disable copy

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Γινεται;

να μην την αγαπησεις; 

Δε γινεται. Καβαλας ε; Οχι σαν τα αυτοκινητα που μπαινεις μεσα. Πφφ ξεφτιλα. Οχι, καβαλας. Ανοιγεις και τα ποδια, πιανεις το τιμονι. Υπαρχει σε μηχανοκινητο αλλη σταση που να φτανει το πως νιωθεις; Ασε τα ποδηλατα. Σκελετωμενα. 

Σ' αυτη νιωθεις ομορφα. Πρωτη βολτα, ποιος την ξεχασε; Και ειδικα να ειναι και μ αυτη που θελεις ε; Να ξεροσταλιαζεις στη βιτρινα. Να εχεις διαβασει γι αυτην 100 φορες. 1000. Οτι εχει γραφτει. Να εχεις μαθει τα τεστ απεξω. Να μπαινεις μεσα, να την ψαχουλευεις, να ρωτας. 

Θυματα ειμαστε ρε. Και το ξερουνε. Δεν πα να το παιζουμε δυσκολοι. Απ τη μυτη μας σερνουνε με το που θα κοιταξουμε τη βιτρινα. Δεν πα να μην κανει δοσεις, δε πα να καιει; Και ακριβη θα την πληρωσουμε, και αμα μας κανει και καμια λαδια κανενας δε θα το μαθει.

Να την πουνε στην κουκλα μας; Ποτε. Και στη βροχη να σπρωξουμε, και για να παρει. Βαθια το χερι στην τσεπη κι ας πιανει φραγκοδιφραγκα. 

Και μετα την τσουλας εξω, δε συγκρινεται αυτο. Ερωτας. Ξερα, στεγνα, ατοφια. Ερωτας. Οχι 'σαν' και οχι 'παρομοιωστάν'. Χαδακια. Η καρδια σου παει να σπασει. Κι ειναι κι επικινδυνη ε; Ολες δεν ειναι; Κι οσο πιο επικινδυνη τοσο σ' εξιταρει. 

Μανετες, φρενακια. Καθεσαι πανω κι ακομα δεν το χεις πιστεψει. Την εχεις ρε φιλε. Την εχεις. Τι να λεμε. Και τσουλας τα πρωτα μετρα μαζι της. Κι αν πεσεις; 

Με το ΜΒ ειχα πεσει σε μια δεξια στο λιμανι απο λαδια. Ειχα παρει τουμπες ξεκρανωτος ανεβηκα ολη την ανηφορα πανω. Στις δυο ειχα προλαβει να βαλω χερι στην τριτη εσκασα με το σαγονι. Σηκωθηκα, με τη μιση μαπα μπλε, κραταγα το χερι κι ετρεχα να τη δω! Μην εχει παθει τιποτα! Τι επαθε το μηχανακι;

Εμεις καλα θα γινουμε. Κρεας, κοκκαλα. Δενουν αυτα. Αυτη δεν κανει να την πληγωνεις. 

Και οι πρωτες βολτες. Να τη μαθεις ε; Τι της αρεσει τι δεν της αρεσει;

Ερωτας.

Ε-Ρ-Ω-Τ-Α-Σ.

Κι οχι δεν ειναι σιδερα. Αν επενδυεις την ψυχη σου, τιποτα δεν ειναι σιδερα, και ξυλα και χαρτια. Ολα ειναι κατι. Μονο οσοι δεν βαζουν ψυχη δεν βλεπουν κατι. 

Μια γρατζουνια να χει σε καιει. Κι ας μην την βλεπουν οι αλλοι. Εσυ τη βλεπεις. Μακαρι να μπορουσες να το φτιαξεις. Πανακια, τριψιμο. 

Ν' ακους το θορυβο και να πεταγεσαι! Καποιος την πειραζει!

Και να καθεσαι το καλοκαιρι και να θες να τη βλεπεις. Εκει που καθεσαι, απεναντι να τη βλεπεις.

Κλασσικη ατακα, χρονια τωρα 'Βαλ' τις εκει να τις βλεπουμε ρε'

Και μετα οταν περπατας να την παρεις να φυγετε παρεακι, οσο και να χει περασει παντα την κοιτας και τη γουσταρεις. Δεν περνανε αυτα. 

Καλοκαιρι. Λιγα λεφτα για βετζινα θελουμε. Αυτο. Δικαιωμα στο ονειρο. Οπου κι οσο μπορουμε. Κλεφτα. Μια βολτα στην εθνικη βραδυ, ενα επαρχιακο, μια αλητικη στην πολη. 

Η πραγματικοτητα ειναι για τους ξενερωτους.

Δικαιωμα στο ονειρο....


21 σχόλια:

Αλέξης είπε...

Γουστάρω το χαδάκι το βράδυ όταν γυρνάω απ'τη δουλειά , αφού έχω κάνει τι εχώ κάνει στο δρόμο και δεν έχει πει τίποτα, μη νομίζει ότι δεν την εκτιμάω κιόλας.Τη χαζεύω και της λέω και ένα "Μανούλααα". Την άλλη μέρα το πρωί γουστάρω όταν σηκώνεται το πόδι μου να καβαλήσει και η γωνία ανάμεσα στο πόδι και τ´αργφδια εφάπτεται ακριβώς με την γωνία ανάμεσα στη σέλα και το τεπόζιτο γιατί αυτό σημαίνει πως χωρίς άλλες διορθωτικές κινήσεις δίνεις μιζιά και είσαι έτοιμος για πόλεμο.Προσέχω μην πει τίποτα κακό για αυτήν κανένας μπροστά της και έχουμε θέμα.
Έρωτας λέγεται αυτό;

Μήπως να πάω να το κοιτάξω;

Ανώνυμος είπε...

Να μην πας να κοιταξεις τιποτα...

Οπως πρεπει ερωτευμενος εισαι!

Λυκος

Ανώνυμος είπε...

Εγραψες.........

+1000% mate......

Παναγιώτης

igmoritis είπε...

Λάζαρε στο κλεψα....γιατί το διάβασα και πήρα μια μεγάλη βαθιά ανάσα στο τέλος με κλειστά τα μάτια...

κάνε μου μήνυση....

ιγμορίτης....

ΛΥΚΟΣ είπε...

@igmo

'πήρα μια μεγάλη βαθιά ανάσα με κλειστά τα μάτια...''

Οπως οταν βαζεις δευτέρα ε;

;)

Αλλοιμονο... εσυ που εισαι κι ερωτιαρης... και ξερω... Κλεψε οτι γουσταρεις :)

Ανώνυμος είπε...

Απλά... respect...

Θανάσης Κ.

falco είπε...

Έξι χρόνια πέρασαν από την ημέρα που καβάλησα πρώτη φορά το Brutale... Κάθε μέρα, τη χαϊδεύω, της μιλάω και την χαζεύω σα να ήταν η πρώτη...
Δε γίνεται ρε φίλε, να μην τα ερωτευτείς...

~reflection~ είπε...

Καλημέρες Ποιητή!!!!

Με ταχυτητες Ψυχής γράφονται τα Ποιήματα!.....

Κρατώ:
"Η πραγματικοτητα ειναι για τους ξενερωτους.

Δικαιωμα στο ονειρο...."


Φόρεσα κράνος
επιβιβάστηκα
ήδη νιώθω τον αέρα συνΤαξιδιώτη....
την Καρδιά σε επιτάχυνση
και......

......

Ποίημα!....

;-)))))

Ανώνυμος είπε...

Δικαιωμα στο ονειρο...

κι εγω ονειρευομαι... μια τετοια βολτα...

το ξαναδιαβαζω και ταξιδευω....

καλημερα

Evita Free Rider

Billie Girl είπε...

κ επειδή εγώ δε διαβάζω μια…όμορφη…βόλτα…
νιώθω μόνο μια απελπισμένη αγάπη…ανάγκη για συνύπαρξη…
λέω να σε χρησιμοποιήσω όπως το κάνεις κ εσύ…
βγάλε συμπεράσματα

My lady of the Various Sorrows
She was given to me to put things right
Ah, here she comes, blocking the sun
Blood running down the inside of her legs
I knew before I met her that I would lose her

ΛΥΚΟΣ είπε...

@Billie Girl

Διαβαζεις πισω απ τις γραμμες...

Ναι υπαρχει αυτο που λες... η αναγκη να εισαι μαζι τους...και να σε ενδιαφερει στο τελος
εκεινη να ειναι ενταξει
να την πας οπως θελει τη βολτα
να την επιστρεψεις οπως την πηρες
για να μπορεις να την πας καλυτερη
την επομενη και την επομενη...

Αυτο δεν ειναι το δικαιωμα στο ονειρο;

Billie Girl είπε...

Διαβαζω μόνο ότι γράφεις...τίποτα παραπάνω...
Αυτο είναι το...δικαίωμα γενικα...
ότι έχω στην τσέπη στο δίνω για μια βολτα
κ σε αφηνω να κρίνεις αν θα είναι όνειρο, εφιαλτης, παραγματικότητα

Ανώνυμος είπε...

Μηχανακι καινουριο, κουτα, δεν εχω καταφερει να παρω.... αλλα δεν με νοιαζει.. Ηταν νοθο παιδι και το υιοθετησα, ηταν η παραμελημενη γκομενα που την πηρα απο το χερι... Ειναι ΟΛΑ!

Θεοφανης

Ανώνυμος είπε...

@Θεοφάνης

Thanks bro..... H μαγεια ειναι η ιδια... Ωραιος....

@Βillie Girl

Η ομορφιά στο όνειρο είναι ότι ποτέ δεν το ελέγχεις πως θα πάει. Ότι έχεις στην τσέπη αρκετό είναι πάντα, αρκεί να παίρνεις τα ρίσκα.

@Falco

Ερωτιάρη.... Παντα καλα να ναι η κουκλαρα σου..........

Λυκος

Χ είπε...

Και κάθε χρόνο, την ίδια μέρα, να της λες "Χρόνια πολλά... Σ ευχαριστώ για όλες τις στιγμές..."

Ανώνυμος είπε...

Σε διαβάζω από καιρό (νομίζω εννοείται αυτό...). Παρ' όλα αυτά είναι η πρώτη φορά που θα σου αφήσω σχόλιο....Με έκανες να νιώσω πάλι την μικρή που είχα...(μπλε, αχ αυτό το μπλε, του ονείρου...και 125)...ω ευτυχία το άγγιγμα, το χάδι...και που ποτέ δεν μετάνιωσα για τα λεφτά που της ακούμπησα στα 18...και τα 3 χρόνια που πέρασαν...που την έδωσα και οι γωνίες, τα στενά και οι ίσκιοι ήξεραν τη θλίψη μου και το δάκρυ του αποχωρισμού...μα ζούσα με αυτό που λες....την ελπίδα, το δικαίωμα σο όνειρο, πως η μπλε νεράιδα μου (λίγο μεγαλύτερη, στα 600cc) θα γυρίσει από τα όνειρά μου στα χέρια μου, για να ζήσω πάλι μαζί της το όνειρο.....και πια δεν μπορώ...περιμένω, μια στάλα σωτηρίας, το όνειρο δεν ξεθώριασε, μα πια όλο και πιο μακρυά πάει....χάλια πράγμα να σου "φεύγουν" τα όνειρα στα 22.....και ακόμα περιμένω αυτό που περιγράφεις, αυτό το δικαίωμα στο όνειρο.....και είναι μπλε...600...με ένα R...


σ'ευχαριστώ...
FRiTZ

Ανώνυμος είπε...

"....θα γυρίσει από τα όνειρά μου στα χέρια μου, για να ζήσω πάλι μαζί της το όνειρο.....και πια δεν μπορώ...περιμένω, μια στάλα σωτηρίας, το όνειρο δεν ξεθώριασε, μα πια όλο και πιο μακρυά πάει....χάλια πράγμα να σου "φεύγουν" τα όνειρα στα 22.....και ακόμα περιμένω αυτό που περιγράφεις, αυτό το δικαίωμα στο όνειρο.....και είναι μπλε...600...με ένα R... "

Φιλε.... δεν ξερω ποσο με διαβαζεις... αλλα για φιλους σαν και σενα γραφω. Respect στο σχολιο σου...

Λυκος

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις.... ξέρεις...πάντως το καλύτερο που μου έχεις πει μένει ακόμα το "πιτσιρικάς παλαιάς κοπής"....αν το θυμάσαι (όχι εδώ)... Παρακαλώ πολύ.....και εγώ χαίρομαι να διαβάζω.....
FRiTZ....

Ανώνυμος είπε...

Αδερφε Λαζαρε, σε διαβαζω χρονια τωρα αλλα με αυτο το κειμενο με εκανες να χασω τα λογια μου...

Αυτο το χαδι, αυτο το ατιμο χαδι που εχουμε ολοι δωσει στις καλες μας... Πως να περιγραψεις τον Ερωτα; Πως να πεις με λογια οσα μονο τα ματια μπορουν να πουν;
Πως να εξηγησεις ΓΙΑΤΙ επελεξες να τραβηχτεις μεχρι τη Γερμανια για να παρεις μια μηχανη 15ετιας και οχι μια "του κουτιου", καλογυαλισμενη, συγχρονη, πιο δυνατη...

Γιατι ΑΥΤΗ ηταν το παιδικο ονειρο! Η Γκομενα που ηταν αραγμενη εξω απο το μαγαζι με τα ειδη μουσικης στη Μπενακη που πηγαινες καθε τρεις και λιγο για χορδες και παρτιτουρες, και την κοιτουσες και εχανες το μετρημα...

Δικαιωμα στο Ονειρο... Ετσι! Και 3 το πρωι να κατεβεις στο γκαραζ, να κατσεις εκει να την κοιτας, να της μιλησεις και μετα να την παρεις να χαθειτε στα στενα της πολης για μια βολτα οπως παλια...

Φιλε επετρεψε μου να σου κλεψω αυτο το κειμενο... Για να το δειξω...
Σε φιλους που εχουν ξεχασει -για να θυμηθουν...
Σε φιλους που δεν ξερουν -για να καταλαβουν...
Μα πανω απο ολα σε φιλους που δεν ξεχασαν ποτε αλλα δεν βρισκουν λογια να πουν οσα λενε τα ματια τους....

Σε ευχαριστω αδερφε!
Νικος Λ.

Ανώνυμος είπε...

@Φιλε Ταξιδευτη...

ελευθερα.. Μ εφτιαξε πολυ το σχολιο σου......

Λυκος

Χρήστος (ο Monzas) είπε...

μ'αρέσει που συνέχεια μου ξυπνάς μνήμες φίλε..
καλοκαίρι στην Πάτρα. μπύρες (πολλές) με μια παιδική φίλη - βλέπε ανολοκλήρωτος έρωτας.. πάμε παραλία; σιγά μην έλεγα όχι. έχεις πιεί πολύ; 'ντάξει μωρέ, η μηχανή πάει μόνη της!! καβαλάμε τη Monza και φεύγουμε. και με παίρνει αγκαλιά...
δεν φτάσαμε. ποτέ δεν κατάλαβα πως πέσαμε. ευτυχώς μόνο γρατσουνιές. αυτή τα ψιλοέπαιξε όταν με είδε: χέρι - πόδι - μάπα όλα είχαν αρπάξει από δεξιά. το πόδι της την πόναγε. σταματάει αμάξι και προσφέρεται να μας μαζέψει. μπες της λέω κι έρχομαι. μα; τι μα, θ'αφήσω εδώ τη μηχανή; μόνη της; βάζω μπρος, παίρνει αλλά κάτι δεν πάει καλά. σκύβω, δεξιά πίπα - μπουζί σπασμένα αλλά δουλεύει το σκυλί με τον έναν! καβαλάω και φεύγω για τον ερυθρό σταυρό με το Ι.Χ. με τη φίλη από πίσω να με κοιτάνε και να μη το πιστεύουν. τι να τους εξηγήσεις..

από τότε είχα πάντα κάτω απ'τη σέλα μπουζί και πίπα. δεν ξαναχρειάστηκαν, ακόμα εκεί είναι..