disable copy

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Beans and Gas

Ride free.



Θέλαμε κάτι να μας εκφράζει. Κάτι που να μιλάει στη μπζυχή μας. Soul customs.



Θέλαμε να πιάσουμε το άψυχο μέταλλο και να το μετουσιώσουμε σε κάτι που θα αναπνέει, που θα έχει χαρακτήρα και υπόσταση. Που θα μπορεί να σταθεί όχι στο φανάρι με τα μπασκλάς μηχανάκια, αλλά σε μια γκαλερί τέχνης. Θέλαμε κάτι που θα ένιωθε στο σπίτι του και στο Hockenheim και στο Guggenheim.

Έτσι γεννήθηκε η ιδέα της Beans & Gas και του πρώτου μας Schaub Lorenz project.

Ξαναγυρίσαμε στα βασικά υλικά. Στα χνάρια του Χρήστου όταν είχαμε φτιάξει από το μηδέν βελόνα κοντέρ για το 185 κολλώντας δεματικά μεταξύ τους έτσι και τώρα. Θέλαμε να φτιάξουμε μια ουρά, ένα κοκοβιό για cafe racer. Απορρίψαμε τα έτοιμα.


Δεν είμαστε φλώροι να κοιτάμε 'κιτάκια' και να γυρνάμε σα ντου παπά το σκύλο με τη μπιστωτική. Θέλαμε την ελευθερία, την απόλυτη ελευθερία. Θέλαμε να αγγίξουμε το αδύνατο.



Ξεκινήσαμε λοιπόν από υλικά vintage. Από μια οθόνη Schaub-Lorenz 27''. Παλιά, παραδοσιακή οθόνη, τω μπατεράδων μας.

Πρώτα ξεκοιλιάζουμε την οθόνη. Ναι, πολλοί μπορούν να ρυθμίσουν μια οθόνη αλλά μόνο ένας Πραγματικός Άντρας μπορεί να την ξεκοιλιάσει.



Αφού καθαρίστηκαν όλα τα εντόσθια όπως καλώδια και πλακέτες (κρατήσαμε το πλέξιγκλας για γαρνιτούρα αργότερα) βγάλαμε το ατόφιο φύλλο αλουμινίου που έκρυβε στοργικά στα σπλάχνα της.




Μετά ο master Σωτήρης, χρησιμοποιώντας ένα vintage καμπυλόγραμμο Linex του 1981 από τις ηρωικές ναυπηγικές του ημέρες πριν το Autocad χάραξε με προσοχή το περίγραμμα.



Για τη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε η πανάρχαια, τιμημένη τεχνική "στο γόνατο" για να δώσει στον κοκοβιό το σχήμα που θα ήταν έτοιμο για σφυρηλάτηση με την ματσόλα (άλλο vintage εργαλείο).



 Η συνέχεια δόθηκε στο μικρό εργαστήρι λοιπόν με την ματσόλα και ένα σακούλι φασούλια ως 'υπόστρωμα'. Το δίλημμα ήταν αν θα έπρεπε το κόψιμο να κολληθεί  με ηλεκτροσυγκόλληση αλουμινίου και τρόχισμα ή με την παλιά αεροναυπηγική μέθοδο με εσωτερική φάσα και πριτσίνια τυφλά; 



Φυσικά επικράτησε η δεύτερη ως πιο vintage. Τα πριτσίνια που βρέθηκαν ήταν του 1992, από τη θητεία του master Sotiris στα πυροσβεστικά, και ελέγχθηκαν όχι μόνο για την βιντατζότητα τους αλλά και για το κατά πόσον είναι environmental friendly από ειδικό.



Το όργανον που χρησιμοποιήθηκε για τη φάσα της ένωσης ήταν τύμπανο από παλιό, πατροπαράδοτο εκτυπωτή laser. 



Μετά τοποθετήθηκαν τα πριτσίνια και εσωτερικά brackets ενώ στα κενά θα μπει το πλέξιγκλας που περίσσεψε από την οθόνη. 

Γιατί μέρος του mission statement που έχουμε στο Beans & Gas είναι ότι δεν πετάμε τίποτα. Σεβόμαστε το περιβάλλον και ανακυκλώνουμε ατόφια, πρωτόλεια υλικά που τα πουλάμε μετά σε εξαιρετικές τιμές αναλόγως φυσικά την Τέχνη που έχουν πάνω. Φυσικό είναι πολλές φορές τα κόστη να ανεβαίνουν από αστάθμητους παράγοντες, όπως πχ. να σου σκίζεται το παντελόνι την ώρα που βαράς το κερατένιο αλουμίνιο. 

Aς δούμε τι έχουμε λοιπόν μέχρι τώρα...



Στα αριστερά θα μπει παράκεντρα τοποθετημένο φαναράκι κόκκινο τύπου bullet από ποδήλατο.  

Αγοράζοντας beans & gas αγοράζετε κάτι μοναδικό. Δίνετε στη μοτοσυκλέτα σας ταυτότητα και μοναδικότητα και όχι ανούσια πράγματα όπως γκάζα και άλογα και αναρτήσεις. 



Και όπως λέμε κι εμείς εδώ στο μικρό παραδοσιακό εργαστήρι μας


Be Yourself - Beans Yourself.



Θα συνεχίσω με το δεύτερο μέρος της δουλειάς μας σε νέο πόστ. Παρακαλώ όπως σεβαστείτε την Τέχνη και το Χώρο και δεν κάνετε μπασκλάς σχόλια. Ευχαριστώ.

'Lykos'
Web production manager specialist and communication chimmichangas for Beans & Air

7 σχόλια:

Unknown είπε...

Τσάκω ένα σπέσιαλ υπογεγραμμένο και στείλτο πρωί πρωί.
Μούσι σε εσάς παραγγέλνω ή να χτυπήσω αλλού;

Ανώνυμος είπε...

Εγώ στο μέρος του κοκοβιού που κοιτάει προς τον αναβάτη θα τούβαζα και ένα στροφόμετρο από τσέλικα για Gas-o-meter.

Bladeville.

loukasfilm είπε...

Πάντα καλοπροαίρετα και χωρίς μίση και αλληλοσπαραγμούς.
Καταρχήν δύο βασικές ελείψεις στην παρουσίαση της δουλειάς σου Λύκε. Αν και θέλω να πιστεύω ότι το δεύτερο μέρος θα έρθει να τις καλύψει.
1)Λες: "Σεβόμαστε το περιβάλλον και ανακυκλώνουμε ατόφια, πρωτόλεια υλικά που τα πουλάμε μετά σε εξαιρετικές τιμές αναλόγως φυσικά την Τέχνη που έχουν πάνω."
Που είναι ο φιλανθρωπικός σκοπός που δικαιολογεί τις "εξαιρετικές" τιμές? Αν και είμαι σίγουρος όλο και κάποιο σπάνιο είδος που χρειάζεται διάσωση θα βρεις. Προτείνω μαλάκιο. :)
2) Και αυτό είναι σημαντικότερο: Δεν μας είπες αν κατα την διάρκεια της δουλειάς φάγατε σουβλάκια ή κάτι πιο εκλεπτυσμένο που να ταιριάζει με το ύψος της Τέχνης σας. Κάτι σε χορτοφαγικό θα ήταν προτιμότερο. :)
Και για να αναφερθώ στον φίλο τον Κριςαντλερσαμ.
Το πρόβλημα δεν είναι να πειράζεις παπάκια ή 125 αφού αυτά έχεις και αυτό μπορείς για διάφορους παράγοντες. Όταν όμως θέλεις να πουλήσεις το παπάκι ή το 125 σε τιμή Ντεσμοσέντιτσι επειδή κάνεις "Τέχνη" τότε θα σε πάρουν με τις λεμονόκουπες και όπως έλεγε και ο Ζήκος, "θα είμαι και εγώ στο Οοοαααααααα".
Ούτε ντρέπομαι να πω ότι μου αρέσουν τα καφέ ρέισερ ή τα καρώ πουκάμισα "του ξυλοκόπου". Αν σκέφτεσαι έτσι τότε τα μεταμοντέρνα χιπστεράκια έχουν κερδίσει.
"Και όσο για την τέχνη τι να πούμε και γι αυτό..."
Έλα ντε? Τι να πούμε? Να πούμε για Ταμπουρίνι? Για Κίσκα? Για Τερνμπλάνς? Να πούμε για NR750? Να πούμε για 916? Να πούμε για Χόντα Καμπ 50? Άστους αυτούς, αυτές είναι εταιρίες και δεν έχουν και μούσια.
Το παραμύθι ο καθένας την "κάβλα" του να την ονομάζει τέχνη φτιάχνεται από χιπστεράδες και απευθύνεται σε wannabe χιπστεράδες.
Επαναλαμβάνω πάντα φιλικά και χωρίς κανένα μίσος. Εξάλλου οι παραπάνω "καλλιτέχνες" που ποστάρει ο Λύκος, επέλεξαν να δημοσιεύσουν τα έργα τους και να εκτεθούν στο κοινό.

Ωασσιλις είπε...

Δε γκατάλαβα που μπήκε το τύμπανο του εκτυπωτή. Φωτογραφία δεν έχει; Τελείωσε το φίλμ;

ΛΥΚΟΣ είπε...

Καλημέρα

Ωασσιλις δε νομίζω να είσαι τόσο αφελής ώστε να περιμένεις να δώσει ο Master Sotiris όλα του τα μυστικά ώστε να μπορεί ο κάθε αμύητος να φτιάχνει κοκοβγιούς. Ίσως κάποια μέρα διευκρινιστεί και τι έκανε με το τύμπανο και πως έσκισε το παντελόνι. Ίσως.

Όσον αφορά τώρα το φιλανθρωπικό σκοπό φυσικά και υπάρχει και θα διευκρινιστεί στη συνέχεια, απλά είμαστε χαμηλών τόνων και δε θέλαμε να δώσουμε δημοσιότητα. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την κατανάλωση φαγητών / ποτών η οποία ήταν εναρμονισμένη με τους κανόνες του Earth Now! Paseta Later! δόγματος.

Τέλος αυτά τα 'Tamburini, Ternblanche, 916, NR750 που λες προφανώς αφορούν προιόντα μαζικής παραγωγής τα οποία μόνο σαν φτηνή απομίμηση τέχνης μπορούν να εκληφθούν.

Ride Free
Taste the Wind
and the beans

Ωασσιλις είπε...

μοιραστείτε ρε τη γνώση ρε μουσάτες συντεχνίες..

τεσπά.. δε μου λες η Beans & Gas με την Beans & Air τι σχέση έχουνε; οι ίδιοι είναι απο πίσω; το παντελόνι το'ραψε;

ΛΥΚΟΣ είπε...

Ναι, είναι ένα σώμα, μια ενότητα.

Μάλλον δεν το χει ράψει ακόμα σε περιπτωση που το ξανασκίσει, κι έχω αρχίσει να φοβάμαι και για το καλτσόν.