disable copy

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Bonnie


Δεύτερη μεγάλη βόλτα που έκανα με Bonneville οπότε είπα να γράψω μερικές εντυπώσεις. Κατ' αρχην στο χώμα δεν πάει. Ας το βγάλουμε αυτο απ τη μεση. Κανει κλονκ-κλονκ μπροστα και σε ενα βραχακι που βρηκα το μπροστινο μετακομισε τελειως. Μαζεψε τις βαλιτσες, ''συγνωμη δεν το κανουμε αυτο, καλα να περασετε'' κι εφυγε οπως ηταν.

Στο τέλος του χωματόδρομου σταματήσαμε για να δούμε από που θα πάμε και ήμουνα αφηρημένος και νόμιζα ότι είχα το XL και τράβηξα ασυναίσθητα μια ντανιά για να κάνω σούζα. Τώρα γράφω με τη μύτη γιατί τα χέρια μου είναι ακόμα στα γκριπ του Μπόνεβιλ κάτω στο parking.

Και πάμε στο δια ταύτα. Το μοτέρ είναι καταπληκτικό, ωραίος ψεκασμός, τραβάει από παντού. Γενικά είναι πολύ προσεγμένο και ομοιογενές και ιδανικό για ράθυμες βόλτες αν και μια δυο φορές που πήγα λίγο πιο γρήγορα μια χαρά τα κατάφερνε. Επίσης πανεύκολο στην οδήγηση, το μαθαίνεις μέσα σε 5 λεπτά. Το τιμόνι κόβει πολύ και οι αναστροφές είναι παιχνιδάκι. Κραδασμοί ελάχιστοι.

Και πάμε τώρα στα κατά. Στο σπογγώδες. Η αίσθηση στο μπροστινό είναι σπογγώδης. Και στο φρένο το ίδιο. Και στις αναρτήσεις το ίδιο. Σπογγώδες. Άρχισα να νιώθω σαν τον Μπομπ το Σφουγκαράκη με τόσους σπόγγους. Χοροπήδησα πάνω στη μηχανή κι έκανε σα τραμπολίνο. Αλλα το χειροτερο για μενα ηταν ο μαμα ηχος. Ή μαλλον η απουσια του. Δεν ειναι δυνατον μια Μπονεβιλ, γνήσιο τέκνο μιας ηρωίδας να βγάζει αυτό τον ήχο, ειναι ΝΤΡΟΠΗ.

Παρόλο με το που ανέβηκα ήμουν ψημένος, είχα αρχίσει να σκέφτομαι Who, έκανα ότι μπορούσα, σφύριζα μαι τζενερέισον, γκάριζα το Μπάμπα Οράιλι και το Μπονεβιλ συνεχιζε αυτο το ξεψυχο μπζζζζ...βζζζζ.......

Κι ενω στο CB είχα το μπουρί κι ένιωθα badass και γούσταρα, στη Μπονι μετά από λιγο κοιμήθηκα τόσο, είχα αράξει τόσο πίσω στο μηχανάκι και πήγαινα με μια ταχύτητα που αν εμφανιζόταν γκαρσόνι να παραγγείλω δε θα μου φαινόταν περίεργο.

Κάποια στιγμή που βγήκαμε Εθνική δεν ήθελα να ανοίξω γκάζι μην ακούσω τον ήχο. Σοβαρά το λέω. Άρχισα να νοσταλγώ το 1300 μου, όχι για τα γκάζι. Γκάζι είχα και πολύ. Αίσθηση και ήχο ήθελα και να σταματήσω να το νιώθω σαν ηλεκτρικό. Κάποια στιγμη σταμάτησα δεξια και άρχισα να αλλάζω ταχύτητες ώσπου στα 130 άρχισα να γκαριζω ''ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ, ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΣΟΥ ΛΕΩ'', ένα κραδασμο ρε παιδι μου, ενα κιχ, οτι το νιωθεις κι εσυ.

Μπα.

Ε, στο τελος έκατσα πισω στη σελαρα και πήγαινα. Και πηγαινα.... και πη...χρρρ...ζζζζζ....

Αν θα το αγόραζα; Ναι, είναι υπέροχο. Έχει αρκετά αλογάκια, είναι ελαστικό, είναι πανέμορφο, είναι βολικό, πάει παντού. Αλλά θα έκανα μήνυση σε όποιον έβαλε αυτά τα τελικά και θα έπιανα να το καστομάρω μόνος μου, όχι bolt on. Αν κάνει και μπραου μπραου θα είναι απόλαυση.


















Δεν υπάρχουν σχόλια: