Καφετέρια.

Πιτσιρικάδες εμείς. Σκάμε απέξω σε στυλ bad to the bone, hardcore biker boyz κι έτσι με κάτι πρα-πρα, XL, DR, RD125 κι ο Γιάννης με Virago 250.

Ανεβάζουμε τα μηχανάκια στο πεζοδρόμιο πρώτη μούρη. Περιμένουμε το Γιάννη. Βάζει πρώτη κάνει ένα τουκ ο μπροστινός στο πεζοδρόμιο, κυλάει πίσω.

Ξανά. Ββββουυυυμ-ΤΟΥΚ. Ξανά πίσω. Μικρό πεζοδρόμιο. 'Βάλε λίγο γκάζι ρε μλκ, 5 πόντους πεζοδρόμιο δεν ανεβαίνεις;'

Βββββββοοαααα-ΤΟΥΚ.

'Ρε μλκ να σπρώξω;'

Τα παίρνει.

Τραβάει το γκαζίδι και πάρε να'χεις.

Το ανέβηκε το πεζοδρόμιο.

Μαζί με το σκαλοπατάκι που έμπαινε στην καφετέρια.

Μαζί με τρία τραπεζάκια.

Σαβουριάστηκε μπροστά στο μπαρ μαζί με το Βιράγκο.

Πολύ ροπή τα ρημάδια, δεν παλεύονται. Από τότε το λέμε, ΄Ρε Γιάνναρε, πετάξου με το Βιράγκο να πάρεις καμιά μπύρα.'

Μόνο που όταν το λες πρέπει να σκύψεις γιατί όλο και κάτι πετάει.