disable copy

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Νίκελα

Γενικά παρόλο που έχω όπως όλοι τα δικά μου γούστα όσο αφορά το restoring / customizing είμαι γενικά φοβερά ανεκτικός στο τι κάνει ο άλλος. Μαγκιά του. Αυτός το καβαλάει, άμα περνάει καλά εμένα μου περισσεύει, κι ας είναι και δρεπανηφόρο τσόπερ (εντάξει αρκεί να μην πάει κανείς να κόψει Vincent...). Πριν καιρό όμως είχα μια συζήτηση με κάποιον που πήγα να σαλτάρω.

Μου λεει οτι είχε ένα WR200, 250, κάτι τέτοιο. Αλεξιπτωτιστής στα μηχανάκια, δεν έδινα ιδιαίτερη σημασια. Τον ρωταω βαριεστημενα αν πηγαινε χωμα και με κοιταει γουρλωμενος, οχι μου λεει τρελος εισαι; Κατσε να δεις φωτο τα νικελα και τα 'χυτήρια'. Βουτηγμένο το μοτέρ στα 'νικελα'. Ζαντες, ολα. Από το πάρκο στη μυροβόλο το μηχανάκι αστράφτει στον ήλιο.

Εντάξει. Μαγκιά του. Μπορεί να χει καιρό να πηδήξει, δεν ξέρεις τι μπορεί να τραβάει ο καθένας. Το σέβομαι. Μου λεγε λοιπον για το WR οτι δεν εχει πατησει ποτε νερο, δεν εχει φαει ποτε βροχη, στ' αφεγγα τη χτενιζει, στ' αστρα και στον αυγερινό έπλεκε τα μαλλιά της.

Και κάποια φάση μου λέει για ένα παλιό DT175 ή 400 γιατί δε θυμάται καλά που το χει ενας παππους στο χωριο κι οτι θα το παρει κι αυτο και θα το κανει χυτήρια και νίκελα και θα το βάψει όλο πέρλα άσπρη γιατί τώρα είναι το μαμά χρώμα, και θα του βάλει και φυσσούνες κόκκινες και θα του αλλα δεν προλαβε να πει τα επομενα θα του γιατι του ειπα εγω τι θα του αυτουνου αν αυτος θα του του DT, η αγαμία και η καφετέρια έχουν και τα όρια τους. 'Νικελα' σε χωματερά και μάλιστα 70-80 είναι το κουμπί μου, χτυπάω τιλτ με τη μια.


Δεν υπάρχουν σχόλια: