Talkin' bout whose generation?

Από τότε που ξεκίνησα με το restoring έχει αρχίσει να φτιάχνεται, απ το πουθενά, μια πολύ ωραία φάση. Επειδή το restoring του 185S δημοσιεύτηκε και στο MOTO και επειδή ανεβάζω συχνά και updates με το restoring του 750Κ και ψήνω τον κόσμο όσο μπορώ έχει μαζευτεί μια παρέα, άτυπη, που μεγαλώνει όσο πάει και που ρωτάει, μαθαίνει, φτιάχνει, μαστορεύει, ασχολείται, βαράει τα σίδερα, ρίχνει WD40 παντού και αγοράζει βίδες και παξιμάδια με τη σέσουλα.

Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να ασχοληθείς και να μην κολλήσεις. Ξέρεις τι είναι να μην αγοράζεις το ετοιματζίδικο, αλλά να ονειρεύεσαι πως θα ήθελες να είναι το μηχανάκι σου από την τάπα της βενζίνας μέχρι το κωλοφάναρο και να την φτιάχνεις;

Το βασικό όμως, το βασικότερο όλων είναι η ηλικία όσων με ρωτάνε για τα χίλια δυο. Πιτσιρικάδες ως επί το πλείστον που θέλουν να κάνουν κάτι δικό τους! Ξέρω τουλάχιστον τρία άτομα που αγόρασαν XL του '80 για να τα αναστήσουν - και μιλάω μόνο για τα XL. Και δημιουργείται έτσι κι ένα old school davaduri γύρω από όλη αυτή τη μουτζούρα.

Και στην εποχή του 'πωλήσεις μοτοσυκλετών 8% - σκούτερ παπιά 92%' αυτό είναι μια ελπίδα. Κόσμος που με τα λεφτά που κάνει μια Χραπάκοβιτς κι ένα power commander μπορεί να αγοράσει ένα χρεπάκι και σιγά σιγά να το φτιάχνει όπως θέλει.

Αυτό είναι το XLάκι του Σώζων όπως το ονειρεύεται

Στο εύχομαι μικρέ, και να του πιείς το αίμα όσο γίνεται!

Για όσους το σκέφτονται ακόμα, πέστε με τα μούτρα. Στην εποχή της κρίσης είναι ότι καλύτερο. Βρίσκεις κάτι να σ' αρέσει, το φτιάχνεις ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ, μαθαίνοντας, και βάψιμο και όλα. Τα υλικά είναι φτηνά και εφόσον δεν χρειαστείς ακριβά ανταλλακτικά στο μοτέρ κτλ. γίνεται όλη η φάση σιγά σιγά και όποτε έχεις λεφτά.

Tip of the day: Δεν χρειάζεσαι 180 άλογα για να περάσεις καλά....