κερατας, δε φτανει που ειμαι ολο το χρόνο στην υπόγα, δε φτάνει που τρώνε τα λαμόγια από πανω, ΕΓΩ θα την πληρώσω και τη μιζα; ’

‘Ναι’ του λενε ‘αλλα και τα 14 που παιρνεις, 7 αγόρια – 7 κορίτσια σε φτάνουνε μια χαρα. 7+7 = 14. Δηλαδη ένα για κάθε μηνα, κι ένα δωρο πασχα και χριστούγεννα. Λοιπόν, για να ρεφάρουμε, αυτά τα δώρα θα κοπούνε. 12 θα παίρνεις, 6+6. Μια χαρά σε φτάνουνε. Ασε που εχεις παχύνει, δε θα σου κάνει κακό και μια δίαιτα. Κοίτα κάτι μπάκες’

Ξανακατέβηκε στο λαβύρινθο και μόνο κουτουλιές που δεν έπαιζε. Ακου μια χαρα 6+6. Κι εκει που μουρμουραγε τον ξαναφωναζουνε. ‘Βλεπουμε’ του λενε ‘εδώ κατι ενσημα περασμενα βαρεα. Γιατι βαρεα;’

‘Τι γιατι βαρεα; Πλακα με κανεις ρε φιλε; Ολη μερα στο λαβυρινθο, φως τιποτα, νερο απ το λακκο, ιντερνετ δεν πιανει ουτε με σφαιρες, και να μην παιρνω βαρεα;’

‘Πολλα είναι. Σε όλους τα κοβουμε. Καλα πηγαινε, και θα δουμε τι θα γινει.’

Δεν περναει η βδομαδα, τσουπ, να το παλι το κλιμακιο. Ειχε αρχισει να σαλταρει.

‘Ρε παλικάρια δεν πατε να πιασετε το Μινωα να με παρατησετε κι εμενα; Αντε μην παρει κανενα μας κανας διαολος.’

‘Δε μου λες, εσυ ποσες ωρες δουλευεις;’

‘Τι ποσες ωρες δουλευω;’

‘Στο λαβύρινθο.’

‘Τι πόσες; Ολη μερα κει κατω ειμαι.’

‘Ναι και τρομάζεις τον κόσμο ε;’

‘Ναι.’

‘Ναι αλλα δεν εχει κόσμο συνεχεια.’

‘Ενταξει, εχει άλλες ωρες που είναι λασκα κι άλλες πιο φορτωμενες. Πριν τις Πανμινωικες εξετασεις ας πουμε ολοι στελνουν τα πιτσιρικια, χαμος γινεται.’

‘Ναι αλλα έχεις και πολύ λασκα. Θα σε βάλουμε ευέλικτο ωράριο.’

‘Δηλαδη;’

‘Βραδια μονο. Πρωινά θα έχεις άδεια.’

‘Τι να την κανω; Αφου δε βγαινω απ το λαβύρινθο.’

‘Βγες. Τι μας το λες εμας; Εμεις θα στα λυσουμε όλα τα προβληματα; Αρκετα με το αραλικι. Βρες κατι άλλο να κανεις τα πρωινα.’

‘Ως Μινώταυρος;’

‘Μπορεις να κοιταξεις και άλλες καριερες, με τη δια βιου εκπαιδευση.’

‘Ναι; Και τι να γίνω; Ελφ;’

‘Δεν είναι κακη ιδεα. Δε θελει και μεγαλο αρχικο κεφαλαιο. Δυο μανταλακια για τ’ αυτια και κρυβεσαι στα χόρτα.’

Τωρα ο Μινωταυρος περναει κοτσανι. Παει το 7+7, παει το ευελικτο. Ανεβηκε πανω, πλακωσε στα κλωτσιδια το Μινωα και τον εχωσε στο Λαβυρινθο μαζι με το κλιμακιο. Φυσικα τους εχει σε ευελικτο και χωρις βαρεα. Σιγα τη δουλεια που κανουνε πια.