The Sunday Rust Massacre

Να ξεκινήσω λέγοντας οτι τα μηχανάκια μου τα πηδάω ασύστολα. Δεν μπορώ με τίποτα να καθομαι απο πανω με τα πανακια και τις βουρτσες. Πρωτα τα αφηνω να γινουν - ο επισημος ορος ειναι πουτανα - και μετα τα ξαναφτιαχνω απ την αρχη. Το μη μου απτου δεν το φχαριστιεμαι. Ειδικα αυτο το 185 εχει τραβηξει τα πανδεινα.

Οταν το εφτιαξα λοιπον, ελλειψη γιουρο ειχα βαλει κατι καθρεφτακια και κατι ακτινες στους τροχους απο Ταιλανδη μερια. Δεν εχετε ιδεα ΠΟΣΟ γρηγορα σκουριασαν κι αρχισαν και να σκουριαζουν οτι βρισκεται γυρω τους. Αν δεν ψωνισεις απο τη Μητέρα Χόντα αυτά παθαίνεις.

Σημερα λοιπον ειπα να κανω ενα μινι πολεμο. Και θα περιγραψω μια μεθοδο που:

1. Γινεται τσακ μπαμ
2. Δε θελει τριβεια, πανια
3. Δε θελει υδροχλωρικα και αλλα δυσευρετα

Ειναι η μεθοδος του τεμπελη με υλικα απ το σουπερμαρκετ.

Λοιπον παμε. Παιρνουμε ενα τσιριχτήρι του αζαξ, το αδειαζουμε απο οτι μλκ εχει μεσα και βαζουμε βραστο νερο, ξυδι, ΜΠΟΛΙΚΟ ξυδι και υγρο για τα πιατα και το κανουμε φραπεδια. Τσιμπαμε το μιγμα DEATHRUST και ενα δυο πρασινα scotchbrite και πάμε στο εξελάκι

Δειτε κατάσταση ζαντας πριν.

Kαι σε 5 λεπτάκια

Πάμε και στο καθρεφτάκι που έχει γίνει κώλος

Ένα πέρασμα

Και δώσε

Πάμε και στο άλλο

Και 2 λεπτάκια αργότερα

Ξαναπάμε στην υπόλοιπη ζάντα

Ε ρε Ταιβανέζικο γαιδούρι..

Death to Rust

20 λεπτάκια υπόθεση. Υπάρχουν κι άλλες μέθοδοι, αλλά είπαμε, αυτή είναι του τεμπέλη... Τώρα καφεδάκι και βόλτα. Τσιμπήστε και το soundtrack που ειχα