Δε θα γεράσουμε ποτέ

κουφάλα νεκροθάφτη.

Για να πεθάνουμε δεν ξέρω, παίζει. Αλλά το να γεράσουμε δύσκολο.

Κοίτα τώρα μια ιστορία. Το ξανάβαλα σε προηγούμενη ανάρτηση αλλά το ξαναβάζω.

Λευκό ΜΒ5 που το είδα στην προηγούμενη βόλτα. Πριν χρόοοοοονια με πολλά 'ο', στεκόμουν και στη βιτρίνα της Honda μπροστά και χαλβάδιαζα το δικό μου λευκό MB. Και να που ξαναβρέθηκα μετά από χρόνια μπροστά σε 'βιτρίνα', όχι απλά με λευκό MB αλλά και με κόκκινο πλαισιάκι. Άσε που με το λευκό με κόκκινο έχω θέμα, και πάντα θα χω. Ειδικά αυτό το κόκκινο.

Κοίτα τι του κανε ο χρόνος και δε μάσησε. Σάπισαν όλα, μαγαζί, βιτρίνα, κι αυτό άμα το δεις ακόμα γυαλίζει. Όταν το έδειξα του Χρήστου του Κωστάκη ως γνωστός φυτίλιας μου έστειλε αυτό που πουλιέται στο car.gr

Και τζαμπέ. 7 κατοστάρικα ή κάτι τέτοιο. Αλλά δε με εξιτάρει όσο το άλλο με το κόκκινο το πλαίσιο στη βρώμικη βιτρίνα. Γιατί αυτό το μαύρο θα το πάρεις... εντάξει, και θα το κυκλοφορείς.Πφφφ. Ξενέρα.

Το άλλο θέλει φασαρία. Να πας, να ρωτήσεις, να κάνεις, να δείξεις. Και ποιανού και τι και πόσο. Και μετά να βγάζεις ντεποζιτάκια και ουρές λευκές και να μένει το κόκκινο από κάτω με το μοτεράκι και ν' αρχίσεις να παίζεις και να γαργαλάς... Άσε που έχει φάει και τα χαστούκια του κι είναι naked.

Γι' αυτό σας λέω. Καταδικασμένοι είμαστε να χτυπάει το μάτι στο κόκκινο, και τα στροφόμετρα στις ψηλές!