Περίμενα στο φανάρι και σκάει δίπλα μου. Πιτσιρικάκι, κοντομάνικο, ξεκράνωτος. Παπί τούμπανο και ξετάπωτο. Μαρσάρει σαν τρελλός. Γυρνάει, βλέπει τον Οβελίξ και μένει το μάτι του στα καπάκια. CB1300. Πιάνω το ύφος του... Πως να είναι; Το κοιτάει χωρίς να μπορεί να το πιστέψει.
'Αν το 50άρι το παπί το δικό μου πάει έτσι... αυτό τι κάνει; 26 φορές πάνω τα κυβικά, έλεος. Πως να είναι; Πως να πηγαίνει αυτό το πράγμα; Τι δύναμη έχει; Τελική;'
Έχει κολλήσει να κοιτάει και δεν πιάνει το δικό μου βλέμμα. Καλύτερα.
Πως είναι ρε πιτσιρίκο; Να είσαι 16 και να πιστεύεις ότι δε χρειάζεσαι κράνος γιατί είσαι άφθαρτος. Πως είναι να νιώθεις ότι τίποτα δε μπορεί να πάει στραβά, να μη φοβάσαι; Πως είναι να νιώθεις ότι κανένας δε μπορεί να σ' αγγίξει; Θα σου έδινα μια βόλτα τον Οβελίξ αν φορούσες για λίγο και τα χρόνια μου για να σε γλυτώσουν απ' το θηρίο, και θα παιρνα μια βόλτα το παπί σου μαζί με τα 16 σου χρόνια για να θυμηθώ. ΄
Μου κάνει νόημα 'ωραίο!' και μου δείχνει το 1300 στα καπάκια. Του δείχνω το ανάγλυφο σήμα και μετά το κράνος και γελάει, 'Άμα πάρω κι εγώ τέτοιο θα πάρω και κράνος!' φωνάζει.
Του ξαναδείχνω το κράνος και του λέω πρόσεχε. Γελάει και μου κάνει 'οκ'. Καλούς δρόμους ρε πιτσιρικά και μακάρι να είσαι άφθαρτος όπως νομίζεις.
Καλημέρα.
4 σχόλια:
καλημέρα:)
καλό μήνα:)
Στο αυτοματο (minarelli-Europino)που ειδες στην φωτο με το ..καμπανα παντελονι,(ελπιζω να την θυμασαι) κρεμασα ενα 4αρι Ζουνταπ μοτερ & φυσικα καταργησα το πισω φρενο γιατι ηθελα την μανετα για συμπλεκτη!!
Ξενυχτης απο την τοποθετηση του μοτερ ξεκιναω για το πρωτο μοτοκρος στις Αλυκες της Ανναβυσου
που οργανωσαν οι 4τροχοι...
Ειναι χωρις φτερα χωρις φωτα χωρις πισω φρενο & αρχιζει να βρεχει...
Το ρημαδι παει του σκοτωμου,
1η & 2α στον αερα ο τροχος & να μην κατεβαινει...
Απολαυση!!
Εχω γινει κωλος απο λασποβροχη & στο φαναρι της Γλυφαδας με πιανει κοκκινο.
Ειναι ενας μπατσος στο φαναρι με μοτο & μου κανει σημα να μου πει...
Σκεφτηκα να του δειξω δαχτυλο & να φυγω σουζα!!!
Κι ενω μετραω την κατασταση για να την κανω τον ξανακοιταζω & κατι μου ειπε μεσα μου να..αραξω!!
Κατεβαινω & κανω να δειξω χαρτια
και με σταματαει. "Δεν χρειάζεται να μου δειξεις τιποτα μου λέει, σε ειδα με αυτο το πραμα και σκεφτηκα τον γιο μου που ειναι στην ηλικια σου... πηγαινε και να προσεχεις".
Ωραια ιστορια φιλε!!!!! Λες και το εβλεπα μπροστα μου!
Θυμήθηκα τις ταρζανιές που κάναμε πιτσιρικάδες με μπλου τζήν και άρβυλο στο βουνό και τώρα σκέφτομαι ότι το μυαλό ήταν λίγο. Αλλά το νειάτο δεν χαλιναγωγείται. Απλά εμείς που τα περάσαμε αυτά μόνο με μώλωπες και γρατζουνιές είμασταν ΟΙ τυχεροί.
Ά και να μην ξεχάσω το νειάτο αντέχει και στις τούμπες!!
Δημοσίευση σχολίου