"Η κρύα μέρα του καλοκαιριού είναι η χαρά του αερόψυκτου". Σαίξπηρ φυσικά. Σιγά μην καθόμουν μέσα με τέτοια συννεφιά. Πήρα το 185 και βουρ για το χώμα μετά από ένα καλό επαρχιακό. Η ντίζα συμπλέκτη τα χει ψιλοφτύσει αλλά δε βαριέσαι. Για να το λιώνουμε το φτιάξαμε.
Μετά από 10 χλμ απολαυστικό στριφτερό επαρχιακό βρέθηκα στο playground. Το καλό στην Κρήτη είναι ότι όλα αυτά είναι δίπλα στην πόρτα σου...
Μετά από λίγο φυσικά χάθηκα, ως συνήθως. Αυτός ήταν κι ο σκοπός.
Αρχισα να διασχίζω τυχαία χωράφια με την ελπίδα να προσγειωθώ σε κανένα γνωστό δρόμο πριν τελειώσει η βενζίνα ή τα φτύσει ο συμπλέκτης.
Δεν πετυχε. Ουτε αυτο το δρομο ηξερα. Οποτε αφου κατι δεν δουλευει γιατι να μην το συνεχισεις;
Και τώρα είναι το καλό. Πάντα αναρωτιόμουνα γιατί παίρνει ο κόσμος κάμερες go pro και δεν ξερω τι. Σήμερα ευχήθηκα να χω μια. Αφου έχω διασχίσει το 14ο χωράφι (που το ονόμασα Λουδοβίκο για να το θυμαμαι αν το ξαναπεράσω) βρίσκομαι σ' ενα χωματοδρομο που μου φαινεται γνωστος και αρχιζω να πηγαινω μπούνια. Το 185 χοροπηδάει σαν τρελό στα κατσάβραχα, έχουν ξελαστιχώσει πλαίσια, οι αναρτήσεις έχουν γίνει σωβρακολάστιχα και το γκάζι καρύδι.
Και ξαφνικά βλεπω τι έρχεται απέναντι κλεινοντας μου το δρομο και βγαινει μεσα απο ενα συννεφο σκονης και μενω μλκς. Μπούνια εγώ; ΧΑ! Ντεσεβό και ο τύπος πάει χωρίς αύριο. Βλέπω ένα τεράστιο κόκκινο βατραχοειδές κατασκεύασμα να χοροπηδάει ολόκληρο και να κάνει γκέλες στα κοτρώνια και να ρχεται πάνω μου!
Αν ήταν κάτι άλλο θα είχα αντιδράσει γρήγορα, σ' αυτό μου πήρε κάτι κλάσματα παραπάνω γιατί χάζεψα!
Στο μεταξυ ο τυπος μιλαει στο κινητο και ουτε με βλεπει, κι αν με βλεπει δεν καταχωρει κατι. Δεν μπορω να τον δω βεβαια και καλα γιατι κανει κι αυτος γκελες μαζι με το ντεσεβο.
Αναστροφη και τον αρχίζω στο κυνήγι. Θελω να το δω απο κοντα. Στο μεταξυ ο τυπος εχει στριψει καπου, εγω παω απο λαθος χωματοδρομο (ε κλασσικα) και βλεπω ενα δρομο κατω απο μενα το ντεσεβο να πηγαινει μπαλα.
Ξανα αναστροφη και τον μαζεύω. Παει ΑΕΡΑ. Πεταγεται αριστερα δεξια, πηδαει τρελα κι ο τυπος εκει, στο κινητο! Τον εχω μαζεψει αλλα που να με δει; Για να με δει πρεπει τα ματια του να συναντησουν το καθρεφτακι, κι αυτο με την γκελα που κανει δεν παιζει! Καταφέρνω και περναω δεξια του, και μετα απο τρελα νοηματα σταματαει.
Αναμνηστικο της συναντησης...
Εννοειται σε ολο το κυνηγι ειχα θυμηθει απο Λουι ντε Φινες μεχρι Μπουλιτ. Αφου ποτε ποτε μαρσαρα κιολας με κουφιες, ετσι για το period correct της υποθεσης, αλλα και για να μ ακουσει. Κριμα να μην ειχα go pro να δειτε το 2cv in action...
Απο τις καλυτερες βολτες ever!
Τα εύσημα άλλη μια φορά στο 'μικρό' μου που ξαναβρήκε το δρόμο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου