KKK

Tα Καλύτερα Καλά Κοπέλια

Περιμένοντας τα βίντεα (τι έγινε ρε, τράβηξε κανείς τίποτα; ) βάζω ένα πρώτο απολογισμό για τα 3α Καλα Κοπελια που ηταν τα καλυτερα μεχρι τωρα. Καθε χρονο μαθαινουμε. Καλη παρεα, το καμπινγκ εκπληκτικο, η ιδεα του Μενελαου γι αυτη την ετησια μαζωξη ηταν απιθανη. Οι φωτογραφιες ολες που θα βαλω ειναι του Χρηστου του Παπαδακη που δε σταματησε λεπτο! Πηγα οπως εγραψα και παρακατω με τη Μπιλυ, και ειπα να βαλω και μια φωτογραφια με ευφημο μνεια στις λαστιχαρες μου. 

Και μια και λεμε για ευφημο μνεια, μια και για το αδερφακι μου που σκιστηκε στην κυριολεξια, απο το να τυπωθουν μπλουζακια μεχρι να βρει ηχητικα, μεχρι να κανονισει το πως θα πανε.... 

Τωρα επειδη ειπα πιο πανω για τη Μπιλυ, να πω οτι υπηρχαν κι αλλα καλα μηχανακια εκει δεν ηταν μονο το δικο μου! Να, παραδειγμα, για να μη με λετε και προκατειλημενο οχι τιποτ' αλλο

Ενταξει... παμε αλλη μια.

Πιστευω να διελυσα καθε αμφιβολια. Παντως υπηρχαν και μερικα αλλα μηχανακια...

Επειδη η εκδηλωση ειναι παντα χυμα - και το ΘΕΛΟΥΜΕ αυτο, πολλοι πηραν πρωτοβουλιες και εστησαν ομαδες συζητησης / think tanks για τα μεγαλα προβληματα που μαστιζουν το λαο και τον τοπο μας.

Ο κυριος αριστερα που παρακολουθει απορημενος οποιαδηποτε μορφη αθληματος δεν περιλαμβανει Μεγαρα και αναποδα σαζμαν ειναι ο Δημητρης που χωρις αυτον δεν θα ειχαμε μουσικουλα...

Τα μπλουζακια της εκδηλωσης ήταν τρομερα, δημιουργια του Αποστολου που ΔΕΝ ΗΡΘΕ... Ελπιζω στην επομενη... Εγω πηγα για κατι σε πιο κλασσικη γραμμη οπως κανω καθε χρονο.

Το φιλοτεχνησε ο φιλος Κωστας Μπρας...

Φετος το καμπινγκ μας ηταν χλιδα, στην κυριολεξια... Ξεχαστε τις παραγκουπολεις...

Το μεσημερι Σαββατου 'the band' εκανε προβες, ο Ρενος των Silent Wedding στα drums, ο Νικος ο Ροκας στα πληκτρα, η Δημητρα φωνητικα (αν εχει βγει βιντεο ελπιζω να εχει βγει καλος ο ηχος... απαιχτη...) και αγνωστου ταυτοτητος μπασιστας που βρηκαμε ξεμπαρκο κι επαιξε μαζι μας ξεροντας ολα τα κομματια σχεδον! Δεν πηρα ο βλακας τα στοιχεια του...

Εδω πισω μου διακρίνεται ο μπασίστ (σικ). Γαματος.

Στα ντραμς (τα οποια δε βοηθουσαν καθολου...), ο Ρενος / Batman εδωσε ρεστα... (ακουστε λιγο την μπαντα του, Silent Wedding...)

Μολις βραδιασε μαζευτηκαν τα γνωστα ορνια....

οι οποιοι για να μη χανουν χρονο αρχισαν να μπεκρουλιάζουν ασύστολα.

Αρχισαμε να παιζουμε, ο ηχος μου ηταν λιγο σαν καραμουζα οποτε επαιζα χαμηλα, καποια στιγμη εφτιαξε, αν δεν ειχα το Wylde πεταλακι ευγενικη προσφορα του Circuit Blues δεν εκανα τιποτα..

 

Καποια στιγμη παιξαμε και το Τσικαμπουμ... οπου εγινε το μπουμ...

Επειδη ομως κανεις δεν ηξερε τους στιχους, το αλαλαζων πληθος απο 'μαιναδες' οπως τις περιγραφει ο ιδιος ο Κωστας βρηκε ενα ευκολο θυμα 'που μυριζει 80s στο προσωπο του και τον εσυρε κακην κακως με την καρεκλα μαζι (αγγλιστι koloferenja) πανω στη σκηνη. Χαιρομαι πραγματικα που το εζησα. Δεν ειδα τον Alvin Lee στο Woodstock, δεν ειδα Τownsend να σπαει κιθαρα, εχω δει ομως τον Κωστα να τον σηκωνουν με την καρεκλα και να χωνει. Τι να λεμε. Δε λεω αλλα. Περιμενω βιντεο. Που θα παει. Ολο και κατι θα σκασει.

Συνεχισαμε να παιζουμε για 2,5 ωρες αν δεν κανω λαθος, μ ενα μικρο διαλλειμα. Πως εγινε αυτο και που βρεθηκαν τοσα κομματια ουτε ξερω...

Στο μεταξυ η μπυροποσια καλα κρατουσε, με αναμενομενα αποτελεσματα...

Εχω κι αλλα να γραψω αλλα αυτη ειναι μια πρωτη δοση... Επιτηδες δεν εβαλα 'φατσες' πολλες γιατι καποιος μπορει να μη θελει να δει τον εαυτο του φατσα φορα... Περιμενω και τις επομενες φωτο ή και βιντεα για να πουμε και μερικα ακομα.... Και κυριως αντε να ετοιμαζομαστε για την επομενη... Προγραμματιστε το απο τωρα, που να τρεχετε στο Isle of Man...

ΥΓ. Ειδικη μνεια στον Νικο τον 'πληκτρά' μας. Ενα ωριμο, προσγειωμενο ατομο, που μας βοηθουσε παντα στα δυσκολα παιζοντας ενα καλαματιανο στη μεση μεση του Roadhouse Blues ή κατι που εμοιαζε με τη μουσικη του Scooby Doo πανω στο σολο του Tush. Τρεις φωτογραφιες του δικου μου, προσωπικου ήρωα.