Cafe Racer

Με τα cafe racer οταν ξεκινησαν (προφερονται caff - racer, οχι καφέδες) κυνηγουσαν ολοι το ton-up γι' αυτο και ακουγονται τοσα ton-up clubs

Το τον-απ ηταν απλα το να σπασεις το φραγμα των 100 μιλιων πανω στη μοτο, πηγαινοντας απο το ενα 'καφε' της εθνικης οδου στο επομενο. Τοτε γινοταν και το λεγομενο record-racing.


Επαιζε ενα τραγουδι στο τζουκμποξ κι επρεπε να προλαβεις με την εισαγωγη του κομματιου να φυγεις σφαιρα, να πας σ ενα προκαθορισμενο σημειο και να γυρισεις πισω πριν τελειωσει το τραγουδι. Δεδομενου οτι τοτε επαιζαν πολυ κομματια οπως του Eddie Cochran που ηταν διλεπτα κι επρεπε να κανεις 3 μιλια μεσα σε κινηση στα δυο λεπτα...... επεφτε ζορι... μερικες απο τις διαδρομες σε συνδυασμο με το κομματι που ακουγοταν ηταν παρα πολυ δυσκολες....


Και φανταστειτε...γουωκμαν δεν παιζει βεβαια... ανεβαινει το τυπακι στο Νορτον, καρυδωνει το γκαζι, ακουγεται η μελωδια απο τη μοτορα και μεσα στο κεφαλι σου να παιζει με ακριβεια βινυλιου ο Κοχραν και να προσπαθεις να τον προλαβεις.......
 

Eννοειται οτι οι μοντες εδιναν κι επαιρναν. Τα παντα ξηλωνονταν απ τα μηχανακια με σκοπο να εχουν καλυτερη συμπεριφορα στο δρομο. Στενα κλιπον, μικρα φερινγκ, μακροστενο τεποζιτο, αυτα τα μοτερ δεν ειχαν καμια σχεση με τις νορμαλ εκδοσεις.

Το πιο γνωστο μηχανακι της εποχης ηταν το Triton που ηταν μοτερ απο Τραιομφ σε πλαισιο Norton Featherbed που το εκανε το απολυτο οπλο... Triumph + Norton = Triton...

To τιμονι εφευγε και στη θεση του μπαινανε κλιπον τα οποια βιδωνανε κατευθειαν πανω στο πηρουνι τοσο για καλυτερο ελεγχο οσο και αεροδυναμικη σε συνδυασμο με τα μικρα φερινγκ. Τα τεποζιτα ηταν μεγαλα, αλουμινενια και χειροποιητα και συχνα ηταν χωρις κανενα βαψιμο. Τα παταρακια ηταν ψηλα, με rear-sets για να μη βρισκουν ευκολα στις στροφες. Αν υπηρχε καποιο βαψιμο, τοσο για τους Rockers οσο και τους Ton Up Boys τοτε ήταν κατι καθαρα αγωνιστικο οπως κιτρινο, μπλε, ή ασημί / χρωμιο.


Το 60 αλλαξαν παρα πολλα και πολλοι στραφηκαν στα αυτοκινητα... Τελος του 60 και αρχες του 70 ομως οι ευρωπαιοι αρχισαν να δεχονται την επιθεση των γιαπωνεζων με το Ζ9 και το CB750... Οι Αγγλοι κατασκευαστες χωρις να εχουν τιποτα να δειξουν εριχναν ξανα και ξανα το ιδιο μοντελο στην αγορα... μεχρι που εσβησαν.