Σήμερα πέρασα με το 185 από μια στροφή 'γνωστή', απ' αυτές που έχουμε όλοι. Που τις έχουμε 'μάθει' και καλά, αλλά δεν είναι και για πολλά πολλά γιατί με το που θα πάρεις θάρρος σ' έχει ξαπλώσει.
Το ξέρω γιατί είχα πάρει θάρρος κι είχα ένα σαγόνι σαν του Ποπάυ ένα μήνα.
Σήμερα σκέφτηκα ποιος θα ήταν ο εφιάλτης σ' αυτή τη στροφή.
Ο Απόλυτος Εφιάλτης όμως.
Να κάθομαι πίσω σε κανένα 250 δίχρονο ή 500άρι μονοκύλινδρο ον-οφφ και να οδηγεί
ο εαυτός μου των 16 χρονών.
τα νταχ
Ω μαλάκα.
Ούτε στο χειρότερο εχθρό.
Φαντάζομαι οι περισσότεροι που το διαβάζετε, ΞΕΡΕΤΕ τι εννοώ, ακριβώς.
Και η μόνη τιμωρία που θα άξιζε ίσως στο 16χρονο εαυτό μου αν μου το έκανε αυτό θα ήταν να τον κάνει ο τωρινός μου εαυτός μια βόλτα με το 1300.
Για να βλέπω χεράκια όσοι κατάλαβαν.
Εσείς θα καθόσαστε για βόλτα; Στο δικό σας κάγκουρα εννοώ...
3 σχόλια:
Χωρίς να έχω κάνει ιδιαίτερες καγκουριές και χωρίς να έχει υπάρξει περίοδος που οδηγούσα "δίχως αύριο" (ήμουν "ώριμος" τρομάρα μου), θυμάμαι μια περίοδο, ξέρεις, εκεί που του' χεις πάρει τον αέρα, που πήγαινα όπως να' ναι με μόνο σκοπό, όχι να πάω γρήγορα, αλλά να ΠΛΑΓΙΑΣΩ. Και μετά κοίταγα κορδωμένος το λάστιχο. Και έλεγα "τι ωραία που την ώρα που βγήκα ΠΑΛΙ στο αντίθετο γιατί άνοιξα τη γραμμή, δεν ερχόταν αμάξι!". ΟΧΙ φίλε. Στον 22χρονο εαυτό μου (στα 16 οδηγούσα ακόμα ποδήλατο, στα 22 οδηγούσα 600ρι) δε θα ανέβαινα να με κάνει βόλτα..!! Θέλω να πιστεύω πως δε θα λέω τα ίδια και στα 50 μου για τον 30χρονο εαυτό μου. Και τώρα ας αναφωνήσουμε όλοι μαζί το κατά Marquez ευαγγέλιο: GAAAAAAAAS!!!! :P
άνετα..όχι
Ποτε ενας καγκουρας δεν θα ανεβαινε σε καποοιον αλλον καγκουρα!!!
Vvag σιγουρα εισαι πατρινος ;)
Δημοσίευση σχολίου