disable copy

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Κόντρα 80



  


Στην αρχή έτρεχε η μαρίδα. Πολλές φορές πήγαινα μετά που τέλειωνα τη δουλειά, σχετικά νωρίς για μεγάλα. Ήτανε λοιπόν τα λιμά, κάτι AR κάτι MB-5 σαν το δικό μου – δεν είχε βγει ακόμα το ΜΒΧ – κάτι sachs και hercules με τις θηριώδεις ψύκτρες…
 
Φεύγανε δυο δυο σαν τα κουνουπάκια. Φτιαγμένα RD50, παπάκια σκυλοφτιαγμένα και σκελετωμένα… δυο δυο στη σειρά και δώστου φωνές και δώστου σκυλολόι.

Πιο αργά εμφανιζότανε τα μεγάλα. Άμα ήτανε καμιά καλή κόντρα ετοιμαζότανε μέρες το πράγμα. Βδομάδες. Σήμερα θα τρέξουν, αύριο θα τρέξουν. Μερικες κοντρες δε γινοτανε ποτε γιατι φοβοταν ο Γιαννης το θεριο και το θεριο το Γιάννη. Και ουτε το θεριο ουτε ο Γιαννης ήθελε να βαλει τις αδειες κατω.

Και να παιζουν τα προγνωστικά αβέρτα. Οι πιο γνωστες και καλα ηταν αυτοι με τα 50αρακια. Πως ξερουνε ολοι οι υπαλληλοι των τρεις κι εξηντα να σου αναλυσουν την παγκοσμια οικονομικη συγκυρια στο 5λεπτο; Ε, ετσι κι ολοι με τα παπακια ήτανε γατόνια στο να σου λενε το τι και το πώς.

Φιλε το μπολντορ του Βασιλη εχει 500 αλογα μου το πε ένα παιδι που δουλευει στο συνεργειο που το φτιαξανε. Τι λες ρε παιδι μου;

Κατασκοπεια αβερτα. Τι του χει κανει ρε και παει ετσι;

Δε λεει…

Σιγα μην πει.

Όταν φτανανε τα πιο μεγαλα, η πιτσιρικαρια εκανε στην ακρη. Εκει ηταν το καλυτερο μου. Τα τρεχανε εδώ στην κατηφορα του Γερμανου στην εθνικη πανω.
Η εθνικη δικη μας. Ένα κιτρινο αποκοσμο φως και να μυριζεις καμμενο λαστιχο και καστρολ και η μυρωδια να ανανεωνεται συνεχεια. Λες κι ειχες περασει σε άλλη διασταση κι εκει δεν ειχε πολη, δεν ειχε μπατσους, δεν ειχε γονεις, δεν ειχε γκομενα, δεν ειχε τιποτα.

Και όπως φτανανε τα μεγαλα δε μιλουσε κανεις σε κανενα. Με το που εφτανε ένα 350αρι ή ένα 550 κατευθειαν το πηγαδακι από τους γνωστους διπλα. Κοντα να πας, αλλα μην πειραζεις… και μη ρωτας και πολλα πολλα δε σου λενε.

Τζιν μπουφαν με γουνα και να πηδανε τα καγκουρακια να ζεσταθουνε με τα χερια στις τσεπες. Να χεις κατεβασει 2-3 ποτακια, να κανεις τσιγαρο, και να μυριζεις το καστρολ και παντου να βρυχωνται γυρω γυρω τα Θηρια. Να γυρνας και να βλεπεις Katana, RD, GPz, GSX, 900F, Z, ότι βαλει ο νους σου…

Μεχρι να τα πανε σου βγαζανε την παναγια. Τωρα θα το τρεξει. Όχι το σβησε. Ελα ρε μλκ… Ιεροτελεστιες. Ποτε να ζεστανει το μοτερ, ποτε να είναι ετοιμο… Πολλες φορες δεν το τρεχε ο ιδιοκτητης. Υπηρχανε ειδικοι… κατι τυποι λεπτοι σα ζαργανες που ξαπλωναν πανω στο μηχανακι και κρατιοτανε με το ένα χερι στο πηρουνι και το αφηναν για το κρακ στο λεβιε των ταχυτητων με το χερι. Λαστιχακια 110-130 πισω και 100+ αλογα, αναρτησεις σωβρακα και στο πρωτο σαμαρακι να παιρνει ο διαολος 250 κιλα γιαμαχα με σενα μαζι και να λες το δεσποτη παναγιωτη

πως τα πανε ετσι ρε;

ε τα πανε…

κουρελου στη σελα, το ντεποζιτο κατεβαινε και στη θεση του εμπαινε το πλαστικο ΑΖΑΞ με το σωληνακι να πηγαινει στο καρμπ, βενζινα ισα ισα για την κοντρα. Μειωνεις το βαρος χωρια που ξαπλωνεις. Τα ποδια θα κολλησουν πανω στον κοκοβιο, ψαρακι.

‘Ποσα παει ρε του Πεπε το 900;’
‘Μπορει και 250’
‘Ελα ρε’
‘Νταξει, ψαρακωμενος’

Φουλαρι στο τιμονι, κοκκινο και υφακι. Φιλε αμα θες να τα παμε δινεις τα φραγκα στο παιδι και τα παμε. Τις υπολοιπες μαγκιες τις βερεσε να τις χεσω.

Μηχανακια που αγοραστηκαν με μεροκαματα, που φτιαχτηκαν με αιμα, που αποπληρωθηκαν με @#$ήσι σε οικοδομες και σε μπογιαντισματα ν’ αλλαζουν χερια σ’ ένα βραδυ.

Και τι να σου πρωτοπω τωρα;

Για το υφος του τυπου την ωρα που δινει την αδεια;
Για το υφος του ζαργανα που γυρναει με καμμενα τα ματια απ το τελικιασμα;
Για το υφος του τυπου με το PE400 που παει πανω κατω λαμπαδα;
Για το υφος του πιτσιρικα με το παπι που το χει δαγκωσει αλλα δε φευγει και κοιταει σα χανος;
Για το υφος το δηθεν το δε με νοιαζει και σιγα το μηχανακι και καιγεσαι από μεσα σου;
Τι να σου πω και τι ν αφησω;

Κι εκει που περιμενεις να πανε τα μεγαλα, που περιμενεις κανενα Ζ1300 και κανενα 1100 να ρχεται κανενα διχρονακι ιδρωμενο και σκασμενο

‘ΜΠΑΤΣΟΙ ΡΕ’

και σε χρονο που δεν τον βαζει ο νους σου να χουν εξαφανιστει ολοι σα να μην υπηρξαν ποτε.

Ε αυτή τη στιγμη δε θα ξεχασω. Να εισαι εκει στη μεση και ν ακους ουρλιαχτα να φευγουν και να χανονται στις 4 γωνιες του οριζοντα, σε εθνικες, σε παραδρομους, σε στενακια, σε γειτονιες, σε λεωφορους, διχρονα και τετραχρονα, ξεταπωτα και νορμαλ, καθαροαιμα και ψευτό, με devil και Kerker και μπατζανια να μουγκριζουν σαν τα σκυλια, και να σαι εκει στη μεση και ν ακους αυτό το ΜΠΡΟΟΟΑΑΑ και τις ταχυτητες να βαρανε σαν τις μαχαιριες στις αλλαγες ΜΠΡΡΡΟΟ-ΚΡΑΚ-ΡΟΟΑΑΑΑ

και να φευγει και να χανεται.

Τι θες να σου πω τωρα;

1 σχόλιο:

naxiotis είπε...

έτσι ακριβώς όπως τα γράφεις
και τα ζήσαμε!!!!!!!
εποχή των ινδιάνων με τις κουρελούδες για σέλλες!!