disable copy

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Do you read me?

και δωσ' του να περνάνε οι φωτό σαν το ποτάμι

ξέρεις πως είναι τώρα, μέχρι που γίνονται αδιάφορες, ένα πατσάλι όλα χρώματα και ήχοι και δώστου

κάρμπον εδώ, flake εκεί, τιτάνια και...

εδω σ' εχω

εδώ, στο παπί

εκει που ειναι η ουσια, νετη σκετη


Νάτο, έτσι είναι να οδηγείς αν σε ρωτήσει κανείς. Ετσι νιωθεις. Αυτο που βλέπεις. Και δε χρειάζεσαι τίποτ αλλο φίλε, ένα παπι χρειαζεσαι. Ουτε καρμπον, ουτε νικελα, ουτε φτιασιδια, τιποτα.

Το βλεπεις; Αν καταλαβαινεις τι βλεπεις, τοτε αυτο ειναι μοτοσυκλετα. Αυτο που κανει ολη την πολη ποταμό, συρμό και χαμό, που την κοβει σε λουριδες και αφήνει τον αερα να σφυραει αναμεσα τους και να σου καιει τα ματια το καλοκαιρι και να σου παγωνει τους καρπους το χειμωνα, αυτο.

Κι ολο και πιο μακρια μεχρι να σταματησουν τα χρωματα και να μεινει αυτο.


Οποιος εχει κανει σταση στην ακρη του δρομου κι εχει δει αυτο το περιγραμμα, τον εχει χτυπήσει ο έρως και ο πόλεμος κατακούτελα. Κι εχω κοκκαλωσει κι εγω και καθομαι και το κοιταω, και το χαζευω, και το φανταζομαι να δουλευει στο σκοταδι και να γουργουριζει, ποσοι το χετε κανει και την αφηνετε αναμμενη και μετα γονατιζετε με τη μηχανη ξερωντας καλα πως οτι νιωθετε κι οτι βλεπετε εκεινη την ωρα δε γινεται να αποτυπωθει στο ρημαδι αλλα δε γαμιεται θα την κανεις την προσπαθεια κι οποιος καταλαβει καταλαβε, ολο και κανεις τρελος σαν κι εσενα θα τη δει.

Και γράφει στη σελιδα ο Παναγιωτης ''Το κρατησα 6 μήνες κι εκανα 25.000 χιλιομετρα...''

Και γράφει ο Δημητρης ''1989-1994,198.000 χιλιομετρα σε 5 χρονια σπουδων''

Με το παπι ε;



Και πες μου φιλε ρηστόρερ, ρέησερ, καφεδάκια, γλήγορε, και ελιτιστή της εξαπίστονης με αντικριστά εμβολάκια ότι δεν ψαρώνεις και δε σηκώνεται η πέτσα σου πόντους τέσσερις όταν το βλέπεις τουτο.

Ξερεις τι εχει μαζεψει αυτο κει πανω; Μουργα, χτυπους, δακρυα, γελια, βροχες, σαλιο και μανικι, γδαρσίματα, κλειδιά... δες τα ολα πανω ειναι. Διαβάζεις ή δε διαβάζεις; Νατα, φατσα φορα. Τι να πιασεις να φτιαξεις απ αυτο και να πεταξεις το σκασμενο χρωμα και να το βαψεις 'κοκκινο μαμα' ; Και να του πεταξεις ολη του την ιστορια απο πανω ετσι ξεδιαντροπα;

Ξερεις τι τσαμπουκα εχει αυτη η κοκκινη βελονιτσα για να σηκωνεται ακομα και να τρεμει μεχρι τα 60; Ή ξερεις τι βλεπεις ή δεν ξερεις. Ή ξερεις να διαβάζεις ή δεν ξέρεις. 

Do you read me?

  





Δεν υπάρχουν σχόλια: