Captain's log 15/6/2014
Οι εργασίες προχωρούν με πυρετώδη ρυθμό. Τα περισσότερα πράγματα πλέον στο μηχανάκι είναι χειροποίητα, μέηντ ιν Spirolitsaville, μια μικρή κωμόπολη του Αμερικάνικου νότου όπου μένει ο Σπύρος ο Λίτσας ο οποίος είναι wizard 9ου level με τα μέταλλα.
Αφού αλλάξαμε λοιπόν μόνο 500 build, 722 χρώματα και 36 βάσεις οργάνων, έχουμε έναν μίνι απολογισμό.
Χειροποίητο δοχείο λαδιού.
Χειροποίητη θήκη μπαταρίας
Φανάρι Lucas από παλιό Citroen DS, και άκρως συλλεκτικό
Δέσιμο φτερού Guzzi πίσω με εξαρτήματα από ταχύπλοο (έλα, δώστε) και φτιάξιμο χειροποίητο σχαράκι.
Φτιάξιμο χειροποίητης βάσης οργάνων όσο γίνεται μικρότερης. Το βάθος της είναι το βάθος του διακόπτη.
Κατασκευή μεταλλικού κουτιού χειροποίητου αφαιρούμενου όπως και το σχαράκι. Τοποθέτηση μαζί με λάστιχα on-off Continental προσφορά του Βασίλη του Καραχάλιου.
Τοποθέτηση τι έχουμε μέχρι τώρα. Υπάρχει πάρα πολλή δουλειά που δεν 'φαίνεται' καν. Να δούμε τι κάναμε.
Πως προχωράμε:
Τα νούμερα στα number plates θα γίνουν από plexiglass 2mm και θα φαίνονται ανάγλυφα. Το βάψιμο στο ντεπόζιτο και στα φτερά θα είναι σ' αυτό το χρώμα
Στο κάτω μέρος του ντεπόζιτου θα υπάρχει φαρδιά γραμμή σε desert χρώμα όπως αυτό και η ίδια διχρωμία θα παίξει στα καπάκια με τα νούμερα.
Και όοοοταν τελειώσει θα μπει και το custom σηματάκι του στο ντεπόζιτο.
Kαι άντε να δούμε τι θα βγάλουμε...
2 σχόλια:
Σα να το βλέπω τελειωμένο είναι. Πολύ μαγκιόρικο και ΒΑΣΙΚΑ όχι μια από τα χιψτερικά ίδια. Το μπράβο το λέω από τώρα, όταν τελειώσει απλά θα έρθω βράδυ και θα σας το βουτήξω, ξέρω που είστε ξέρω πως μοιάζετε..
Αυτόν τον Σπύρο Λίτσα εγώ θα τον σκέπαζα το βράδυ μη μου κρυώσει.. και βασικά πάρε τον τηλέφωνο και τώρα μήπως θέλει κάτι, μήπως πεινάει ή διψάει ξέρω'γω..
Περάσαμε κι απ' τα χιψτερικά, απορρίφθηκαν μετά βδελυγμιας και συνεχισαμε. Εχει πλακα να ξεπερνας καθε εμποδιο που τελικα μονο το μυαλο σου στο βαζει και να ανακαλυπτεις τι ΕΣΥ γουσταρεις περα απο πρεπει.
Μεγαλη υποθεση να τ' ακουω απο σενα παντως :)
Οποτε φτιαχτει οι βολτες ειναι ανοιχτες και τα CBιά λυμένα...
Οσο για τον Σπυρο, με το που λύσαμε κάποιες διαδικαστικες παρελθοντικές παπαργιές που μας απασχολούσαν αδικως ο δρόμος ήτο ανοιχτός. Κάτι σαν το τέλος τση Καζαμπλάνκας, ξες.
Δημοσίευση σχολίου