Ο εχθρός του καλύτερου είναι το αρκετό.

Διαβάζω στο αγγλικό Bike (που το λατρευω και το ξεκοκκαλιζω οποτε το βρω) μια απο τις συνηθισμενες εκπληξεις τους. Που δεν εχει να κανει ως συνηθως με καινουρια μοντελα ή κατι τετοιο, αλλα που ειναι ενα αρθρακι με πολυ ζουμι. Εχουν παρει λοιπον τα παλικαρια τρεις κουκλες του 90, μια ΖΧ-10Β, μια CBR1000F και μια FJ1200 (απ τις αδυναμιες μου) και κανουν το ταξιδακι - και ταυτοχρονα μεταξυ τους αγωνα - απο την Αγγλια μεχρι το Nurbugring.

Και περνάνε υπέροχα, χωρις κανενα παραπονο απ τα μηχανακια τα οποια ανταποκρινονται εξαιρετικα.

Κόστος απόκτησης (γιατί πάντα τα γράφουν όλα)

Yamaha FJ1200 - 650 λιρες + 350 λίρες μαζεματα = 1000 λιρες

Kawa ZX10 - B - 950 λίρες + 44 = 994 λιρες

Honda CBR1000F - 900 λιρες + 10 για φίλτρο = 910 λίρες

Και οι τρεις βγάζουν το ταξίδι άνετα - σίγουρα όχι όσο ένα μηχανάκι 25 χρόνια μεταγενέστερο τους, αλλά....  μηπως αυτο που κανουν ειναι ΑΡΚΕΤΟ για παρα πολλους; Διαβάζω σε μια παράγραφο του Mike Armitage:

''Τo CBR είναι καλό... έχει αρκετή απόσταση απ' το έδαφος, η σταθερότητα είναι υποδειγματική, τίποτα δεν ταράζει το πλαίσιο στις καμπές που τις διαγράφει χωρίς προσπάθεια. Με ελάχιστα φρένα πηγαίνω με φόρα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα πήγαινα πιο γρήγορα ή θα περνούσα πιο καλά σε κάτι καινούριο''. (Σ.Σ. θεωρω ότι εννοεί ότι όχι δε θα μπορούσε να παει πιο γρηγορα με κατι καινουριο, θα ηταν βλακωδες, αλλα οτι πηγαινε με τετοιες ταχυτητες ηδη που το 'πιο γρηγορα' ηταν περιττο).

Και μου θυμίζει ένα σχόλιο που είχα διαβάσει του Ιάκωβου Σουργουτσίδη, φίλου στο ΜΟΤΟ που έγραφε στη διάρκεια ενός Mega Test κι αφου είχε οδηγήσει αν δεν κάνω λάθος όλα τα τεράστια καινούρια 1200άρια ον-οφφ που κόστιζαν 20,000 plus το καθενα, ότι ξέρετε κάτι, μετά που πήρα απ' τη Θεσσαλονίκη αν δεν κάνω λάθος το Fazer 1000 μου για να γυρίσω δεν με χάλασε καθόλου... Είχα αρκετό γκάζι, επαρκή προστασία απ' τον αέρα...

Το 1990 αν σου αρεσαν τα 'κλασσικά' μιλουσες για ενα μηχανακι του 70 που απείχε ετη φωτος από το μοντέλο σου. Η διαφορά ανάμεσα σ' ενα GSXR ή σ' ενα 954 Blade με κάτι του 70 ήταν απλά χαώδης.

Τώρα όμως που το 'κλασσικό' έχει αρχίσει να σημαίνει αυτά τα μηχανάκια του 90 που είχαν κι έχουν ακόμα μια χαρά δοντάκια και μασάνε, και που μπορείς να αποκτήσεις στα 2 και 3 χιλιάρικα πιστεύω ότι οι εταιρίες θα έχουν ένα μεγάλο πονοκέφαλο.... που προοδευτικά θα οδεύει προς ημικρανία.