disable copy

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Smoke on the boxer

a fire in the sky

που λέει και το γνωστό άσμα. Τώρα τελευταία όλο ακούω για βλάβες μπεμεβέ. Ψαλίδια σπασμένα, σκουριές, και ανομολόγητες αμαρτίες των μπόξερ και το λέω χωρίς πάθος και προκατάληψη. Και ως ιδιοκτήτης R51/3 για πολλά πολλά χρόνια και Κ75 αργότερα τις είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση.

Ξέρω περιπτώσεις δε, όχι του τύπου 'άκουσα κάπου', αλλά από γνωστούς και με λεπτομέρειες για μοτοσυκλέτες των 20+ χιλιάδων γιούρο που έβγαλαν τόσες βλάβες ώστε κατέληξαν στα δικαστήρια, για ολοσκούριαστα scarver και εξατμίσεις Κ1200S που κοκκίνιζαν απ' τη σκουριά στο χρόνο πάνω και άλλα.





Εδώ μέσα, πέρα από πλάκα ΔΕΝ έχω ξαναγράψει για εταιρεία και θα ήθελα οι απαντήσεις να μην είναι του στυλ 'γιατί τα τάδε δεν χαλάνε;' - ναι, όλα χαλάνε κι όλα παθαίνουνε κι ο τάδε δεν έχει ανταλλακτικά και τα ξέρουμε. Επίσης δεν είναι λογική το 'ναι, αλλά ο άλλος είναι χειρότερος'.

Γνώμες και εμπειρίες;

Ρωτάω γιατί έχουμε ντουμανιάσει στον καπνό και δύσκολο να μην υπάρχει φωτιά....




13 σχόλια:

bebekos είπε...

Όσο πιο πολλά bmw κυκλοφορούν, τόσο πιο συχνά θα ακούς για ζημιές. Και το αντίστροφο, βέβαια. Γεγονός είναι πάντως, ότι η bmw motorrad έπεσε στην πίτα με τα μούτρα. Από το 2004 και μετά, οι γερμαναράδες αύξησαν την παραγωγή τους κατά εκατοντάδες φορές. Το ψαλίδι του R1200GS είναι ολόιδιο από το 2004 μέχρι και το 2013, όταν και άλλαξε μεριά, και πήγε στα αριστερά. Πιστεύω ότι αν είχαν την παραμικρή ιδέα για την επερχόμενη δημοτικότητα της συγκεκριμένης μοτοσικλέτας, θα πρόσεχαν κάτιτις παραπάνω. Και ακριβώς για αυτό το λόγο, βάζω στοίχημα ότι το ψαλίδι του υδρόψυκτου boxer θα είναι άσπαστο! Αν βγω λάθος, οι τύπου είναι άξιοι της μοίρας τους.

Γιάννης είπε...

Εμείς οι Έλληνες έχουμε γαλουχηθεί από εμπόρους και εξυπνάκηδες στο "ό,τι πληρώσεις παίρνεις", και αυτό έκαψε πολλούς... Δεν υπάρχουν κακές μοτοσυκλέτες, πιστεύω πως όλες έχουν τη χάρη και τη χρήση τους. Και σαφώς όλες χαλάνε, όλοι πεθαίνουν και όλοι πριν πεθάνουν ζούσαν. Αλλά η θεοποίηση κάποιων συγκεκριμένων εταιριών, με μόνη δικαιολογία την ακριβή τιμή (και κανένα άλλο εμφανές προβάδισμα, κατά τη γνώμη μου), λογικό είναι να έχει θύματα που θα πέσουν από τα σύννεφα.

Κωστακης Χρηστος είπε...

Εισαι αδικος..... Δεν χαλανε!!!!!! Απλα αρχιζουν και αποκτανε και αυτα χαρακτηρα....

soter3gm είπε...

Από τη στιγμή που η BMW άρχισε τη μαζική παραγωγή στην Ασία, και τη συναρμολόγηση στη Γερμανία, τι περιμένατε ?
Πάει η παλιά καλή BMW που δεν χάλαγε με τίποτα, που ο κάθε αναβάτης μπορούσε να βάλει χέρι οπουδήποτε στο δρόμο με τα εργαλεία της μηχανής μόνο.
Τώρα θα πρέπει να έχει την οδική βοήθεια παραμάσχαλα γιατί το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να βάλει αέρα στα λάστιχα και να βγάλει τη σέλα τίποτε άλλο, με τόσα μπιχλιμπίδια που τα έχουν φορτώσει για την άνεση του αναβάτη τα έχουν κάνει υπερευαίσθητα και φυσικά σπάνε από παντού Δυστυχώς !!!

Unknown είπε...

μολισ παρψ την αποφαση στα χερια μου που την κερδισα θα την δωσο στην μοτεκ αλλα και θα παρω τον τηλεφονικο καταλογο και θα την στηλω με φαξ σε ολους τους δικηγόρους οποτε πανω την δικια μου αποφαση (αφου υπαρχει πια δεδικασμενο) να ξεκινησουν ολοι αγωγες για να μην μας περνανε για ηλιθιους. να μην εκφραστω αλλοιως....

Chocorello είπε...

Λύκε, είχα παλιά ένα 650GS Dakar. Εκεινο το ασπρόμαυρο, το ωραίο, το checkered flag το ψηλόφτερο. Στα 34000 το έδωσα όσο όσο για να πάρω τον Τίγρη, αφού πρώτα είχα στείλει επιστολές και στην Ελληνική intercar(τότε) αλλά και στους Γερμανούς.
Οι Ελληνες απάντησαν σε στυλ συνδιαστικό Σεφερλή και Τσάκωνα (γελοίοι πραγματικά), οι Γερμανοί καθόλου. Υποθέτω δεν προλάβαιναν να απαντάνε σε όλους και οι έλληνες αντιπρόσωποι πλέον σπάγανε πλάκα.

Είχα συνολικά 12 βλάβες και μόνιμα προβλήματα που με οδηγούσαν στο συνεργείο (Παναγιωτόπουλος, έτσι;) μία φορά κάθε μήνα τουλάχιστον και για τους 24 μήνες που το είχα, είτε λόγω ακινητοποίησης είτε λόγω επικινδυνότητας. Επι πλέον, ξεκολάγαν τα αυτοκόλητα, σκουριάζαν οι εξατμίσεις, χυνόντουσαν τα υγρά φρένων, κολλημένα ρελέ μίζας, να μην παίρνει με τίποτα, να μην έρχεται η περίφημη οδική τους, να βλέπεις τον Παναγιωτόπουλο να ντρέπεται σχεδόν να σε αντικρύζει (αξία ανυπολογιστη) και να καταλαβαίνεις ότι δεν θα διορθωθεί τίποτα ποτέ. (όπως και έγινε)

Στο τέλος φοβόμουν (αυτή είναι η σωστή λέξη) να βγω βόλτα, μη μου φύγει καμιά ρόδα ή τα τακάκια στο φρενάρισμα, αρχισα να πιστεύω στο μάτι, στη μούτζα, στα ζώδια, στις κατάρες, να θέλω να το πετάξω φλεγόμενο από το Σούνιο, κλπ.

Οι δε οδηγοί των οδικών βοηθειών που με έχουν κουβαλήσει μέχρι και στο Παλέρμο, συμφωνούσαν (διεθνώς) στο ότι τα μπεμεβέ τα μαζεύουν σπάνια από τράκες και κυρίως από βλάβες.
Ολα αυτά μέχρι το 2005 που σταμάτησα τις κακές παρέες και εκτιμώ πλέον το βρετανικό ατσάλι.

Την καλημέρα μου, και δεν ξανανεβαίνω σε μπεμβέ που να με κυνηγάνε δεινόσαυροι, ούτε από πίσω τους πάω, μη χαλάσουν απότομα και σκάσω πάνω τους.

Ανώνυμος είπε...

Από την σκληρή χρήση και από τα ποτάμια που περνάνέ θα είναι ρε...

Blade O' Big Bore.

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι κατοχος GS1200 απο το 2007, χιλιομετρα περιπου 75000, καμια 10000 απο αυτα χωματινα, και περιπου 500 σε trail ride (2010). Αλλαξα αξονα στα 55000 γιατι πλεον ειχε αρχισει να την ακουει αρκετα. Το εχω πνιξει σε ποταμι, βγηκαν μπουζι, εγιναν και μερικες αλλαγες λαδιου αργοτερα και ολα καλα. Περα απο τα βασικα σερβις, (λαδια, ξυδια, τακακια μονος μου), τα αλλα αρχικα σε Βαγιανελη, και μετεπειτα σε Παναγιωτοπουλο, δεν ειχα ποτε κανενα θεμα. Οποτε ολα ειναι σχετικα. Η μηπως ισχυει η θεωρια, οτι στο ιντερνετ και γενικα θα ακους μονο για αυτα που χαλανε...

ΛΥΚΟΣ είπε...

Φίλε ανώνυμε συμφωνώ μαζί σου, και πιθανόν οι βλάβες να είναι μία μοτοσυκλέτα στις 10,000 - αν αυτη όμως είναι η δική σου αλλάζεις οπτική. Σίγουρα στο ιντερνετ ακουγονται υπερβολες και κορώνες, γι' αυτο και ειπα παραπανω αν ξέρει καποιος να μιλησει με στοιχεια. Δες την περίπτωση του Γιώργου.

Ανώνυμος είπε...

προφανως πανατ ειχαν προβληματα. αλλα η γιαγαντωση των πωλησεων σε συνδιασμο με την ραγδαια εξαπλωση του διαδικτυου εκανε την εμφανιση αυτην συχνοτερη στα ματια μας. προφανως παντα ηταν εκει. ποσοστιαια επι των παραγωμενων μοναδων. απλα η δεν ηταν πολλες λογω πωλησεων η δεν τις ακουγαμε λογω της μειωμενης μεταδοτικοτητας των νεων.. εγω παντως ττον ανορθωτη απο το cm 400 που διελυσα θα τον κρατησω για το cbr μου. ποτε δεν ξες.. τουλαχιστον θα εχω το ψαλιδι μου ολοκληρο για παντα...
motomaniac

Unknown είπε...

Οποίος ενδιαφέρεται ας δει κ αυτή τη στατιστική:
http://www.fool.com/investing/general/2014/02/17/is-harley-davidson-the-worst-motorcycle-money-can.aspx

zoran είπε...

Υπερβολές! Δεν νομίζω ότι είναι πιο ζημιάρικα τα bmw από τα άλλα, απλώς όταν καθετί είναι επιτυχημένο βάλλεται από τους αντιπάλους του σε κάθε ευκαιρία... κάτοχος γιαπωνέζικου και γερμανικού
Καλημέρες!

Θάνος Φελούκας είπε...

ΜΟΤΟ τεύχος 468 (15/09/2010): Ρεπορτάζ από τον εορτασμό των 30 χρόνων του GS από τη Γερμανία. Ανάμεσα στα υπόλοιπα, και στην αποκάλυψη ότι ετοιμάζεται νέα γενιά GS (είμαστε πολύ μπροστά!!), υπάρχει και η εκπληκτική ιστορία για το πώς η BMW κατέληξε να κατασκευάσει το πρώτο μεγάλο on-off. Από το στόμα του Hubert Auriol (2 φορές πρωταθλητή DAKAR με G/S) είχαμε μεταφέρει: "...Ναι έχω οδηγήσει το R1200GS, αλλά δεν έχει καμία σχέση με το ροπάτο R 80G/S, είναι σχεδόν ηλεκτρικό. Τους το είχα πει όταν αποπειράθηκαν να τρέξουν στο Dakar με το 1150 ότι δεν κάνει ο νέος κινητήρας και αυτές οι αναρτήσεις για αυτή τη δουλειά. Δεν με άκουσαν, ήταν σίγουροι, ακόμα και μετά δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι έφταιξε... Όχι, ούτε το HP2 είναι για αυτή τη δουλειά, υπέροχη μοτοσυκλέτα για το χώμα ή να γυρίσεις τον κόσμο όλο, αλλά για Dakar δεν κάνει!"
Δεν υπάρχει καμία συνωμοσία και καμία απόκρυφη πληροφορία, όλα στη φόρα είναι για τον καθένα να βγάλει τα συμπεράσματά του. Η δική μου άποψη είναι ότι τα πάντα πρέπει να μπαίνουν σε πλαίσια γιατί οι γενικότητες ωφελούν μόνο τους επιφανειακούς ανθρώπους που απλά θέλουν να βγάλουν ένα συμπέρασμα να τελειώνουν για να πάνε για μπύρες / για ύπνο / στην επόμενη σελίδα που έχει περισσότερα "βρακιά" και λιγότερο διάβασμα. Από τις γενικότητες φτάσαμε σε συμπεράσματα όπως "όλοι οι Έλληνες κλέβουν", "όλοι οι Αμερικανοί έχουν χαζέψει" κ.ο.κ

Για παράδειγμα η πρώτη φωτογραφία συνοδεύεται από μια ενδιαφέρουσα ιστορία, που περιλαμβάνει τρεις πολύ γεμάτες βαλίτσες και ένα μικρό άλμα πιο πριν... Δεν λέω ότι αυτό δικαιολογεί έναν Paralever σε κομμάτια, ωστόσο βοηθά την τοποθέτηση των "πλαισίων" που έλεγα λίγο πριν. Ο κ.Auriol λοιπόν, σε εμένα προσωπικά όχι σε κάποιον τρίτο, και με τον διευθυντή της BMW Motorrad, κ.Probst να είναι δίπλα μου και να τον κοιτά συνοφρυωμένος, μου είπε ότι το 1200 "σπάει" πολύ πιο εύκολα από 1150 αν αρχίσεις τις υπερβολές. Λογικό, 30 κιλά ελαφρύτερο είχε γίνει τότε το 2004, έτσι εύκολα χάθηκαν αυτά;

Είχα κι εγώ ένα F650 GS Dakar, (τότε λεγόντουσαν F) αυτό το ασπρόμαυρο που έλεγε και ο φίλος σε άλλο σχόλιο, το πρώτο που πωλήθηκε στη Β. Ελλάδα. Πήγα δικάβαλος στην Τουρκία με αυτό, Βουλγαρία, Ιταλία... του έκανα 76.000 χιλιόμετρα έπεσα 3-4 φορές μαζί του, στο τέλος πήρε φωτιά εν κινήσει, το έφτιαξα και το πούλησα. Φταίει η μοτοσυκλέτα που μου χάρισε μια εμπειρία οδήγησης με φλεγόμενο παντελόνι; Δεν ξέρω μπορεί, όμως ούτε ο εμπειρογνώμονας της Πυροσβεστικής που μου έκανε αυτεπάγγελτη μήνυση(!) κατάλαβε στο τέλος τι έφταιγε. Γεγονός όμως είναι ότι είχα βάλει μια φτηνή μπαταρία των 20 Ευρώ γιατί είχα τσιγκουνευτεί τα 60-70. Ο επόμενος ιδιοκτήτης δεν χρειάστηκε ποτέ την πυροσβεστική... Σίγουρη απάντηση δεν υπάρχει αλλά εύκολη υπάρχει: Φταίει η μοτοσυκλέτα.

Με λίγα λόγια το GS δεν είναι η μοτοσυκλέτα που θα πάρει κανείς για να γυρίσει βουνά και σκληρά χώματα αν δεν την προετοιμάσει πιο πριν κατάλληλα. Και ποια είναι έτοιμη; Καλύτερα προετοιμασμένες ναι υπάρχουν, κατ’ εμέ, έτοιμες για όλα όχι. Προβλήματα επίσης άπειρα, όπως και ιστορίες, μόνο εγώ έχω αρκετές για block ολόκληρο. Ο δίπλα και ο παραδίπλα έχουν άλλες τόσες. Άποψή μου είναι ότι από ιστορίες μόνο δεν βγαίνει συμπέρασμα γιατί όπως είπε και ο "bebekos" πρώτος στα σχόλια η συχνότητα των ιστοριών είναι απευθείας ανάλογη με το σύνολο των πωλήσεων. Έχει ακούσει κανείς για το Super Tenere τίποτα; Από ποιον να ακούσει για τις 3-4 μοτοσυκλέτες που πουλήθηκαν στην Ελλάδα; Για εμένα είναι η αντίδραση της εταιρίας που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο. Η KTM που έκανε παλιότερα επέκταση εγγύησης στα Adventure 950, καλύπτοντας τους πρώτους ιδιοκτήτες τότε που τα πρωτόβγαλε και είχαν ένα σωρό προβλήματα, έδωσε το σωστό παράδειγμα...