Restoring level up

Καταραμένη σκουριά την έχω άχτι. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ύπουλο. Σου πετάει ένα κόκκο εδώ κι εκεί και πριν το καταλάβεις σου τα χει φάει όλα. Γι αυτό και δε θέλω να πετάξω το παλιό και να πάρω άλλο, δεν είναι νίκη αυτό. Παραδέχεσαι την ήττα σου και τελειώνουμε. Πάρε το καινούριο και μόλις σκουριάσει το σουτάρεις. Τσκ. Δε μ' αρέσει.

Σήμερα το πρωί λοιπόν ξεκινήσαμε με μεγαλεπήβολα σχέδια. Φωσφορικά οξέα, υδροχλωρικά, γαλβάνι ψευδαργύρου και επιμετάλλωση.

Ξεκινήσαμε λοιπόν πρωί πρωί με μια ομίχλη φανταστική στον Κρητικό επαρχιακό πηγαίνοντας για του Χρήστου στο Ρέθυμνο όπου θα κάναμε τα ανίερα πειράματα.

Στο σπίτι του Χρήστου ως συνήθως δεν υπήρχε τίποτα που να μας αποσπάσει από τη δουλειά που θέλαμε να κάνουμε...

Τέλος πάντων, το προσπερνάμε αυτό, όπως θα το προσπεράσω κι όταν φτιάξω το δικό μου 750 το γρήγορο αντί γι αυτή την μπακατέλα, και πάμε να δούμε τα μαστορέματα.

Είχαμε πλέον στη διάθεση μας τα παρακάτω μέσα:

1. Υαλοβολή που την έχω αναφέρει πολλές φορές.
2. Βούτηγμα σκουριασμένων μετάλλων σε φωσφορικό οξύ 80%+
3. Γαλβάνισμα / επιμετάλλωση χρησιμοποιώντας γαλβάνι ψευδάργυρου.

Για να κάνετε γαλβάνισμα χρειάζεστε:
1) Λεκάνη με 3 λίτρα απιόνισμένο νερό 
2) Υδροχλωρικό Hcl 30% 
3) Γαλβάνι ψευδάργυρου
4) Τροφοδοτικό (χρησιμοποιήσαμε ένα ρυθμιζόμενο 0-30V 5A αλλά και ένας φορτιστής μπαταρίας κάνει δουλειά).
5) Δυό μπαταρίες μεγάλες 1,5 βολτ απλές όχι αλκαλικές.
  
Υδροχλωρικό μπορείτε να βρείτε σε εξοπλισμό χημικών εργαστηρίων ή να ζητήσετε από χημικό, και γαλβάνι μπορείτε να βρείτε σε μαγαζιά που πουλάνε εξοπλισμό για σκάφη / ψάρεμα. Βγαίνει σε διάφορους τύπους, το σχήμα δεν σαν ενδιαφέρει. Αυτό που πήρα εγώ ήταν αυτό εδώ.

Τη 'συνταγή' την πήραμε από τον Καρατζά τον Σωτήρη που προσπαθεί μ' αυτόν τον τρόπο να εξιλεωθεί για τις ιταλικές φλάντζες που μου είχε στείλει. Η συνταγή του έλεγε να βρούμε ανόδιο από μπαταρίες αλλά προτιμήσαμε το ανόδιο ψευδάργυρου γιατί το ανόδιο από τις μπαταρίες δεν είναι πάντα καλό.

Η 'συνταγή' που μας έστειλε είναι η εξής:

''...Ανοίγουμε με προσοχή τις μπαταρίες και κρατάμε τα εξωτερικά τους για ανόδιο. Με προσοχή βγάζουμε τήν άνοδο του άνθρακα ,και μαζεύουμε τήν πάστα σε ένα μικρό δοχείο με 50ml HCL 30%(το απλό ακουαφόρτε από το σουπερμάρκετ δέν κάνει είναι πολύ αδύνατο).
Αφού ανακατέψουμε καλά το διάλυμα το αδειάζουμε στο δοχείο με τα ακριβώς τρία λίτρα απιονισμένο νερό. Βάζουμε στή άνοδο τα εξωτερικά από τις μπαταρίες (είναι καθαρός ψευδάργυρος και στή κάθοδο τις βίδες και τα σφήνουμε περίπου 15 λεπτά). Οταν θα βγούνε θα είναι γκρί ματ και τα γυαλίζουμε με μαλακή συρματόβουρτσα και προαιρετικά πασπάλιζουμε με άχν....μπαρδό τα περνάμε με βερνίκι μετάλων.....''


Κάναμε λοιπόν το ίδιο με τη διαφορά ότι αντί για να κάνουμε την ιστορία με τις μπαταρίες χρησιμοποιήσαμε το ανόδιο ψευδάργυρου. Την πάστα από τις μπαταρίες προφανώς τη χρησιμοποιήσαμε. 

Είναι ΠΟΛΥ πιο απλό απ΄ότι ίσως ακούγεται. Πάμε;

Βάζουμε μπροστά μας τον απαραίτητο εξοπλισμό (οι μπαταρίες είπαμε δεν χρειάστηκαν, τα κουλουράκια ναι):

Ετοιμάζουμε το απιονισμένο με το υδροχλωρικό και την πάστα από τις μπαταρίες.

Παίρνουμε λοιπόν μια βάση μοτέρ από το 750Κ το δικό μου το γρήγορο, όχι την παλιατζούρα του Χρήστου.

Πρώτα την κάνουμε μια υαλοβολή.

Έχουμε πετάξει από πάνω της τη σκουριά αφήνοντας το γυμνό μέταλλο. Βουτάμε στο μίγμα από το απιονισμένο νερό και την πάστα από τις μπαταρίες.

Αν δεν καλύπτει το μέταλλο πάμε σε μεγαλύτερο δοχείο.

Περιμένουμε 20 λεπτά, βγάζουμε (με γάντια πάντα και πολύ προσοχή), τρίβουμε λίγο με συρματόβουρτσα και...

Νot bad eh? Κοιτάξτε πως ήταν μερικές φωτό πιο πάνω...

Επόμενη δοκιμή σε μια βίδα, αλλά θέλαμε κάτι σε πολύ κακή κατάσταση για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. 

Το θύμα πριν.

Και μετά

Επόμενη δοκιμή με ένα κολλάρο. Ψάχναμε ότι μπορούμε να βρούμε στη χειρότερη δυνατή κατάσταση.

Υαλοβολή και μετά γαλβάνισμα για 20-30 λεπτά στα 4Α.

Πάμε και στο φωσφορικό που δεν το χρησιμοποιήσαμε ακόμα και που είναι δυναμίτης. Παίρνουμε ένα σωρό σκουριασμένα και τα πετάμε μέσα στο φωσφορικό για 20 λεπτά. Χωρίς τρίψιμο χωρίς τίποτα.

Πριν (διακρίνεται και η συνταγή του Καρατζά)

Μετά 

Προφανώς αυτό μας γλύτωσε πολύ ώρα στην υαλοβολή. Ώρα για γαλβάνισμα. Τις κάνουμε τσαμπιά

και γαλβάνισμα

Και για το τέλος άλλη μια δοκιμή. Πήραμε μια σαπιόβιδα...

κι ένα veritable παπαράκι 

και τα γνωστά πλέον, υαλοβολή / γαλβάνισμα

Πιστεύω μετά το σημερινό, και ο Χρήστος και ο Μιχαήλος και εγώ ανεβήκαμε λέβελ. Άσχετος είμαι ακόμα αλλά είναι πάντα ωραίο να ανεβαίνεις λέβελ, ειδικά σε κάτι που το χεις άχτι όπως τη σκουριά.

Εδώ μου καθόταν πάντα ο τίτλος του Young, Rust Never Sleeps.

Τι λες ρε.

Τhe king is gone but not forgotten! ΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΓΑΛΒΑΝΙΣΩ!

ΥΓ. Θα κάνουμε μια προσπάθεια με μια πιο απλή διαδικασία που δεν χρησιμοποιείς καν οξύ, αν πετύχει θα βάλω εδώ τα αποτελέσματα.