disable copy

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Βorn to run?

Με αφορμή το σχόλιο του Διαμαντόπουλου ''Τους χρόνους που έκανα το Φέρρες-Θεσσαλονίκη με ένα GSX400F, τους σκέφτομαι σήμερα και δεν με πιστεύω.'' ανασύρω κάτι για το οποιο είχα γράψει και παλιότερα σχετικά:

Μου είχε πει ο φίλος μου ο Μενέλαος, κάτοχος Τουονο, ότι όσο έτρεχε μ ένα Jawa 350 και τελειωμένα Barum στο Ηράκλειο Ρέθυμνο δεν έχει τρέξει στη ζωή του. Παρόμοιες ατάκες λοιπόν και μ' αυτή του Διαμαντόπουλου και μ' αυτή του Μενέλαου έχω ακούσει άπειρες φορές.

Το δικό μου έπος είχε γραφτεί σε κατηφορικές κλειστές με το Bmw R51/3 και να με κυνηγάει ΜΤΧ125 ή 200, το διχρονάκι. Θυμάμαι να έχω μια τρίτη και να πηγαίνω σκαστή συνέχεια, φρένα δεν υπάρχουν,  κατεβάσματα δεν υπάρχουν, έχουν βρει στέκες κάτω, κύλινδρα κάτω, αλλά δεν κλείνω γκάζι ρε !@# που να σε δω τούμπανο.

Είχα κατέβει και τρέμανε χέρια, πόδια, κι είχα ανεβάσει πίεση 400. 

Τώρα ούτε ο Μενέλαος με το Τουόνο τρέχει - όχι όσο με το Jawa - ούτε γω με το 1300, ούτε υποψιάζομαι όλοι οι άλλοι. 

Ένας λόγος είναι ότι οι μοτο μας έχουν ξεπεράσει. Το να σκισω το 1300 με 240+ κάτι ρέστα τελική στην 'εθνική' στον ΒΟΑΚ Κρητης ειναι αυτοκτονια, το ίδιο και το Τουονο και τα λοιπα. Εννοειται μπορω να κινουμαι με 140-160 ευκολα και στο τσακιρ κεφι και μια 200αρα στην ευθεια αλλα μεχρι εκει. Η ΑΙΣΘΗΣΗ ομως σε καμια περιπτωση δεν ειναι εκει. Για να τη βρεις αυτη την αισθηση πρέπει να 'παιξεις' και αν αρχίσεις να παίζεις είσαι και λίγο εως πολυ...

Θα μου πεις δεν κινδύνευες με το R51 ; Δεν κινδύνευε με το Jawa; Ναι προφανως. Ομως οι πιθανότητες κάποιου θανατηφορου ήταν πολύ μικρότερες μια και τα 80-100 από τα 160-240 έχουν κάποιες διαφορες. 

Την αίσθηση που έχω πχ με το XL185 στον επαρχιακό με 70-80 και με κατηφορικές φουρκέτες είναι πολύ δύσκολο να την έχω πχ με ενα R1. Γιατι δεν εχω το δρομο για το R1.Γιατι στους δρομους που εχω το R1 κοιμάται και αν παω το ξυπνησω και να του κανω κολπα μπορει να κοιμηθώ εγώ μια κι έξω.

Μπορεί να κάνω λάθος - και θα χαρώ να το ακούσω. Ισως οι μηχανες εχουν ξεπεράσει πλέον τόσο πολυ τις δυνατοτητες μας (μου) που το 'σκισιμο' (γιατι γι' αυτο μιλαω δεν μιλαω απλα για να πας γρηγορα) δεν υφισταται παρα με πολυ μεγαλο πλεον κινδυνο.

Και για να προλαβω την παρανοηση το ξαναλεω. Ναι δεν ειναι αναγκη να πηγαινεις του σκοτωμου, μπορεις να ταξιδευεις πλεον με τα τριπλα χλμ απ οτι στο παρελθον και με ασφαλεια. Μιλαω για την απωλεια αυτης της αισθησης που έχω σε αρκετές μοτοσυκλετες (και που οφειλεται και στα χαρακτηριστικα των μοτερ πλεον σε μεγαλο βαθμο...) αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.


 

1 σχόλιο:

Ωασσιλις είπε...

Ένας παράγοντας ακόμα είναι η επίγνωση του κινδύνου που έχει αναπτυχθεί με τα χρόνια. Και φυσικά η φθίση του σώματος που δεν έχει πλέον τα ίδια ρεφλέξ και σου φωνάζει πιο συχνά "μαλάκα δεν το΄χεις μαλάκα δεν το'χεις..".

Ρε φίλε, άσχετο, αλλά εγώ που ΔΕΝ μπορώ να αποδείξω ότι δεν είμαι ρομπότ, δεν έχω δηλαδή ελευθέρας να σχολιάζω τις παπαργ.. εεε, τις απόψεις σου εδώ;