Not for sale

Το μήνυμα το διάβασα αργά βράδυ, αφού είχα ανεβάσει κάποια πράγματα στο fb για την ανακατασκευή του 750Κ.

'ανταλλακτικά χαριζονται σε οποιον τα χρειαζεται.ΔΕΝ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ'.

Από τον Ηλία. Δεν τον ξέρω, ή τουλάχιστον δεν τον ήξερα. Ερωτεύτηκε στα 15 του ένα R51 κι από τότε τον έπιασε η μουτζούρα. Στο fb τον βρίσκετε Elias Dairis και ελάχιστα δείγματα απ' τη δουλειά του βλέπετε εδώ. 

Αλλά δε δουλεύει με δέρμα μόνο, στήνει πρότζεκτ κανονικά απ΄ότι έχω καταλάβει. Και τι με ήθελε; Να μου χαρίσει ένα ντεπόζιτο από CL250 '82 για να το τεστάρουμε. Μαζί με ένα ντεπόζιτο απο XL Dakar - σετ με τα καπάκια του και το πίσω φτερό - σαν δεύτερο κουστουμάκι ίσως για το 185. 

Μου είχε πει και για ένα ντεπόζιτο από SP αλλά αυτό είναι ''πανω σε ενα πλαισιο husqvarna με κινητηρα Mz και φυλαει προβατα στο Μετσοβο''. Και τα οποία μου τα στέλνει λόγω της Αλληλεγγύης των Μουτζούρηδων.  Δεν τον ήξερα και δεν με ήξερε! Απλά διάβασε ότι ψάχνω για ντεπόζιτο... Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά ναι, ΑΥΤΟ είναι μοτοσυκλέτα! 

Όσοι το έχουν κάνει καταλαβαίνουν το αλκολίκι και το κόλλημα. Να κάθεσαι και να κάνεις σχέδια που δεν τα περιορίζει καμιά βιτρίνα και κανένας ντιζάινερ και κανένα μάρκετινγκ. Το θέλω έτσι και γιουβέτσι και το ντεπόζιτο το θέλω έτσι και το βάψιμο αλλιώς. Και τα μισά πράγματα που βλέπεις πάνω οδηγώντας το να είναι έτσι όχι γιατί τα αγόρασες έτσι αλλά γιατί τα έφτιαξες έτσι, γιατί τα γουστάρεις έτσι και γιατί μόνο στο δικό σου μηχανάκι είναι φτιαγμένα έτσι. 

Και άμα βρεθούν και 5 ομοιοπαθείς τρελοί σαν τον Ηλία και το Χρήστο είσαι στον παράδεισο. Άσε που μαζεύεις γνώσεις αβέρτα. Πανεπιστήμιο που λέει κι ο Μιχαήλος. Πως να ξεσκουριάσεις ντεπόζιτα, τι κακό κάνει το ξύδι, τι είναι το Por15, από που να βρεις σπρέυ για κεραμική, τι να κάνεις για να κρύψεις τα καλώδια στο τιμόνι, που να καβατζάρεις τη μπαταρία για ν' αδειάσει το τριγωνάκι - πράγματα στα οποία ήμουν, και είμαι, γκαβάδι αλλά μαθαίνω. 

Και δεν τελειώνει, όλο και μαθαίνεις. Έβλεπα το Χρήστο να δουλεύει κι είχα πάθει. Με τρία CB750K και λύσε-δέσε ο τύπος είναι γκουρού. Ξέρει μέχρι την τελευταία βίδα που έκανε φαντάρος και με ποιό παξιμάδι τα χει. 

Στο ίδιο μήκος κύματος κι ο Γιώργος ο Αποστολάκης. Άλλο κόλλημα. Τρεις μήνες τώρα γυρνάει μ' ένα μάτι θολό και μουρμουρίζει ότι πρέπει να φτιάξει δική του υαλοβολή. Μόνο που δεν είπε ότι θέλει να την φτιάξει στο μέγεθος της κιβωτού του Νώε ώστε να χωράει δυο 750Κ μέσα να κάνουν κάμα σούτρα. Κι όταν τελειώσουν τα πράγματα από κει, θα τα περάσει 7 βαψίματα μέχρι να βρει ένα που να το κοιτάει με ημίτρελο ύφος σε κάθε διαφορετική κατάσταση φωτός μέχρι να πει 'καλό είναι'. 

Και όλα αυτά, όλη αυτή η τρέλα και το μεράκι και το εφτακάθαρο πάθος - ε ΔΕΝ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ που λέει κι ο Ηλίας. Το δούναι και λαβείν και οι έντοκες είναι για τα 'μαγαζά'. Και όσο πάει μαθαίνω όπως είπα, όχι μόνο να πιάνω το σωστό κατσαβίδι για να ξύσω τη μύτη μου, αλλά και το να βρίσκω μια δική μου ταυτότητα πάνω στα παλιά μέταλλα που δεν την φανταζόμουνα. Για να πάω από το Κ75 στο 750Κ και να περάσει αυτό το 'Κ' απ' τη σωστή μεριά ήταν μεγάλο το ταξίδι. Το είπα και στο κείμενο για το XL στο ΜΟΤΟ και το ξαναλέω. ΚΑΝΤΕ ΤΟ.

Και δεν είναι ανάγκη να βρείτε καμιά Velocette ή καμιά Vincent. Όρεξη να υπάρχει... κι όλα μαθαίνονται κι όλα γίνονται. Θα χαρώ όποιος θέλει κάτι να βοηθήσω με ότι ξέρω, και ξέρω πλέον και τουλάχιστον 10 ακόμα τρελούς να ρωτήσω... 

Καλησπέρα με γράσο.