Ούτε καν στέγνωσε το μελάνι στο πληκτρολόγιο απ' το προηγούμενο ποστ με το FZ και ο φίλος μου ο Αποστόλης μου στέλνει αυτό.
Είναι αυτό που φωνάζω παιδιά. Καλά τα κάστομ αλλά χρειάζεται και η εργονομία. Κατ' αρχήν ανεβαίνεις στη μηχανή, παίρνεις το καδρόνι και δεν έχεις πλέον το φόβο να ξύσεις στέκα κάθε τρεις και μια.
Δεύτερον.
Δε θα σου βγει ένα Volvo; Δε θα σε κλείσει ταξιτζής; Άντε να κατεβαίνεις να ξεβιδώνεις στέκα. Με το καδρονάκι σου όμως κύριος. Γι αυτό φωνάζω παιδιά, τέτοιες ψαγμένες λύσεις χρειαζόμαστε, όχι πολυεστερικά φέρινγκ και δεν ξέρω τι καλλιτεχνίες. Περιμένω κι από άλλους να δώσουν το στίγμα τους, το ελληνικό δαιμόνιο μεγαλουργεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου