Suvlaki

Πριν από δυο μέρες έτυχα σε ένα φιλικό σπίτι με μια παρέα. Συζήτηση ήρεμη, κουβεντούλα κτλ. Κάποια στιγμή πεινάσαμε λοιπόν κι είπαμε να παραγγείλουμε σουβλάκια.

Κι έρχεται η καταστροφή. Μετά από λίγο χτυπάει ο ντελιβεράς. Ανοίγει κάποιος την πόρτα και τον κοιτάζει καχύποπτα.

‘Φίλε Πακιστανός είσαι;’

‘Έλληνας’

‘Σίγουρα;’

‘Πλάκα μου κάνεις ρε φίλε;’

‘Και γιατί είσαι μαυριδερός;’

‘ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΑ ΜΠΑΝΙΑ. Θα τα πάρεις τώρα τα σουβλάκια;’

‘Δεν ξέρω ρε φίλε, η προφορά σου είναι λίγο παράξενη’.

‘Τώρα τι να σου πω… Θα τα πάρεις;’

‘Για πες κάτι;’

‘Τι να πω;’

‘Πες αρνάκι άσπρο και παχύ ν’ ακούσω την προφορά λίγο.’

‘Αρνά-’

Εκείνη των ώρα σηκώνεται ένας άλλος

‘Φίλε τι γιαούρτι έχουνε μέσα;’

‘Συρωτό.’

‘Ναι αλλά τι μάρκα;’

‘Ε…νομίζω τοτάλ’

‘Φίλε εγώ δεν το τρώγω αυτό. Έχει μέσα γερμανικά γάλατα.’

‘Εντάξει ρε φίλε και τι να κάνω εγώ τώρα;’

‘Πάρε το γιαούρτι πίσω. Και μη μου το χρεώσεις.’

‘Τι πάρτο πίσω ρε φίλε;;; Το γιαούρτι θα βγάλω από τα σουβλάκια;;;’

‘Περίμενε θα σου φέρω ένα κουτάλι.’

Πετάγεται κι ο τρίτος

‘Δε μου λες, ΙΚΑ σου βάζουνε; Απόδειξη έφερες;’

‘Ναι μέσα είναι.’

‘ΙΚΑ;’

‘Ναι ρε φίλε μου βάζει και ΙΚΑ. Θα τα πάρετε τώρα γιατί έχω κι άλλες παραγγελίες;’

‘Και στα βάζει όλα τα μεροκάματα;’

Έρχεται ο άλλος με το κουτάλι.

Στα επόμενα 5 λεπτά ο ντελιβεράς έχει κάτσει κάτω με το κουτάλι, έχει ανοίξει τα σουβλάκια, πετάει έξω το γιαούρτι και τραγουδάει το αρνάκι άσπρο και παχύ. Ο άλλος με το ΙΚΑ επιμένει να κοπεί καινούρια απόδειξη που να μην έχει μέσα το γιαούρτι που βγάλαμε.

Τελικά ο ντελιβεράς μας πέταξε το γιαούρτι στη μάπα, πήρε τα σουβλάκια κι έφυγε. Καλύτερα γιατί δεν είχαμε και να τα πληρώσουμε απ΄ ότι αποδείχτηκε. Είπαμε να τηγανίσουμε κάτι πατάτες αλλά παίρναμε τηλέφωνο αυτόν που τις είχανε πάρει απ’ τη λαική να ρωτήσουμε αν είναι αιγυπτιακές ή Κρήτης και αν περνάει ΙΚΑ σ’ αυτούς που τις μαζεύουνε αλλά δεν τον βρίσκαμε. 

Τελικά φάγαμε McDonalds. Πάλι.