Πριν από λίγο καιρό είχα βάλει ένα ποστ σχετικά με το καθάρισμα σκουριάς με ξύδι και μαγειρική σόδα, το οποίο είχε πολύ καλό αποτέλεσμα. Σύντομα όμως κατάλαβα ότι αυτά είναι ημίμετρα κύριοι.
Για να κάνεις πραγματικά καλή δουλειά, για να πετάξεις από πάνω το μέταλλο φλούδες, για να παίξεις με τα μεγάλα παιδιά χρειάζεσαι άλλες ουσίες.
Με τη συμβολή πάντα του φίλου μου του Χρήστου αποφασίσαμε ότι ο καλύτερος τρόπος να γίνει δουλειά είναι είτε με γαλβάνισμα για το οποίο θέλουμε υδροχλωρικό οξύ 30% είτε με φωσφορικό οξύ.
Τα οποία δεν είναι υλικά που βρίσκονται εύκολα γιατί είναι χημικά. Το ακουαφόρτε είναι μεν υδροχλωρικό αλλά όχι με τη σωστή περιεκτικότητα. Μπορείς να παραγγείλεις να σου φτιάξουν σε χημείο αλλά παίρνει κανένα μήνα.
Έτσι λοιπόν, για να συνοψίσουμε, τρία απόλυτα λογικά άτομα, ο Κωστάκης, ο Μιχαήλος και εγώ αποφασίσαμε ότι είναι πολύ καλύτερα αντί να αγοράσουμε καινούριες βίδες (αε ρε απο κεί, ξενέρα, άκου καινούριες βίδες, ντροπή του ρηστόρινγκ) να χρησιμοποιήσουμε επικίνδυνα χημικά που αποκτήσαμε με πλάγιους τρόπους. Βάζουμε δηλαδή μαζί αυτά τα δυο στοιχεία:
O ξάδερφος μου που μου τα έδωσε με κοίταζε έντονα και με ρωτούσε συνεχώς και επίμονα αν έχω δει εκείνες τις ταινίες που βάζουν μια σταγόνα από κάτι σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα με κάτι άλλο και κάνουν και τα δυο μαζί μπουμ.
Επίσης δεν μου έδινε το μπουκάλι αν δεν του έλεγα τρεις φορές ότι ναι, το κατάλαβα ότι είναι οξύ, όχι ότι έχει απλώς όνομα οξύ, αλλά ΕΙΝΑΙ ΟΞΥ (εκεί με κοίταζε έντονα). Eπίσης να του γυρίσω τα μπουκάλια.
Επίσης να μην πέσει μέσα νερό, να ΜΗΝ πέσει μέσα νερό, ΝΑ ΜΗΝ πέσει μέσα ΝΕΡΟ, γιατί κάνει μπουμ. Μετά με έβαλε να επαναλαμβάνω το μάντρα της αραίωσης.
'Δεν ρίχνουμε νερό στο οξύ, ρίχνουμε οξύ στο νερό.'
'Δεν ρίχνουμε νερό στο οξύ, ρίχνουμε οξύ στο νερό.'
'Δεν ρίχνουμε νερό στο οξύ, ρίχνουμε οξύ στο νερό.'
Πιστεύω ότι τα χουμε όλα που χρειαζόμαστε. Ένα απ' αυτά τα Σαββατοκύριακα θα μαζευτούμε να κάνουμε τη δουλειά. Το αποτέλεσμα όπως το περιμένω είναι αυτό:
Πριν
Μετά
Εάν περάσει πολύ καιρός και δεν γράφω στο μπλογκ, για την ιστορία όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα του Καρατζά και του Κωστάκη.
Γιούργιααααααααααα
5 σχόλια:
Καρατζα μας δινει στεγνα!!!! Λες και φταιμε εμεις που εριξε νερο στο οξυ ..Η οξυ στο νερο???? Εχμμμμμμμμμ μικρη η διαφορα.....
νάις του μίτ γιου
παντως αν θελετε πουλαω υδροχλωρικο οξυ 31-33% 30 λιτρα !!! οχι τπτ τον συμπαθω τον κωστακη αμαρτια ειναι εχει και 2 κκοπελια !
Πρόσφατα έφτιαξα ενα θεματάκι για το υδροχλωρικό οξύ, χρησιμοποιώντας το για να αφαιρέσω αλουμίνιο απο κύλινδρο με νικασίλ επίστρωση.
Αν θες να ρίξεις μια ματιά είναι στο παρακάτω link : [url]http://www.twostrokeracelab.com/2013/11/muriatic-acid-for-removing-piston.html[/url]
Καθώς και αναδημοσίευση στα Ελληνικά, περίπου 2ο-3ο πόστ, στο παρακάτω λίνκ :
[url]http://www.2stroke.gr/viewtopic.php?f=31&t=1060[/url]
Γενικά είναι αρκετά χρήσιμο για διάφορες δουλίτσες και το χρησιμοποιώ συχνά κυρίως για κατασκευή ηλεκτρονικών πλακετών.
Όλα είναι σχετικά και για αυτό ανεκτά που έλεγε και ενας φιλόσοφος... και με τα μάρμαρα κάνει θαύματα! χαχαχα
Όσον αφορά την εύρεσή του, νομίζω είναι ακόμη σχετικά εύκολη σε χημικές αποθήκες. Πάντως είχα την εντύπωση -και ίσως να κάνω λάθος- ότι για γαλβανισμό χρειαζόσουν υπερθεϊκό οξύ, που αυτό πράγματι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρεθεί απο τότε που κάτι ψυχάκιδες άρχισαν να το χρησιμοποιούν για να το πετάνε σε όποιον δεν γουστάρουν, ευρέως γνωστό με την ονομασία βιτριόλι.
Αψογος φιλε, σ ευχαριστω πολυ!!!
Δημοσίευση σχολίου