Frankly my dear

Πριν από όχι πολλές μέρες έβαλα στο blog την εκπληκτική περιπέτεια του φίλου Γιάννη του Τσιοπελάκου εδώ πέρα:

http://stoma-tou-lykou.blogspot.gr/2014/02/photo-finish.html

Όσοι δεν το έχετε δει ρίξτε μια ματιά πριν συνεχίσετε την ανάγνωση (αξίζει). Το θέμα μπήκε και σε αρκετά φόρουμ όπου υπήρξαν παρατηρήσεις όπως και προσοχή και ποτέ μόνος στο βουνό και ποτέ ξανά αυτό και ποτέ ξανά εκείνο και που πας ρε καραμήτρο με το Αφρικα που είναι βαρύ και χαχα έχει και βαλιτσάκι πίσω (αυτό το βαλιτσάκι ενοχλεί τα μάλα τελικά).

Γενικά υπήρξε μια φοβερά politically correct αντιμετώπιση του θέματος απο μερικούς. Να μην πηγαίνουμε μόνοι ΠΟΤΕ στο βουνό, για ψαροντούφεκο, για κατούρημα κτλ κτλ.

Πρώτα θα βάλω την απάντηση του Γιάννη:

''Καλημέρα κι ευχαριστώ θερμά για τα καλά σας λόγια

Ξέρω και καταλαβαίνω ,ότι οι συμβουλές σας δίνονται με καλή πρόθεση.
Όμως...
Πριν ένα χρόνο ακριβώς είχα τροχαίο ατύχημα ,μέσα στην πόλη, όταν ένα αυτοκίνητο έπεσε επάνω μου (δική του υπαιτιότητα) και μου έσπασε το γόνατο.
Τι έπρεπε να κάνω όταν πολύ αργότερα στάθηκα στα πόδια μου, να σταματήσω να οδηγώ μηχανή??? Μα ,σύμφωνα με τα λεγόμενα πολλών, είσαι εκτεθειμένος άνα πάσα στιγμή...
Θέλω να πω ότι η ''περιπέτεια'' έχει κινδύνους... ή την αναζητάς ή όχι.
Αν όχι τότε ,κάθεσαι στο σπίτι και για έξοδο ,πηγαίνεις μέχρι την πλατεία για καφέ...
Ταξιδεύω χρόνια...και στο εξωτερικό και στα βουνά της Πίνδου κυρίως.
Έχω κινδυνέψει και με παρέα και χωρίς... έτσι είναι αυτά.
Το '' ποτέ μόνος στο βουνό'' σαν φράση ,τη θεωρώ αφοριστική ,οπότε το παίρνω σαν συμβουλή και όχι σαν κανόνα.
Ξέρω περιπτώσεις ομαδικών εκδρομών σε κακοτράχαλους δρόμους στο τέρμα του πουθενά με ατυχήματα και δυσάρεστα (ευτυχώς όχι ολέθρια) αποτελέσματα.
Κάπως σαν το δικό μου δηλαδή...
Τέλος πάντων ,ευχαριστώ και πάλι!!
Υ.Γ. Φανταστείτε μιάν ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα και να έχετε όλο το χρόνο να ανεβέιτε στην περιοχή των Αγράφων. Ξεκινάτε συννενοήσεις με τα φιλαράκια ,αλλά δεν ακολουθεί κανείς...
Θα ακυρώνατε την εκδρομή?"

Πάμε παρακάτω. Πριν από μερικές μέρες είδα κάπου αυτή την τρομερή εικόνα

κι από κάτω το εκπληκτικό πραγματικά σχόλιο:

'Το μαλάκα, ξεκράνωτος'.

Το ότι είμαι 100% υπέρ του κράνους το χω γράψει πεντακόσες χιλιάδες φορές και δεν είναι προς συζήτηση. Απο κει και πέρα, ένα σχόλιο έχω να κάνω.

ΦΘΟΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ.

Και το ξαναγράφω για εμπέδωση.

ΦΘΟΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ.

Μακάρι να φτάσω τα χρονάκια του παππού, και να χω τις εμπειρίες του.

'Οταν ήμουν μικρός έβγαινε η μάνα του φίλου μου του Βασίλη του Μακράκη στο μπαλκόνι και άρχιζε. 'ΒΑΛΕ ΜΙΑ ΖΑΚΕΤΑ. ΜΗΝ ΠΑΣ ΜΑΚΡΙΑ. ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΡΓΗΣΕΙΣ. ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΣ ΚΑΤΙ. ΤΗ ΜΥΤΗ ΣΟΥ ΝΑ ΦΥΣΑΣ ΜΗ ΒΟΥΛΩΣΕΙ'.

Και σήμερα λέω μαλάκα ο χειρότερος εφιάλτης μου έγινε πραγματικότητα. Η μάνα του Μακράκη γράφει στα φόρουμ και του φωνάζει να μη φύγει βόλτα χωρίς τον ασύρματο και τα Κατούρατεκ.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ;

ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΕΚΤΟΣ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ;

Κι αν αυτος ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ τον κίνδυνο και τον ρίσκο; Αν ας πούμε μια στις χίλιες ο τύπος έχει πάρει το μηχανάκι του για να ρισκάρει και λίγο;

Και σ' ενα χωματόδρομο φλατ να πας, και νορμάλ 100% να πηγαίνεις δεν έχει ρίσκο; Σου μπλοκάρει η αλυσίδα, πέφτεις, σπας το ποδαράκι. Και; ΠΟΤΕ μόνος σε χωματόδρομο;

Πόσο ανόητος μπορεί να γίνει κάποιος όταν νομίζει ότι μπορεί να προβλέψει τα πάντα. Έτσι φτάσαμε και στις συζητήσεις για τα όρια των 100 ίππων, έτσι φτάσαμε και στο να μην ακουμπάνε μεταξύ τους στα GP για να μην κάνουνε βαβά.

Όποιος μπορεί τα κάνει. Κι ο Γιάννης μπορεί και τα κάνει, και σήμερα που μιλάμε μάλλον πάλι στο βουνό είναι με το Άφρικα το οποίο δουλεύει ρολόι.

Κι αν γίνω ποτέ 100 χρονών δε θα βλέπω τα πιτσιρίκια και να λέω τι κάνει το μαλακισμένο να πάει να σκοτωθεί, ούτε τώρα το λέω για τους πιτσιρικάδες με τα παπιά γιατί δεν ξεχνάω ποτέ τι ήμουν και θα ήταν ΚΑΡΓΑ υποκριτικό. Συμβουλές, ΝΑΙ, έχω να τους δώσω πολλές, αν ακούσουν.

Επικριτικότητα και φθόνο ποτέ.

Κι αν θίχτηκε καμιά Σκάρλετ Ο' Χάρα frankly my dear I don't give a fuck.