disable copy

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Strawberry 500



Σε ένα αλμπουμάκι που έφτιαξα στο φβ με τίτλο Old Skool, και που θα το βαλω κι εδώ καποια στιγμη για κατεβασμα, εχω βαλει 100 μηχανακια +, από τις κουκλες που οδηγουσαμε τοτε.

Σε ποιο λυσσαξανε ολοι στα σχολια; Στα CR500. Το τερας. 



Ποσοι το πηραν; Ποσοι θα το επαιρναν; Λιγοι. Που να το παλεψεις και που να το πας; Ευκολο είναι; Μπορει ολοι να αγοραζουν μηχανες καθημερινες, που βολευουν, που δεν καινε, που που… ναι αλλα το ματι κολλαει εκει. Στο 500.

Χωρις παθος όλα είναι λαθος

Μια ατακα που μ αρεσει είναι everything I like is either illegal, immoral or fattening.

Το 500 είναι 2 στα 3. Not bad. Το οδηγας και ξεχνας τ’ ονομα σου, είναι ‘dont forget to breathe’. Eτσι δεν πρεπει να είναι τα πραγματα; Όλα; Όχι μονο τα μηχανακια;

Και ξαναλεω, αν και τα χω ξαναπει. Το να οδηγας μηχανακια, ‘τοτε’, τετοια μηχανακια ειδικα, ηταν ο ορισμος της αλητειας και των ακρων. Το να οδηγας καν μηχανη τοτε ηταν αλητεια. Κι αυτό ηταν ένα κτηνος που εκανε θορυβο, δεν ειχε φωτα, δεν ειχε πινακιδες, ειχε σπασει 100 νομους στα 50 μετρα….. με σουζα παντα……

Τωρα προσπαθουμε να το κανουμε αυτό… αλλιως. Δε μιλαω για το 500 συγκεκριμενα, ξερετε γιατι μιλαω αν διαβαζετε πισω απ τις λεξεις λιγο…. Να το κανουμε πιο ησυχο, πιο καθαρο, πιο αντι-σπιν, πιο κοινωνικο, πιο….

Ελα… σου κουνανε και το κερασακι… πιο γρηγορο είναι… γραφει χρονους…. Δεν κανει φασαρια να σου παιρνει τ’ αυτια… δεν μυριζει λαδιλα…κι είναι κι ευκολη… ευκολη…

Απλα δε θα είναι κατι ακραιο…. Μα το ακραιο μ αρεσε ρε φιλαρακι……… και που ηταν δυσκολη… αυτό μ αρεσε… το δυσκολη……

Παμε αλλου το παθος…. και τα δυσκολα….

Εισαι πιτσιρικι… Γουσταρεις τη δασκαλα της 6ης. Ουτε να σκεφτεις τη λεξη ‘γουσταρω’ δεν ξερεις. Τιποτα. Περιστερά. Και μια μερα, μια αγία ημέρα, - το χει κάνει ο Γουντυ Αλλεν στο Radio Days – την βλεπεις από ένα παραθυρο να τα πεταει. Συγκρινεται με τιποτα αυτό; Tην απαγορευμενη τρελα;

Ότι σου προσφερεται απλοχερα και χωρις κανενα φραγμο αργά ή γρήγορα ευτελιζεται και χανει τη σημασια του. Αργα η γρηγορα θα το βαρεθεις. Κανονας παθους; Δεν ξερω.

Πρεπει ποτε να μη μπορεις να το χεις ολο για να το ζητας συνεχεια.

Παμε αλλου. Εισαι σπορος. Πιτσιφριγκος. Σου χουν κρυψει τη μαρμελαδα φραουλα. Γαμωτο. Στην χουν κρυψει και δεν ξερεις που. Αστο, δεν κανει να φας. Δε θα φας μετα. Γαμωτο. Κι είναι ολοι απασχολημενοι και τη βρισκεις. Κοκκινη ε… ξερεις… της κολασεως… να γυαλιζει…. Ω ρε φιλε. 5 μερες το ψαχνεις και νατο. Αλλα δε μπορεις να φας πολύ θα σε παρουν γραμμη και θα της αλλαξουν θεση. Μια κουταλια, μια καλη. Ελα…… ωωω ρε φιλε…..

Ξερεις, εκει που κλεινεις τα ματια, αυτό το……πωωω…… Πως νιωθεις μ αυτή την κουταλιά ε;

Το ιδιο θα ηταν να στο βαζανε μπροστα σου και να σου λεγανε φαε οσο θες είναι λαιτ, φατο ολο, μετα εχει αλλα 4 βαζα; Το ιδιο;  Ξενερα….

Είναι ωραιο να εισαι σωστος, να εισαι μετρημενος, να να να… Αλλα καπου, σε καποιες φασεις της ζωης σου, πρεπει να ΛΥΣΣΑΣ. Να χεις παθος. Να τα @#% όλα. Να τα ξεφτιλιζεις. Να κανεις λαθη. Δε γινεται χωρις λαθη.

Παντα το παθος κανει λαθος (τιγκα στην ατακα ειμαι σημερα). Και το ξερεις και παλι το κανεις. Καμια φορα ασχημα λαθη, χοντρα λαθη. Στο παιχνιδι ειν’ αυτό απ την αρχη. Γι αυτό δεν κρινω ποτε τα ψωνια και την τρελα του αλλου. ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙ, ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΒΑΡΕΤΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ.

Ποτε δε βριζω όταν δω παπια να σουζαρουν. Ποτε δεν ηθικολογω όταν πιασουνε κανενα να κανει οργια. Μ αρεσει να παιζουν παιδια μπαλα και να γκαριζουν. Μ αρεσει ο τυπος που περναει με το ξεταπωτο χιλιαρι στις 3 κι ας με ξυπναει. Μ΄αρεσουν οι τυποι που κλεβουν το γλυκο, μ αρεσουν οι τυποι που θ ανεβαιναν στο 500, μ αρεσει που πηρα το Χασκυ το 250 και κυκλοφορουσα και στην πολη μ αυτό και ειχα πιστεψει κι ότι βολευε, μ αρεσει να κανω λαθη από μαλακια μου γιατι ΖΩ.

Το λαθος που γινεται σημερα είναι το χειροτερο. Η εννοια του politically correct επρεπε να χει καει στην πυρα μαζι με 10 άλλες μαλακιες. Δε μιλαω για ασυδοσια. Κάθε άλλο. Μιλαω να εισαι παντα, παντου σωστος και να σεβεσαι τον άλλο, αν δεν εχεις όμως εστω ΜΙΑ… ας πουμε ‘σκοτεινη’ πλευρα, τοτε… βουλιάξαμε αδερφέ.

Κι αν κανεις λαθη και πονανε – γιατι καποια στιγμη θα γινει κι αυτό – σκεψου ότι θα μπορουσε να είναι χειροτερα. Θα μπορουσε να μη νιωθεις τιποτα. Τωρα τι θα γινει;
Θα κλεψεις τη φραουλα να καβαλησεις και το 500 με 90% πιθανοτητα να φας στουκο ή θα κατσεις να τα κοιτας σαν το ζομπι; Αν σε παρει ο διαολος σε πηρε. Όλα μεσα στο παιχνιδι δεν είναι;


4 σχόλια:

~reflection~ είπε...

χαχαχααααα Φίλε μου,
1. Μας παίζει η Μοίρα και κρύβει το βαζάκιμε τη Φράουλα...
μα ΔΕΝ το κάνει στον Καθενα...
Λαμβάνει "σήματα" ότι σηκώνει καψώνι ο Τύπος/ισσα.... και ΠαίΖει!.... {Άγρια}

2. Συμβουλή μου:
Όταν βρεις το Βαζάκι να φας αχόρταγα όλο το περιεχόμενο για να του ΑΛΛΑΞΟΥΝ θέση και να σε ιντριγκάρει πάλι το ΤρεΛό seek & hide...

Όσο για το 500, δεν μπορώ να σχολιάσω... Όπως είπα στον Φίλο μου Δ. Διατσίδη, Εγώ είμαι της ΕσωΤαχύτητας Εαυτού που επιταχύνει και ανεμίζει την Ύπαρξη στην άλλη λωρίδα της Οπτικής του Θέματος!....


{Απόλαυσα το Στόρυ..... και όσο για τις ατάκες... οκ... παίρνεις μέχρι και βραβείο Blogόσφαιρας!...}

;-ΡΡΡΡ

ΛΥΚΟΣ είπε...

"Λαμβάνει "σήματα" ότι σηκώνει καψώνι ο Τύπος/ισσα.... και ΠαίΖει!.... {Άγρια}"

Εκει δεν ειναι ολη η ιστορια;

"Όταν βρεις το Βαζάκι να φας αχόρταγα όλο το περιεχόμενο για να του ΑΛΛΑΞΟΥΝ θέση και να σε ιντριγκάρει πάλι το ΤρεΛό seek & hide..."

Ετσι...........

Κωστακης Χρηστος είπε...

Αυτο το βαζακι με την φραουλα ,κοκκινο ειναι νομιζω ε??
Αντε να φας μονο μια κουταλια ομως!!

Ανώνυμος είπε...

Εμ, ναι. Δυστυχώς, στην Ελλάδα το να είσαι πάντα παντού σωστός δεν υπάρχει. Μάλλον το να είσαι πάντα παντού απατεωνάκος ή απατεωνάρας και αληταράς είναι ο χρυσός κανών και όσο πιο θρασύς, τόσο πιο "κύριος".

Αυτό δεν σημαίνει ότι το πάθος είναι λάθος, κάθε άλλο. Η απολαυση κάθε γλυκιάς κλεμμένης κουταλιάς παραμένει απολαυστική. Απλά το σωστό, περιμένω ακόμα να το δω γύρω μου... Και προσέχω το βαζάκι με τις φράουλές μου να μην λερώνεται με τα σκ@τ@ των άλλων, που να τους πάρει και να τους σηκώσει. Όχι, δεν εννοώ να τους σηκώσει σούζα :P

Γιάννης.

ΥΓ ένας φίλος έχει ένα CR500 στην αποθήκη. Το συζητήσαμε κάποια φάση και μου απάντησε "έλα ρε φίλε, κρίμα είναι, άστο, σε λυπάμαι". Εμ, ναι. Πλέον δεν ξέρω αν θα ήθελα βόλτα με τέτοιο...