Έτσι ζωγραφίζω πλέον 'ξερά' πάνω στο μέταλλο χωρίς οδηγό.
Επίσης απέρριψα στένσιλ κτλ, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά επειδή θέλω να προσπαθήσω να το κάνω 'the traditional way'.
Την προηγούμενη φορά είχα μείνει σ' αυτό.
Το χω κάνει σβήσε-γράψε το ντεπόζιτο σαν τον μαγικό πίνακα. Μόνο που το σβήσε θέλει διαλυτικό και πολύ τρίψιμο. Πρωί λοιπόν, καφεδάκι και προσπάθεια δεύτερη. Τυχαίο σχήμα πάντα
και μια διχρωμία μετά.
Εντάξει, καλύτερο απ' το προηγούμενο. Καλό δεν το λες αλλά σκοπός είναι η βελτίωση.
Ξανά διαλυτικό και τρίψιμο και πάμε τρίτη φορά.
Σταματάω γιατί μου τέλειωσε το διαλυτικό. Γκουχ.
2 σχόλια:
καλημέρα Λύκο! να ρίξω μια ιδέα?
Μήπως απο τη στιγμη που θες να ειναι απόλυτα συμμετρικο το σχέδιο και αυτο είναι το δυσκολότερο κομμάτι, να διπλωνες στη μεση μια σελιδα Α3 και να το εκανες το μισο στη μια μερια και μετα να εκοβες με ενα κοπιδι τις γραμμες ως την αλλη και υστερα απλα να το ξεδιπλωνες και να το κολλουσες πανω στο ντεποζιτο σαν οδηγο;
motor2head
Δεν έχεις καθολου αδικο, κι αλλοι μου το προτειναν - ομως οπως λεει κι ο Μιχαήλος μετά αντι να μαθεις το πινελο μαθαινεις το κοπιδι.
Επισης σε βαμμενο ντεποζιτο τι θα κανεις; Θα βαλεις κοπιδι;
Σαν πιο ευκολη μεθοδος υπαρχει μητρα και αερογράφος - αλλα θελω να δοκιμασω να μαθω τον 'παραδοσιακο τροπο'. Ενα πινελάκι και μπογιά και τίποτα άλλο ;)
Aργότερα βλεπουμε!
Δημοσίευση σχολίου