απ' ότι δείχνουν τα σημάδια φτάνει (έφτασε; ) στο τέλος μιας πορείας.
Δε θα πω και δε θα σχολιάσω τίποτα.
Θλίβομαι πάρα πολύ για φίλους, 'αδέλφια' μερικοί απ' αυτούς κι ελπίζω να βρουν το δρόμο τους γιατί το αξίζουν πραγματικά.
Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξουν αναλύσεις επί αναλύσεων, δε θα συμμετέχω.
Αν αυτή η τελευταία μου σελίδα στο 'Στόμα του Λύκου' φτάσει να είναι όντως η τελευταία σελίδα μακάρι να μην την έγραφα ποτέ.
Καλησπέρα.
20 σχόλια:
τα πληρωμένα αρθρα δεν ξεχνιούνται εύκολα...
Mου το λες επωνυμα και κατανοητα;
Γιατι να σου πω οτι καταλαβα και γιατι το λες....
Στα τσακίδια κι ακόμα παραπέρα να πάτε "κύριοι" του ΜΟΤΟ...
Θα σας κάνω την τιμή να κρατήσω τα πρώτα 50 τεύχη σας, για να σας τα τρίψω στην μούρη, μπας και θυμηθείτε ΠΩΣ ξεκινήσατε και ΠΩΣ τελικά καταντήσατε το κάποτε όμορφο περιοδικό σας...
ΔΕΝ θα μας λείψετε ΚΑΘΟΛΟΥ!!!
Σ' ευχαριστω κατ' αρχην για την καλοπιστη και εμπεριστατωμενη κριτικη.
Αλλα σ' εμενα γιατι τα λες? Για τη σελιδα που γραφω;
Εχει φορουμ το Μοτο, εχει μειλ, οπου μπορεις να πεις την αποψη σου ελευθερα !
Το να το πεις στο μπλογκ μου με θεμα που ειπα δε θ' ασχοληθω...?
Περα απ' αυτο σεβαστη η αποψη! Δε σ' αρεσει μην το αγοραζεις! Θα σταματησουν φανταζομαι να ερχονται οι κουκουλοφοροι και να σε αναγκαζουν! Αν οχι παλι εδω ειμαστε!
Φιλικα
Λυκος
Κρίμα , ας ελπίζουμε στο κάτι που λέγεται ελπίδα , αν όχι ….
Ο κουκουλοφορος δεν κατάλαβε , ότι εδώ είναι ένας συνεργάτης , που δεν έκανε τίποτα άλλο , από να χαρίζει απλόχερα γέλιο και χαμογέλα , βέβαια αυτά βγάζει ο μπαχτσές της καρδιάς του.
Αλλά αυτή είναι δυστυχώς η ψυχή της κουκούλας , ένα τίποτα .
Φίλε δεν έχεις την στοιχειώδη λογική , να καταλάβεις ότι αυτά που λες δεν αφορούν τον λύκο .
Αλλά από την ώρα που δεν έχεις το κούτελο να πεις τη γνώμη σου , σου δίνουμε και αξία που ασχολιόμαστε μαζί σου .
Εγώ θέλω να ελπίζω Λάζαρε , είμαι ίσως ρομαντικός , μπορεί , θα δούμε .
Τες πα , δυσάρεστα πράγματα δυστυχώς .
Εύχομαι καλή συνέχεια. Προ το παρόν θα διαβάζουμε εδώ κάποια παλαιότερα κείμενα που μας άρεσαν πολύ...
Πριν τους τα τρίψεις στη μούρη και χαλάσουνε, μήπως να μου έδινες - με το αζημίωτο βέβαια - το πρώτο τεύχος γιατί είναι το μόνο που μου λείπει?
Χωρίς πλάκα τώρα, άμα το δίνεις, το θέλω.
Φιλε Μπιλ θα ρωτησω και θα σου πω!
Εγώ κάνω προσφορά για τα 100 πρώτα.
Στον ανώνυμο το είπε ο bill Λάζαρε .
To ειδα που το λεει, αλλα αν το βρω το στελνω ;)
Παρεξηγήσατε συνάδελφοι...
Τα γραφόμενά μου ΔΕΝ απευθύνονται στον συντοπίτη μου Λύκο...ούτε καν στα υπόλοιπα παιδιά που γράφανε εκεί:
Στις βρωμερές κεφαλές που έπαιρναν τις απφάσεις και χάραξαν την πολιτική της κατρακύλας του περιοδοκού "αφιέρωσα" τις ελάχιστες αράδες μου...
Και ΟΧΙ, ΔΕΝ τα δίνω τα παλιά τα τεύχη...
Τα ανοίγω πότε πότε (μαζί με τα τεύχη του ΜOTOSPORT και της MOTOTEXNIKHΣ) παίρνοντας κάθε φορά και μια δυνατή τζούρα από το (ελαφρά) κιτρινιασμένο χαρτί...
Μόλις το άρωμα αυτό φτάσει τους λήπτες του εγκεφάλου μου είναι σαν να βάζει μπρος μια χρονομηχανή που αναβλύζει συναισθήματα που δυστηχώς οι νεότεροι δεν μπορούν πλέον να αισθανθούν...
...Θυμάμαι τις ατέλειωτες βόλτες προς το περίπτερο και την απογοήτευση όταν άκουγα το ..."ακόμα"...
...θυμάμαι πόσο ευλαβικά διάβαζα την ΚΑΘΕ λέξη και ρουφούσα αχόρταγα ακόμα και τις τελείες και τα κόμματα...
...θυμάμαι πως χάιδευα απαλά τις φωτογραφίες με τα μοτέρια, μιας και ΠΟΤΕ δεν θα είχα την δυνατότητα να δω τα περισσότερα απ' αυτά στο χωριό ονόματι Ηράκλειο...
Όλες αυτές οι αναμνήσεις που αναβλύζουν από τις σελίδες αυτές είναι πολύτιμες για μένα και δεν υπάρχει περίπτωση να τις αποχωριστώ ούτε ως αντάλγμα με μάλαμα.
Τα καινούργια τεύχοι όμως (αυτά με το 2 μπροστά στο έτος) δεν κάνουν ούτε για προσάναμμα...
Μου λείπει και το πρώτο διπλό τους τεύχος το 5-6 Μάιος-Ιούνιος του 1986, αλλά από το 23 μέχρι το 98 εκτός ελάχιστων, τα έχω διπλά(και το 45 τριπλό!!) οπότε άμα παίζει και καμιά ανταλλαγή, ευχαρίστως....θυμάστε ρε που αλλάζαμε τα χαρτάκια της pannini?
Pannini ε? Μπα δε θυμαμαι τιποτα. Μονο εσυ τα θυμασαι αυτα που εισαι πολυ μεγαλος. Σε λιγο θα μας πεις οτι θυμασαι και τα RD τα 350!
Οσο για σενα συντοπιτη με τις αναμνησεις ευχαριστως να πιουμε ενα καφεδακι μια μερα και να δω κι εγω τα πρωτα τευχη που αρχειο δεν κρατησα... και να τα πουμε αν θες κι απο κοντα.
Όποιος πίστεψε ότι ένα περιοδικό θα σηκώσει την σημαία της επανάστασης, είναι επιεικώς αφελής. Ένα περιοδικό είναι ένας κεφαλαιοκρατικός μηχανισμός. Πάντα έτσι θα είναι. Όμως αυτό δεν αποκλείει την πιθανότητα να βοηθά κοινωνικές ομάδες σαν τους μοτοσυκλετιστές, όσο αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τον κύριο σκοπό του που είναι το κέρδος.
Το ΜΟΤΟ βοήθησε αρκετά την προσπάθεια αποδοχής της μοτοσυκλέτας από την κοινωνία ως άλλο ένα μέσο μεταφοράς και ταυτόχρονα έβγαλε και κέρδος. Τώρα τι το έκαναν αυτό το κέρδος οι μέτοχοί του, δικός τους λογαριασμός.
Φίλε teharada ουδεμία αντίρρηση δεν περιμένουμε πια σημαία και να κλείσει δεν θα πειράξει ουσιαστικά εμάς τους παλιούς , με της γνώσεις και την εμπειρία τώρα πια που έχουμε αποκτήσει .
Και με τον ιστό στο πλάι μας ξέροντας κιόλα από πού θα αντλήσουμε γνώση , παμπαρκατ .
Τον καιρό όμως που πρώτο ξεκινάγαμε χωρίς την σημερινή εμπειρία , η με σαφώς λιγότερη , ήταν όπως λέει ο φίλος η μοναδική πηγή που μας έδινε γνώση σε αυτό που λατρεύαμε , την μοτο .
Τα βιβλία ήταν τότε ελλιπή , η μηχανικοί στα συνεργία μας έβλεπαν σαν κονόμα και το μοτο μας άνοιγε τα μάτια σε πολλά , εγώ του οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό .
Τώρα φυσικά δεν είναι το ίδιο ούτε εμείς ούτε οι νέοι , αλλά κάποιες χορδές χτυπάνε στο άκουσμα της σιωπής , εύχομαι να συνεχίσει έστω και μα τα σημερινά κουσούρια του .
Τίποτα δεν αποκλείει αν την γλιτώσει να γίνει ξανά καλύτερο . Όλα έχουν τα πάνω και κάτω τους .
κρίμα για τα απλήρωτα παιδια
κριμα που θα χασουμε τη σελίδα σου λυκο
αλλα ειναι η μοιρα των εντυπων εδω και αρκετο καιρο
ας οψεται το ιντερνετ.
οταν σας ειχα πει οτι το μοτο ειναι καταδικασμενο μου λεγατε οτι ειμαι επικριτικος, κακος και μαλακας..............η κατηφορα ειχε αρχισει πολυ καιρο απο τοτε που καβαλημενοι μηχανο-λογιστες και τσακαλια πεσανε πανω στη πιτα με το λιγο μελι που ειχε απομεινει,την ωρα βεβαια που ο αλλος εκανε φυχαναλυση και αναζητηση του καρμα του στην ινδια και στην χαριλαου τρικουπη ................... το μαγαζι ηταν σιγουρο οτι θα παει καταδιαουλου,,,,,,,,,
γστε
το γραφω σε σενα λυκε γιατι σε διαβαζα παντα.καπου στο2005 σε σκραμπλ παλιος γνοστος αναβατης επιτιθετε σε νεο που τον προσπερνουσε και κατα τον αγωνα και μετα την ληξη με χιδεο και πουστικο τροπο .το περιοδικο σας παρον .στο επομενο τευχος το περιοδικο εκανε αφιερομα στον παλιο αναβατη εξιμνοντας το αγωνιστικο του ηθος καταλαβα πωσ ειταν περιοδικο μονο για την παρεα σας και ηχατε ημ. ληξης........
Ξεκίνησα να το διαβάζω από τον Δεκέμβριο του ΄88 όταν το πρωτοείδα στο περίπτερο. Από τότε το αγόραζα όχι μόνο για να ενημερωθώ αλλά και για παρέα για να διαβάζω αυτά που μου άρεσαν. Αυτό κράτησε για περίπου 10 χρόνια ίσως και λιγότερα ώσπου πλέον διαπίστωσα ότι αντί να διαβάζω τα τεστ διάβαζα πλέον κυρίως τα νέα της αγοράς! Αυτό σίγουρα δεν ήταν καλό σημάδι αφού τα τέστ είχαν πλέον την ξύλινη (!) δημοσιογραφική γλώσσα. Αυτό συνεχίστηκε για μερικά χρόνια για να βοηθήσω μια ελληνική προσπάθεια αφού όταν ήμουν μικρός δεν υπήρχαν στην χώρα μας μοτοπεριοδικά. Κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι δεν μου έλλειπε πια αφού ξεχνούσα να το αγοράσω! Τα πρώτα σημάδια της παρακμής του περιοδικού ή του δικού μου ενδιαφέροντος. Όπως και να έχει σήμερα διαβάζοντας αυτά δεν μπορώ παρά να λυπηθώ για την έκβαση αυτής της πορείας. Τελικά σε αυτή τη χώρα δεν μπορεί να στεριώσει ένα μοτοπεριοδικό;
Δημοσίευση σχολίου