disable copy

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

H φωτογραφια που δεν βγηκε

Πριν απο πολυ καιρο, σ' ενα φόρουμ ειχε τεθει το θεμα αν θελουμε το παιδι μας να οδηγει μοτοσυκλετα, για οσους ειμαστε γονεις.

Ειχα πει καθετα οχι. Θα προτιμουσα οχι.

Αφου ξερω. Αφου βλεπω. Και ειδικα Κρητη ε; Ηρακλειο ε; Δε θελω να γραψω ποσοι απο την αρχη του χρονου. Και καθε χρονο.

Εμπιστοσυνη του εχω, ξερω ομως οτι δε φτανει το τι θα κανει αυτος. Εννοειται βεβαια οτι ειχα πει οτι αν το ζητησει ποτε, αν θελει, θα του μαθω οτι ξερω. Σε ΚΑΜΙΑ περιπτωση συνεπιβατης σε αλλον που δεν ξερει να οδηγαει. Χιλιες φορες να μαθει αυτος σωστα, με ασφαλεια, με κρανος, και τα συναφη.

Αλλα εκανα το κορόιδο. Με το 1300 τι να πει; Που να το παει; Με το μπομπο... λιγος. Με το 185 ομως τωρα... ολο μου πετουσε σποντες. Και κουκλα, και ευκολο φαινεται, και να παμε σε καμια αλανα...

Εκανα το κορόιδο. Μεχρι πριν 4-5 μερες. Εχουμε βγει βραδυ με το XLακι, εχω σταματησει σ' ενα περιπτερο, ο Κιμων με περιμενει διπλα στο μηχανακι. Γυρναω και τρωγω την τρελη φλασια.

Εχει κατσει πανω, και γουσταρει. Γουσταρει. Εχει πιασει μανετες, παιζει τις αναρτησεις, οτι ξερει κι οτι μπορει κι εχει ενα υφος ευτυχιας. Ηθελα να τον παρω φωτογραφια αλλα χαζεψα και δεν...


Και ξαφνικα ήξερα οτι θα παμε στην αλανα, οτι θα τον μαθω, οτι δε γινεται αλλιως. Οτι οση εμπιστοσυνη κι αν του χω δε φτανει και πρεπει να χω κι αλλη τοση κι αλλη τοση και δε γινεται αλλιως. Ενα κοσμο που με μεγαλωσε, που γραφω γι' αυτον, που οσο επικινδυνος ειναι αλλο τοσο πανεμορφος ειναι - πως να του πω οχι;

Εκατσα για λιγα δευτερολεπτα και τον κοιταζα. Ουτε μ εβλεπε, καθοταν πανω κι ονειρευοταν. 17 χρονων, 3 χρόνια μικρότερος από το XLάκι.

Πηγα κοντα.

'Αυτο ειναι ο συμπλεκτης. Εδω ειναι οι ταχυτητες... πατας κατω μια... αν εχεις νεκρο πριν βαζεις πρωτη... να ξεκινησεις....Εδω... αυτο ειναι παλιο κι εχει μανιβελα, ανοιξε την λιγο. Ωραια τωρα πατα μια γερη να βαλεις μπροστα. Γερη ειπαμε. Πιο δυνατα, απ' το πανω σημειο να παει μεχρι κατω με μια κινηση, μην πειραζεις γκαζι θα μπουκωσει.'

Πήρε.

Καθοταν πανω με το μηχανακι να δουλευει κι ειχε εκστασιαστει.

'Ενταξει για τωρα, γιατι ειμαστε σε πολη. Τα υπολοιπα στην αλανα. Σβησε τωρα, απο δω δεξια το διακοπτακι... με τον αντιχειρα συνηθισε να το κανεις... ετσι.'

'Να το ξαναβαλω μια μπροστα να δω αν μπορω;'

'Ναι, ξερεις τωρα, ανοιξε διακοπτη, τσεκαρε για νεκρα.... ελα...'

Και η φωτογραφια δεν βγηκε, αλλα δε χρειαζεται. Ολες οι εικονες στο μυαλο μου ανεξιτηλες. 

Καλά ταξίδια μικρέ.


13 σχόλια:

Ωασσιλις είπε...

Μόλις ξεκίνησε η επόμενη φάση της ζωής σας. Όλες μου τις ευχές..

ΛΥΚΟΣ είπε...

Τhanks mate ;)

tsalis2 είπε...

Ετσι πρεπει.Να του μαθεις εσυ.Καλα.Να εισαι σιγουρος οτι οταν θα εχει δικα του φραγκα και αγορασει το πρωτο του μηχανακι να μην ξαγρυπνας με τον φοβο....

falco είπε...

ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ και πάλι ΝΑΙ!
Ξέρεις εσύ πως θα τον κάνεις να μάθει σωστά!
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο τη χάρηκα αυτή την ανάρτηση...

Να σου πω και τον πόνο μου ρε φίλε;
Ψιλοανακουφίστηκα που ο αδερφός μου έκανε κόρη είναι η αλήθεια... Έλεγα, "κοριτσάκι είναι, δε νομίζω να γουστάρει αργότερα μηχανές"... Έλα όμως που το κωλόπαιδο, ότι μηχανή βλέπει στο δρόμο πλέον, φωνάζει "Μίμηηηη".... Σκατά...

Ανώνυμος είπε...

@falco

Αμαζονα ρε... σε χαλαει ? :)

Και thanks :))

Λυκος

Χ είπε...

Καλή αρχή ;) Μόλις έχασες το XL ε, δε χρειάζεται να στο πω. Κατασχέθηκε !

Ανώνυμος είπε...

Α ρε Λάζαρε ... λες και είσαι στο μυαλό μου με αυτό το κειμενάκι!!!
Σίγουρα θα ανησυχούμε πάντα ... αλλά από την άλλη ... πόσο πιό τυχερός είναι ο Κιμωνάκος σε σχέση με εσένα, εμένα και τους υπόλοιπους της στρατολογικής μας κλάσης, που μάθαμε σχεδόν τα πάντα μόνοι μας, με λάθος τρόπο, με λάθος νοοτροπία και με σημάδια ... πολλά σημάδια ... στο σώμα αλλά και στην ψυχή, όταν φίλοι έφευγαν ...
Πιστεύω ότι ο μικρός έχει τον καλύτερο δάσκαλο που μπορεί να έχει ... τη γνώση την έχουν πολλοί (άλλωστε είσαι γνωστό κουλάδι !!! χεχεχεχε), αλλά την αγάπη μόνο εσύ μπορείς να του την δώσεις με αυτόν τον τρόπο !!!
Μάθε τον σωστά, μάθε τον να αγαπά αυτή την όμορφη αίσθηση που μόνο οι 2 τροχοί δίνουν και μάθε τον να κάνει ένα βηματάκι τη φορά !!!
Ότι καλύτερο εύχομαι στο ξεπεταρούδι σου ...

ΚωσταΜπρας

Υ.Γ. Όταν σε κανένα χρόνο θα έχω το ίδιο θέμα με την κόρη ... να σου τη στείλω ;;; (τα δικά μου νεύρα είναι λίγο ευαίσθητα!!! χαχαχα)

Ανώνυμος είπε...

Να τη στειλεις κι ελπιζω να τη μαθει ο πιτσιρικάς τότε ;)

Να σαι καλα ρε :)


Λυκος

Ανώνυμος είπε...

Falco, μη φας εχουμε γλαρο...τρεις κορες και οι δυο ηδη σφαζονται σε ποια θα δωσω το xjr οταν πεθανω!
Λαζαρε, εγω τις εβαλα απο μικρες στο τρυπακι, παντα με κρανος και ολα τα σχετικα. Οπως το ειπες, τους μαθαινω οτι ξερω και δεν ξερω και πανω απο ολα τους λεω συνεχεια να προσεχουν τους αλλους, να περιμενουν την οποια μαλακια απο τον καθενα και να μην εχουν τιποτα για δεδομενο. Ουτε στοπ, ουτε φαναρι, ουτε προτεραιοτητα, τιποτα!
Καλα σχολεια φιλε!

bull

Αλέξης είπε...

Falco αμα χρειάζεται ο γιος μια φορά να μάθει να οδηγάει σωστά από μικρός, η κόρη χρειάζεται δέκα. Ο γιός τέλος πάντων αν δεν του πάρεις μηχανάκι , το πολύ πολύ να νοικιάσει παπί , να πάρει βόλτα φίλου ή να σου πάρει τα κλειδιά. 5 φορές,10 μέχρι να το πάρεις χαμπάρι; Πόσες φορές θα πάει βόλτα ξεκράνωτη η μικρή σου με τον κάγκουρα που θέλει να της δείξει ποιός είναι μέχρι να την ψιλιαστείς;
Για μένα η κόρη πρέπει να έχει εκπαίδευση από πολύ μικρή για να ανταπεξέλθει στις στραβές και σκούτερ για να αρνηθεί στον κάγκουρα, "'Οχι ευχαριστώ θα παρω το δικό μου , τι να το κάνω να το αφήσω εδω πέρα;"

Ανώνυμος είπε...

@Αλεξης

Σωστος..........


Λυκος

deleted.gr είπε...

Λύκε,
πες αλήθεια. Αυτά τα "έλεγξε νεκρά, τώρα πάτα αυτό..." κλπ κλπ τα έχεις γραμμένα σε ένα πλαστικοποιημένο χαρτί με μεγάλα γράμματα, ε;;;

Καλώς ήρθες Κίμωνα!

Ανώνυμος είπε...

δημητρης ρε φιλε σημερα εφυγε ενας παλιος συμμαθητης.. και διαβαζω το κειμενο σου και ξερω κι εγω τι θα κανω οταν.. να σου πω σαν μικροτερος οτι την χαρα που ενιωσα το καλοκαιρι του 1996 πανω στο pw80 που μου πηρε ο πατερας μου δεν την ξανανιωσα? πως θυμαμαι ακομα την καρδια μου να χτυπαει σαν πιστονιες απο XR600 στον κοφτη? που το διχρονολαδο ηταν η αγαπημενη μου μυυρωδια για χρονια? μαζι με την μυρωδια των κεδρων στις βουνοπλαγιες και τον βουνισιο αερα... δεν τα αλλαζω φιλε.. συνεχισε να μας ταξιδευεις. δεκα γραφεις, χιλια νιωθουμε..