Sister Morphine

Mόλις έγραψα το κομμάτι για το επόμενο τεύχος, έχω αράξει μια μόνο κατά τις 2 το βράδυ φαίνεται ν' αράζω τελευταία, κι ακούω

Here I lie in my hospital bed

Tell me, sister morphine, when are you coming round again?

Oh, I dont think I can wait that long

Oh, you see that I'm not that strong

Eίχα πολύ καιρό να τ' ακούσω. Όχι ότι το 'ξέχασα', δεν ξεχνιώνται αυτά, είναι σαν παλιό ζευγάρι αθλητικά που βρίσκεις ξεχασμένα κι ακόμα έχουν εκείνο το ζεστό άνετο συναίσθημα.

Και μου φέρνουν στο μυαλό χίλια δυο. Βράδυα στο παπί τρικάβαλο και μεθυσμένοι να γυρνάμε από μπαρ και να μη νιώθουμε κρύο. Να ψάχνεις λεφτά στην κάθε τσέπη του τζην λες και θα γεννήσει από μόνο του κάνα ταληράκι. Και να ξεφυλλίζουμε τα περιοδικά και να μην ακουμπάμε τη σελίδα μην χαλάσει τ' όνειρο. XR500, RD,GPz, Maico, RG500Γ, RM και PE400, XT550, XLR600. Και ζήτουλες. 'Φίλε να κάνω μια βόλτα;'

The scream of the ambulance is sounding in my ears

Tell me, sister morphine, how long have I been lying here?

What am I doing in this place?

Why does the doctor have no face?

Θυμάμαι να γυρνάμε σαν τα σκυλιά απ' το πρωί μέχρι το βράδυ, εκδρομές σκαστοί, σκαστοί απ' το σχολείο, σκαστοί απ' το να μεγαλώσουμε, σκαστοί από μια κακόγουστη επαρχιακή εφηβεία. Σήμερα που είμαστε σκαστοί απ' τη ζωή οι περισσότεροι καλύτερα είναι; Και θυμάμαι τον πόνο του 'τώρα'. We want the world and we want it now. Όχι δέκα χρόνια μετά που λένε και οι ten years after. Τώρα. Γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Και το ξέραμε. Είναι ίσως η μοναδική σοφία που είχαμε μέσα στην τρέλα μας. Να ξέρουμε πόσο 'λίγα' είναι όλα και πόσο γρήγορα περνάνε.

Oh, I can't crawl across the floor

Ah, cant you see, sister morphine, Im trying to score

Well it just goes to show

Things are not what they seem

Please, sister morphine, turn my nightmares into dreams

Oh, cant you see Im fading fast?

And that this shot will be my last

Και προσπαθούσαμε απεγνωσμένα να ρουφήξουμε το μεδούλι απ' το καθετί. Είναι αυτή η δύναμη που νιώθεις ότι μπορείς να σταθείς στα πόδια σου και να τουμπάρεις τον κόσμο, και το μεθύσι που σου φέρνει. Θυμάμαι να τρέμω πρώτη φορά που είχαμε το θράσος ν' ανέβουμε να παίξουμε live. Θυμάμαι να έχουμε μείνει από βενζίνη στην εθνική και να προσπαθούμε να πουλήσουμε κάτι κωλογυαλιά δήθεν polaroid σ' ένα νταλικέρη να μας δώσει λεφτά να γυρίσουμε, 140 χλμ μακριά απ' το σπίτι με το μπόμπο διπλοί και φορτωμένοι. Θυμάμαι να στουκάρω στο περιπολικό που δεν είχα δει μετά από 10 λεπτά κυνήγι με το 185 και να ακούει ο πατέρας μου και αντίσταση κατά τις αρχής . Θυμάμαι σε εκδρομή (μεγάλη ιστορία για άλλη φορά) να μας κυνηγάει το ασφαλίτικο. Θυμάμαι τα διαλυμένα στρατιωτικά άρβυλα που έβαζα για να κάνω αγώνα με το Husky και που μου σπάγανε το πόδι όποτε το 'βαζα κάτω. Όλα τα θυμάμαι και για κανένα δε μετανιώνω.

Sweet cousin cocaine, lay your cool cool hand on my head

Ah, come on, sister morphine, you better make up my bed

cause you know and I know in the morning Ill be dead

Yeah, and you can sit around, yeah and you can watch all the

Clean white sheets stained red.

Πιο πολύ σήμερα θυμάμαι ένα πέσιμο άσχημο με VF400. Έφυγα στη στροφή, πήρα τα χωράφια, νύχτα, πίσσα σκοτάδι, αλλού εγώ, αλλού το VF, έχω περάσει τούμπες πάνω από κάτι πέτρες που μου χουν ρημάξει τα πλευρά κι είμαι ξαπλωμένος ανάσκελα, πονάω παντού, ακούω το VF να ξεψυχάει παραπέρα και να σβήνει και κοιτάω τ' αστέρια. Και ξαφνικά με πιάνει ένα γέλιο πεντακάθαρο, δυνατό. Ελευθερίας. Δεν πάθαμε και τίποτα. Ούτε θυμάμαι πόση ώρα έμεινα να κοιτάω τον ουρανό. Ακόμα θυμάμαι τη μυρωδιά του χώματος γύρω μου. Δεν πειράζει που πέσαμε, και τι έγινε, σημασία έχει που κοιτάξαμε ψηλά. Γιατί ο χρόνος είναι λίγος.